| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | ||
| Alphabetical [« »] reliquisset 1 reliquo 1 reliquum 2 rem 168 remancipantur 2 remanciparentur 1 remanciparetur 1 | Frequency [« »] 193 quia 186 quam 175 quidem 168 rem 167 heres 164 potest 162 item | Gaius Institutiones IntraText - Concordances rem |
Commentarius, Paragraphus
1 I, 119 | is, qui mancipio accipit, rem tenens ita dicit: HUNC EGO 2 II, 14 | modo contractae. nec ad rem pertinet, quod in hereditate 3 II, 16 | elefanti et cameli, et ideo ad rem non pertinet, quod haec 4 II, 24 | cui res in iure ceditur, rem tenens ita dicit: HUNC EGO 5 II, 24 | ei, qui vindicaverit, eam rem addicit; idque legis actio 6 II, 41 | 41. Nam si tibi rem mancipi neque mancipavero 7 II, 44 | sufficeret domino ad inquirendam rem suam anni aut biennii spatium, 8 II, 45 | maxime quis bona fide alienam rem possideat, non tamen illi 9 II, 45 | procedit, velut si quis rem furtivam aut vi possessam 10 II, 50 | competat, quia qui alienam rem vendidit et tradidit, furtum 11 II, 50 | aliter se habet; nam si heres rem defuncto commodatam aut 12 II, 50 | ut quis sine vitio furti rem alienam ad aliquem transferat 13 II, 52 | accidit, ut qui sciat alienam rem se possidere, usucapiat, 14 II, 52 | possidere, usucapiat, velut si rem hereditariam, cuius possessionem 15 II, 56 | vocatur: nam sciens quisque rem alienam lucrifacit. ~ 16 II, 57 | potest heres ab eo, qui rem usucepit, hereditatem petendo 17 II, 57 | hereditatem petendo proinde eam rem consequi, atque si usucapta 18 II, 59 | aliis causis sciens quisque rem alienam usucapit: nam qui 19 II, 59 | alienam usucapit: nam qui rem alicui fiduciae causa mancipio 20 II, 60 | si neque conduxerit eam rem a creditore debitor neque 21 II, 60 | precario rogaverit, ut eam rem possidere liceret; quo casu 22 II, 61 | 61. Item si rem obligatam sibi populus vendiderit 23 II, 64 | agnatus furiosi curator rem furiosi alienare potest 24 II, 79 | et Cassio; alii vero eius rem esse putant, qui fecerit, 25 II, 80 | sine tutoris auctoritate rem mancipi alienare posse; 26 II, 94 | habemus, possidere aliquam rem et usucapere possumus, quia 27 II, 170 | tempore constringitur. in quam rem tolerabile tempus visum 28 II, 180 | heres substitutus. quam ob rem duo quodam modo sunt testamenta, 29 II, 194 | legatarii fit; et si eam rem legatarius vel ab herede 30 II, 194 | debet, id est intendere suam rem ex iure Quiritium esse. ~ 31 II, 195 | auctores non aliter putant rem legatarii fieri, quam si 32 II, 197 | quo cautum est, ut si eam rem quisque legaverit, quae 33 II, 198 | 198. Sed si quis rem suam legaverit, deinde post 34 II, 198 | per damnationem aliquis rem suam legaverit eamque postea 35 II, 200 | putant nullius interim eam rem esse; quod multo magis dicunt 36 II, 202 | legari potest, ita ut heres rem redimere et praestare aut 37 II, 204 | dare oportere, et tum heres rem, si mancipi sit, mancipio 38 II, 204 | tradiderit. nam si mancipi rem tantum tradiderit nec mancipaverit, 39 II, 205 | ut scilicet heres alteri rem, alteri aestimationem eius 40 II, 210 | nam eo modo non solum suam rem testator utiliter legare 41 II, 210 | vindicationem nisi suam rem legare non potest, per damnationem 42 II, 210 | autem cuiuslibet extranei rem legare potest. ~ 43 II, 212 | ergo est? licet aliquis eam rem legaverit, quae neque eius 44 II, 214 | sufficere, ut legatarium rem sumere patiatur; quia nihil 45 II, 214 | est patiatur, legatarium rem sibi habere. ~ 46 II, 215 | legato intervenit, si eandem rem duobus pluribusve disiunctim 47 II, 215 | praestare, ut legatarius rem habeat, sequitur, ut si 48 II, 215 | patientiam praestiterit et is rem sumpserit, securus sit adversus 49 II, 215 | petierit, quia neque habet rem, ut patiatur eam ab eo sumi, 50 II, 215 | malo fecit, quo minus eam rem haberet. ~ 51 II, 220 | iudicium. itaque si non suam rem eo modo testator legaverit, 52 II, 220 | tamen casu etiam alienam rem per praeceptionem legari 53 II, 220 | fatentur: veluti si