Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
Sulpicius Severus Vita Sancti Martini IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text Cap. Par. grey = Comment text
1003 1, 6 | divinamque virtutem legentes incitabuntur. in quo ita nostri quoque 1004 19, 4 | nihil umquam pertulisse incommodi putaretur. ~ 1005 20, 1 | notaretur seque degenere inconstantia regiae clientelae sacerdotalis 1006 20, 3 | voluntatem videri, penes quem tam incredibili eventu victoria fuisset, 1007 9, 2 | deducitur. mirum in modum incredibilis multitudo non solum ex illo 1008 25, 7 | quia multos ad hanc partem incredulos scio, quippe quos viderim 1009 22, 2 | daemonum protervis vocibus increpabat: sed omnia falsa et vana 1010 22, 3 | protervis Martinum vocibus increpantem, cur intra monasterium aliquos 1011 7, 3 | cum aliquamdiu orationi incubuisset sensissetque per spiritum 1012 26, 4 | quodam laboris levamine incudem suam feriunt, ita Martinus 1013 praef, 1| quod fore arbitror, sermo incultior legentibus displiceret omniumque 1014 26, 3 | praeteriit, quo non aut orationi incumberet aut insisteret lectioni, 1015 | inde 1016 21, 5 | sibi nuntiata fratribus indicabat. ~ 1017 21, 3 | fratribus refert quid diabolus indicasset: sollicitos ire praecipit 1018 21, 4 | extremum tamen spiritum trahens indicat fratribus causam mortis 1019 8, 2 | esset hic fletus inquireret, indicatur unum ex familia servulum 1020 24, 8 | foetore complevit, ut indubia indicia relinqueret diabolum se 1021 5, 5 | latrocinia exercens esset indignus. ~ 1022 18, 5 | digitis illigatae aut collo inditae saepe ab aegrotantibus morbos 1023 24, 8 | tanto foetore complevit, ut indubia indicia relinqueret diabolum 1024 3, 2 | tribuit, reliqua rursus induitur. interea de circumstantibus 1025 26, 2 | Dei tempus, quo vel otio indulserit vel negotio, sed ne cibo 1026 6, 7 | regis paenitentia potestatem indultam fuisse redeundi, Romae ei 1027 27, 2 | nisi pax, nisi misericordia inerat. plerumque etiam pro eorum, 1028 26, 1 | defecerint, sed quia nos, ut inertes poetae, extremo in opere 1029 2, 2 | illustris pueri spiravit infantia. ~ 1030 26, 3 | non si ipse, ut aiunt, ab inferis Homerus emergeret, posset 1031 27, 6 | fore. de cetero si qui haec infideliter legerit, ipse peccabit. ~ 1032 20, 7 | in regis prandio, quod in infimorum, iudicum conviviis nemo 1033 18, 4 | detractae crebras super infirmantibus egere virtutes. ~ 1034 praef, 1| decreveram, quia, ut sum natura infirmissimus, iudicia humana vitabam, 1035 4, 4 | adversus hanc vocem tyrannus infremuit dicens, eum metu pugnae, 1036 16, 7 | puellae vim sancti liquoris infundit, statimque vox reddita est. ~ 1037 27, 3 | atque, o nefas dolendum et ingemescendum, non alii fere insectatores 1038 16, 6 | descendit ad domum puellae. ingens turba pro foribus exspectabat, 1039 23, 9 | cum erat Martini oculis ingerenda, dissimulare diutius auf 1040 8, 2 | in qua corpus iacebat, ingreditur, exclusisque omnibus turbis 1041 5, 6 | 6. ingressusque evangelicam disputationem 1042 21, 4 | sibi excusso capite inter inguina cornu adegisse. nec multo 1043 3, 1 | hieme, quae solito asperior inhorruerat, adeo ut plerosque vis algoris 1044 9, 6 | perfecisti laudem propter inimicos tuos, ut destruas inimicum 1045 24, 3 | qui iam in istis mysterium iniquitatis operatur. ~ 1046 14, 3 | gentilium, adeo ut non absque iniuria sit repulsus. ~ 1047 5, 