Commentarius,  Paragraphus

 1    I,  29  |      potestas per eam legem adire praetorem vel in provinciis praesidem
 2    I,  101 |        nam id magis placuit; apud praetorem vero vel in provinciis apud
 3    I,  102 | condicionibus permissum est. Apud praetorem vero et in provinciis apud
 4    I,  105 |        quis per populum sive apud praetorem vel apud praesidem provinciae
 5    I,  134 |        qui adoptat, vindicat apud praetorem filium suum esse, et illo
 6   II,  24  |   magistratum populi Romani velut praetorem urbanum [aut praesides provinciae]
 7   II,  25  |          maiore difficultate apud praetorem aut apud praesidem provinciae
 8   II,  138 |        qui sui iuris est, aut per praetorem eum, qui in potestate parentis
 9   II,  278 |        apud consulem vel apud eum praetorem, qui praecipue de fideicommissis
10  III,  154b|         poterant id consequi apud praetorem certa legis actione. in
11   IV,  28  |      peragebatur, id est non apud praetorem, plerumque etiam absente
12   IV,  28  |         uti quis posset quam apud praetorem praesente adversario; praeterea
13   IV,  30  |       lege agitur sacramento apud praetorem urbanum vel peregrinum;
14   IV,  110 |   proficiscuntur, perpetuo solere praetorem accommodare, eas vero, quae