quis eam rem legaverit, quam creditori 54 II, 220 | soluta pecunia luere eam rem, ut possit praecipere is, 55 II, 221 | ideoque per vindicationem eam rem legatam videri: quae sententia 56 II, 261 | sunt tamen, qui putant, si rem per fideicommissum relictam 57 III, 97a | 97a. Item si quis rem, quae in rerum natura esse 58 III, 99 | stipulatio, si quis ignorans rem suam esse dari sibi eam 59 III, 140 | convenerit, ut quanti Titius rem aestimaverit, tanti sit 60 III, 141 | venditionem; alioquin non posse rem expediri permutatis rebus, 61 III, 141 | esse, sed rursus utramque rem videri et venisse et utramque 62 III, 141 | ait Caelius Sabinus, si rem tibi venalem habenti, veluti 63 III, 144 | 144. Item si rem tibi utendam dederim et 64 III, 144 | dederim et invicem aliam rem utendam acceperim, quaeritur, 65 III, 154b| libertum adquirebat: item unus rem communem mancipando eius 66 III, 156 | item si hortatus sim, ut rem aliquam emeres, quamvis 67 III, 167 | mancipio accipiat: HANC REM EX IURE QUIRITIUM LUCII 68 III, 176 | stipulatus fuero; quo casu rem amitto; nam et prior debitor 69 III, 179 | causa agi posse et eo modo rem perire; qui consequenter 70 III, 179 | stipulatus, novationem fieri et rem perire, quia cum servo agi 71 III, 184 | ulterius, quandoque eam rem fur tenens visus fuerit; 72 III, 195 | quis intercipiendi causa rem alienam amovet, sed generaliter, 73 III, 195 | sed generaliter, cum quis rem alienam invito domino contrectat. ~ 74 III, 196 | committit; et si quis utendam rem acceperit eamque in alium 75 III, 198 | aliquis invito domino se rem contrectare, domino autem 76 III, 200 | committit, veluti si debitor rem, quam creditori pignori 77 III, 200 | si bonae fidei possessori rem meam possidenti subripuerim. 78 III, 201 | usucapi posse. item debitor rem, quam fiduciae causa creditori 79 III, 203 | conpetit, cuius interest rem salvam esse, licet dominus 80 III, 203 | conpetit, quam si eius intersit rem non perire. ~ 81 III, 204 | id est ipse debitor] eam rem subripuerit, nihilo minus 82 III, 205 | hoc casu ipsius interest rem salvam esse. ~ 83 III, 206 | transferemus et ad eum, cui rem commodavimus. nam ut illi 84 III, 207 | nec ob id eius interest rem salvam esse, furti [itaque] 85 III, 208 | quaesitum esse, an impubes rem alienam amovendo furtum 86 III, 209 | quis enim magis alienam rem invito domino contrectat 87 III, 209 | utilis est, etsi quis unam rem licet minimam rapuerit. ~ 88 III, 216 | cum actio mandati ad eam rem sufficeret; nisi quod ea 89 IV, 1 | verius videtur duo esse, in rem et in personam. nam qui 90 IV, 3 | 3. In rem actio est, cum aut corporalem 91 IV, 3 | est, cum aut corporalem rem intendimus nostram esse 92 IV, 4 | certum est non posse nos rem nostram ab alio ita petere: 93 IV, 4 | adversus eos haec actio, qua rem nostram esse petimus. ~ 94 IV, 5 | 5. Appellantur autem in rem quidem actiones vindicationes, 95 IV, 6 | Agimus autem interdum, ut rem tantum consequamur, interdum 96 IV, 6 | poenam tantum, alias ut rem et poenam. ~ 97 IV, 7 | 7. Rem tantum persequimur velut 98 IV, 9 | 9. Rem vero et poenam persequimur 99 IV, 11 | nominaret, responsum est rem perdidisse, quia debuisset 100 IV, 15 | ei et quasi per indicem rem exponere; quae dicebatur 101 IV, 16 | 16. Si in rem agebatur, mobilia quidem 102 IV, 16 | festucam tenebat; deinde ipsam rem adprehendebat, velut hominem, 103 IV, 17 | eam partem quasi in totam rem praesentem fiebat vindicatio; 104 IV, 17 | partem proinde atque in totam rem praesentem fiebat vindicatio, 105 IV, 20 | QUANDOC NON SOLVISTI, OB EAM REM EGO TIBI SESTERTIUM X MILIUM 106 IV, 23 | agebat, ita dicebat: OB EAM REM EGO TIBI MANUM INICIO; cum 107 IV, 23 | ita inferebant: OB EAM REM EGO TIBI PRO IUDICATO MANUM 108 IV, 32 | sive enim pecuniam sive rem aliquam certam debitam nobis 109 IV, 32 | formulas, quibus pecuniam aut rem aliquam nobis dari oportere 110 IV, 35 | iusta causa traditam sibi rem nondum usu cepit eamque 111 IV, 35 | esse intendere, fingitur rem usu cepisse, et ita, quasi 112 IV, 36 | PATERAE AUREAE, QUAM OB REM EUM, SI CIVIS ROMANUS ESSET, 113 IV, 41 | qua permittitur iudici rem alicui ex litigatoribus 114 IV, 46 | AGITUR, QUIDQUID OB EAM REM NUMERIUM NEGIDIUM AULO AGERIO 115 IV, 47 | argentum, iudex non ipsam rem condemnat eum, cum quo actum 116 IV, 50 | est et infinita, velut si rem aliquam a possidente nostram 117 IV, 50 | esse petamus, id est, si in rem agamus vel ad exhibendum. 