2 | imponeret, in quo quidam locus iniuriae videretur: itaque exorcistam 1048 26, 5 | tantam quippe adversum omnes iniurias patientiam assumpserat, 1049 6, 4 | est, multisque affectum iniuriis de civitate exturbavit. ~ 1050 23, 2 | omnem humilitatem atque innocentiam mentitus, accessit habitavitque 1051 10, 3 | cellula usus est: dein cum inquietudinem se frequentantium ferre 1052 8, 2 | et quis esset hic fletus inquireret, indicatur unum ex familia 1053 22, 5 | miserabilis, ab hominum insectatione desisteres et te factorum 1054 27, 3 | ingemescendum, non alii fere insectatores eius, licet pauci admodum, 1055 6, 4 | princeps Arrianorum, gravissime insectatus est, multisque affectum 1056 3, 3 | 3. nocte igitur insecuta, cum se sopori dedisset, 1057 12, 1 | 1. Accidit autem insequenti tempore, dum iter ageret, 1058 20, 1 | Atque ut minora tantis inseram - quamvis, ut est nostrorum 1059 19, 1 | in ipso accessu ardoris inseruit, statimque fugata febris 1060 21, 2 | quia fallere non posset insidiis. quodam autem tempore cornu 1061 23, 7 | fratres admonet orationi insistere, ut manifestius eis Dominus 1062 26, 3 | orationi incumberet aut insisteret lectioni, quamquam etiam 1063 14, 6 | ita regressus ad vicum, inspectantibus gentilium turbis et quiescentibus, 1064 23, 7 | vestem omnes diligenter inspiciunt. erat autem summa mollitie, 1065 14, 5 | angeli hastati atque scutati instar militiae caelestis se obtulerunt, 1066 10, 5 | exemplum beati magistri instituebantur. ~ 1067 7, 1 | cupiens sanctissimi viri institui disciplinis: paucisque interpositis 1068 6, 5 | itaque tempori arbitratus ad insulam, cui Gallinaria nomen est, 1069 23, 6 | fere noctem fremitu terram insultantium commoveri omne monasterium 1070 2, 6 | baptismum in armis fuit, integer tamen ab iis vitiis, quibus 1071 14, 7 | quo viso rustici, cum se intellegerent divino nutu obstupefactos 1072 24, 7 | revelante sibi spiritu, ut intellegeret diabolum esse, non Dominum; ' 1073 3, 1 | omnesque miserum praeterirent, intellegit vir Deo plenus sibi illum, 1074 5, 2 | indignum se esse vociferans, intellexit vir altioris ingenii, uno 1075 6, 1 | se quo Dominus vocaret intendere, ait ad eum: ~ 1076 26, 2 | cotidianam et animum caelo semper intentum nulla umquam - vere profiteor - 1077 2, 4 | aut circa ecclesiam semper intentus meditabatur adhuc in aetate 1078 7, 3 | duarum fere horarum spatium intercesserat, videt defunctum paulatim 1079 9, 5 | legendi eo die officium erat, interclusus a populo defuisset, turbatis 1080 23, 9 | reclamare miser coepit, interdictumque sibi esse dicebat, ne se 1081 | interdum 1082 21, 2 | virtus tua? unum de tuis modo interfeci'. ~ 1083 20, 9 | Aquileiae muros Maximum interfecit. ~ 1084 25, 1 | sumus, partim ab his, qui interfuerant vel sciebant, cognovimus. ~ 1085 17, 5 | patrem familias, qui in interiore parte aedium morabatur, 1086 26, 2 | verbis utcumque potuerunt, interiorem vitam illius et conversationem 1087 7, 1 | institui disciplinis: paucisque interpositis diebus languore correptus 1088 22, 1 | offerebat: adversus quem semper interritus signo se crucis et orationis 1089 25, 1 | ab ipso, in quantum ille interrogari potuit, sciscitati sumus, 1090 12, 1 | fere quingentorum passuum intervallum erat, ut difficile fuerit 1091 13, 4 | 4. tum ille intrepide confisus in Domino facturum 1092 18, 3 | magnis secum turbis euntibus introiret, leprosum