118 IV, 52 | fuerit, causa cadit, id est rem perdit, nec a praetore in 119 IV, 54 | idem iuris est, et si in rem incertae partis actio data 120 IV, 58 | dicitur falsa demonstratione rem non perimi. ~ 121 IV, 60 | verbis: QUIDQUID OB EAM REM ILLUM ILLI DARE FACERE OPORTET, 122 IV, 60 | SI PARET ILLUM APUD ILLUM REM ILLAM DEPOSUISSE, dubitare 123 IV, 68 | argentarius, causa cadat et ob id rem perdat. deductum vero ad 124 IV, 72a | etiam de peculio et de in rem verso actio a praetore constituta. 125 IV, 72a | cum illis gesta est, in rem patris dominive versum sit, 126 IV, 72a | versum sit, quatenus in rem eius versum fuerit, eatenus 127 IV, 72a | tuo HS - V solverit aut rem necessariam, puta familiae 128 IV, 72a | apparet, si tota HS - X in rem tuam versa fuerint, tota 129 IV, 72a | peculio deque eo, quod in rem (patris) dominive versum 130 IV, 72a | ante dispicere solet, an in rem (patris) dominive versum 131 IV, 72a | transit, quam si aut nihil in rem (patris) dominive versum 132 IV, 74 | competit, de peculio aut de in rem verso agere possit; sed 133 IV, 74 | id, quod persequitur, in rem patris dominive versum esse. ~ 134 IV, 74a | conpetit, de peculio vel de in rem verso agere potest. sed 135 IV, 74a | dederit qui contraxit, in rem patris dominive versum esse, 136 IV, 74a | formula et de peculio et de in rem verso agitur.~ 137 IV, 83 | gratia FUNDUM PETO, IN EAM REM LUCIUM TITIUM TIBI COGNITOREM 138 IV, 83 | ME FUNDUM PETIS, IN EAM REM TIBI PUBLIUM MEVIUM COGNITOREM 139 IV, 83 | TECUM AGERE VOLO, IN EAM REM COGNITOREM DO; adversarius 140 IV, 83 | MECUM AGERE VIS, IN EAM REM COGNITOREM DO; nec interest, 141 IV, 84 | negotium et caveat ratam rem dominum habiturum; quamquam 142 IV, 86 | SI NON PARET, ABSOLVE; in rem quoque si agat, intendit: 143 IV, 86 | intendit: PUBLII MEVII REM ESSE EX IURE QUIRITIUM, 144 IV, 87 | iudicium acceperit; sed cum in rem agitur, nihil in intentione 145 IV, 87 | tantum enim intenditur rem actoris esse. ~ 146 IV, 89 | Igitur si verbi gratia in rem tecum agam, satis mihi dare 147 IV, 89 | ideo, quod interea tibi rem, quae an ad te pertineat 148 IV, 89 | cavere, ut si victus sis nec rem ipsam restituas nec litis 149 IV, 91 | 91. Ceterum cum in rem actio duplex sit, aut enim 150 IV, 92 | est, qua actor intendit rem suam esse. ~ 151 IV, 93 | vincimus, si probaverimus rem nostram esse. ~ 152 IV, 96 | 96. Ipse autem, qui in rem agit, si suo nomine agat, 153 IV, 98 | satisdare iubetur ratam rem dominum habiturum. periculum 154 IV, 100 | 100. Haec ita, si in rem agatur; si vero in personam, 155 IV, 100 | diximus in actione, qua in rem agitur. ~ 156 IV, 106 | iudicio actum fuerit, sive in rem sive in personam, sive ea 157 IV, 107 | supervacua est; si vero vel in rem vel in factum actum fuerit, 158 IV, 114 | ut dispiciamus, si ante rem iudicatam is, cum quo agitur, 159 IV, 114 | iudicis. tantumdem et de in rem actionibus putant, quia 160 IV, 117 | dolo induxeris, ut tibi rem aliquam mancipio dem, tua 161 IV, 117 | mancipio dem, tua est; sin eam rem a me petas, datur mihi exceptio, 162 IV, 123 | obiecta exceptione egerit, rem perdit; non enim post illud 163 IV, 124 | et per cognitorem egerit, rem perdit.~ 164 IV, 131a| actione: QUIDQUID OB EAM REM NUMERIUM NEGIDIUM AULO AGERIO 165 IV, 136 | DIES FUIT, QUIDQUID OB EAM REM NUMERIUM NEGIDIUM AULO AGERIO 166 IV, 144 | qui sine causa aliquam rem hereditariam vel etiam totam 167 IV, 169 | licitatione agere. in quam rem proprium iudicium conparatum 168 IV, 170 | expediri, praetor in eam rem prospexit et comparavit