miserabili facie 1093 16, 7 | prostratus oravit. deinde aegram intuens dari sibi oleum postulat: 1094 3, 3 | texerat, parte vestitum. intueri diligentissime Dominum vestemque, 1095 17, 6 | digitos ei Martinus in os intulit: si habes, inquit, aliquid 1096 1, 5 | stultae illius virtutis invenerit. ~ 1097 21, 4 | monasterio iam paene exanimis invenitur. extremum tamen spiritum 1098 2, 5 | qui felicibus eius actibus invidebat, cum esset annorum quindecim, 1099 27, 3 | nonnullos experti sumus invidos virtutis vitaeque eius, 1100 2, 3 | cum esset annorum decem, invitis parentibus ad ecclesiam 1101 23, 9 | Martino ostenderet. cumque invitum ire compellerent, inter 1102 24, 3 | quendam exstitisse, qui se Iohannen esse iactitaverit, ex quo 1103 22, 1 | ingerebat. nam interdum in Iovis personam, plerumque Mercuri, 1104 | ipsa 1105 | ipsis 1106 | ipsius 1107 27, 4 | necesse est, licet nosmet ipsos plerique circumlatrent: 1108 23, 4 | credendum cogi poterat. ille ei iram Domini et praesentes plagas, 1109 27, 4 | agnoverit, erubescat. nam si irascitur, de se dictum fatebitur, 1110 27, 1 | Nemo umquam illum vidit iratum, nemo commotum, nemo maerentem, 1111 9, 4 | sententiae sanioris haec illorum irrisa dementia est, qui illustrem 1112 4, 1 | 1. Interea irruentibus intra Gallias barbaris Iulianus 1113 15, 1 | gentilium rusticorum in eum irruit multitudo. cumque unus audacior 1114 21, 2 | ingenti fremitu cellulam eius irrupit, cruentamque ostendens dexteram 1115 18, 2 | barbaros nihil minus quam de irruptione cogitare. ita cum haec immundus 1116 7, 4 | foribus adstiterant statim irruunt. mirum spectaculum, quod 1117 24, 4 | videtur, quanta Martinum sub isdem diebus diabolus arte temptaverit. 1118 21, 3 | vehiculo ligna deferret, isse ad silvam nuntiant. iubet 1119 | ista 1120 praef, 5| erubescerem: quia nec magnam istarum umquam rerum scientiam contigissem, 1121 | istud 1122 13, 1 | 1. Item, cum in viro quodam templum 1123 12, 1 | insequenti tempore, dum iter ageret, ut gentilis cuiusdam 1124 24, 6 | quidquam responsi referret, iterare ausus est diabolus professionis 1125 26, 5 | dolus non fuit: neminem iudicans, neminem damnans, nulli 1126 praef, 1| reprehensionis dignissimus iudicarer, qui materiem disertis merito 1127 7, 6 | sententiam: tum per duos angelos iudici fuisse suggestum, hunc esse 1128 praef, 1| sum natura infirmissimus, iudicia humana vitabam, ne, quod 1129 22, 5 | vel hoc tempore, cum dies iudicii in proximo est, paeniteret, 1130 7, 6 | corpore exutum ad tribunal iudicis ductum deputandumque obscuris 1131 20, 7 | prandio, quod in infimorum, iudicum conviviis nemo episcoporum 1132 2, 2 | rege Constantio, deinde sub Iuliano Caesare militavit: non tamen 1133 4, 1 | irruentibus intra Gallias barbaris Iulianus Caesar coacto in unum exercitu 1134 21, 4 | causam mortis et vulneris: iunctis scilicet bubus dum dissoluta 1135 7, 1 | se ei quidam catechumenus iunxit, cupiens sanctissimi viri 1136 11, 5 | Martinus quid vidisset exposuit iussitque ex eo loco altare, quod 1137 7, 6 | ita per eosdem angelos se iussum reduci, et Martino redditum 1138 14, 2 | ignis est operatus, ubi iussus est. ~ 1139 20, 4 | Evodius, vir quo nihil umquam iustius fuit, comites duo summa 1140 24, 1 | tempore fuisse in Hispania iuvenem, qui cum sibi multis signis 1141 23, 2 | eum fratres commorarentur, iuvenis quidam ad eum Anatolius 1142 | iuxta 1143 4 | IV.~ 1144 [Title] | Capp. IV-VI~ 1145 9 | IX.~ 1146 7, 1 | languore correptus vi febrium laborabat. ~ 1147 2, 8 | candidatum assistere scilicet laborantibus, opem ferre miseris, alere 1148 26, 4 | inter operandum pro quodam laboris levamine incudem suam feriunt, 1149 5, 3 | eo obstrictus precibus et lacrimis ut rediret. maestus, ut 1150 26, 5 | etiam ab infimis clericis laederetur, nec propter id eos aut 1151 24, 4 | auro illitis, sereno ore, laeta facie, ut nihil minus quam 1152 27, 1 | semper, caelestem quodammodo laetitiam vultu praeferens extra, 1153 13, 6 | pinum cum ingenti gaudio laetitiaque coeperunt. aderat eminus 1154 11, 4 | ostenderet. tum conversus ad laevam videt prope adsistere umbram 1155 16, 4 | mea moritur misero genere languoris, et quod ipsa est morte 1156 17, 5 | coepit, et obvios quosque laniare. commota domus, familia 1157 22, 4 | veniam criminosos, et semel lapsis nullam a Domino praestari 1158 8, 2 | unum ex familia servulum laqueo sibi vitam extorsisse. quo 1159 1, 6 | dedimus tamen operam, ne is lateret qui esset imitandus. ~ 1160 5, 6 | praedicabat. quid longius morer? latro credidit prosecutusque Martinum 1161 5, 5 | Christi misericordia utpote latrocinia exercens esset indignus. ~ 1162 11, 4 | de crimine confitetur: latronem se fuisse, ob scelera percussum, 1163 5, 4 | devia secutus incidit in latrones. cumque unus securi elevata 1164 5, 6 | disputationem verbum Dei latroni praedicabat. quid longius 1165 2, 7 | nam frugalitatem in eo laudari non est necesse, qua ita 1166 25, 8 | virtutibus quantula est ista laudatio! nisi quod mirum est homini 1167 9, 7 | lactantium, in Martino Domini laude perfecta, et ostensus pariter 1168 26, 3 | numquam animum ab oratione laxabat. ~ 1169 7, 3 | membris omnibus commoveri et laxatis in usum videndi palpitare 1170 9, 4 | animadversum est graviter illum lectione prophetica tum notatum. ~ 1171 26, 3 | incumberet aut insisteret lectioni, quamquam etiam inter legendum 1172 9, 6 | inimicum et defensorem. quo lecto clamor populi tollitur, 1173 9, 5 | 5. nam cum fortuito lector, sui legendi eo die officium 1174 praef, 3| videris, bona venia id a lectoribus postulabis, ut res potius 1175 9, 7 | divino nutu psalmum hunc lectum fuisse, ut testimonium operis 1176 1, 9 | 9. obsecro autem eos qui lecturi sunt, ut fidem dictis adhibeant, 1177 4, 7 | 7. postero die hostes legatos de pace miserunt, sua omnia 1178 9, 5 | cum fortuito lector, sui legendi eo die officium erat, interclusus 1179 1, 3 | posteritas emolumenti tulit legendo Hectorem pugnantem aut Socraten 1180 26, 3 | lectioni, quamquam etiam inter legendum aut si quid aliud forte 1181 1, 6 | militiam divinamque virtutem legentes incitabuntur. in quo ita 1182 praef, 3| acciderit et ab aliquibus, eum legi videris, bona venia id a 1183 8, 3 | illius defunctus erigitur: lentoque conamine enisus adsurgere, 1184 26, 4 | operandum pro quodam laboris levamine incudem suam feriunt, ita 1185 12, 3 | 3. levato ergo in adversos signo crucis 1186 praef, 5| his studiis olim fortasse libassem; totum id desuetudine tanti 1187 praef, 6| si tibi videtur, nomine libellus edatur. quod ut fieri valeat, 1188 26, 1 | 1. Sed iam finem liber postulat, sermo claudendus 1189 18, 2 | turbatione praesenti civitas liberata est. ~ 1190 25, 4 | relinquenda, ut Dominum Iesum liberi expeditique sequeremur: 1191 5, 4 | securi elevata in caput eius librasset ictum, ferientis dexteram 1192 12, 5 | stare compulit, et cum libuit, abire permisit. ~ 1193 10, 6 | monachis moris est, quicquam licebat, ars ibi exceptis scriptoribus 1194 17, 7 | nec tamen exire ei per os liceret, foeda relinquens vestigia 1195 9, 4 | nec vero aliud his facere licuit, quam quod populus Domino 1196 10, 4 | ambiebatur, reliquam planitiem Liger fluvius reducto paululum 1197 21, 3 | mercede conductum, ut vehiculo ligna deferret, isse ad silvam 1198 10, 4 | via adiri poterat. ipse ex lignis contextam cellulam habebat, 1199 17, 5 | familias cuiusdam domum, in limine ipso restitit dicens, horribile 1200 27, 2 | remotum et quietum venenatis linguis et vipereo ore carpebant. ~ 1201 12, 2 | cerneret et agente vento lintea corpori superiecta volitarent, 1202 16, 1 | quod vel ex consequenti liquebit exemplo. ~ 1203 16, 7 | in os puellae vim sancti liquoris infundit, statimque vox 1204 1, 5 | qui quidem error humanus litteris traditus in tantum valuit, 1205 19, 4 | contusi corporis superlinire livores: atque ita postero die restitutus 1206 14, 4 | itaque secessit ad proxima loca, ibique per triduum cilicio 1207 7, 6 | ductum deputandumque obscuris locis et vulgaribus turbis tristem 1208 5, 6 | latroni praedicabat. quid longius morer? latro credidit prosecutusque 1209 19, 5 | 5. sed longum est ire per singula: sufficiant 1210 11, 5 | 5. mirum in modum vocem loquentis qui aderant audiebant, personam 1211 21, 1 | apud eum invicem sermone loquerentur: diabolum vero ita conspicabilem 1212 11, 4 | imperat, nomen meritumque loqueretur. nomen edicit, de crimine 1213 23, 3 | tempore angelos apud se loqui solere dicebat. cum fidem 1214 21, 4 | bubus dum dissoluta artius lora constringit, bovem sibi 1215 8, 1 | praeteriret, clamore et luctu turbae plangentis excipitur, ~ 1216 23, 7 | Clarus accurrit, adhibitoque lumine vestem omnes diligenter 1217 8, 1 | Nec multo post, dum agrum Lupicini cuiusdam honorati secundum 1218 27, 1 | iratum, nemo commotum, nemo maerentem, nemo ridentem: unus idemque 1219 7, 2 | in medio positum tristi maerentium fratrum frequentabatur officio, 1220 5, 3 | et lacrimis ut rediret. maestus, ut ferunt, peregrinationem 1221 10, 5 | erant, qui ad exemplum beati magistri instituebantur. ~ 1222 7, 4 | 4. tum vero magna ad Dominum voce conversus 1223 praef, 5| non erubescerem: quia nec magnam istarum umquam rerum scientiam 1224 6, 5 | comite quodam presbytero, magnarum virtutum viro. hic aliquamdiu 1225 19, 3 | 3. Paulinus magni vir postmodum futurus exempli, 1226 18, 3 | portam civitatis illius magnis secum turbis euntibus introiret, 1227 1, 2 | propagabant, et propositis magnorum virorum exemplis non is 1228 26, 3 | posset exponere: adeo omnia, maiora in Martino sunt, quam ut 1229 11, 2 | nihil certi constans sibi maiorum memoria tradidisset. ~ 1230 6, 3 | absolvit errore, patre in malis perseverante: plures tamen 1231 1, 9 | tacere quam falsa dicere maluissem. ~ 1232 26, 5 | neminem damnans, nulli malum pro malo reddens. tantam 1233 22, 6 | miraculo recte memoriae mandabitur, in exemplum cavendi, si 1234 praef, 6| 6. sed tamen ne nos maneat tam molesta defensio, suppresso, 1235 27, 7 | Christi impulsum ut scriberem, manifesta exposuisse, vera dixisse: 1236 24, 5 | descensurus ad terram prius me manifestare tibi volui. ~ 1237 23, 7 | admonet orationi insistere, ut manifestius eis Dominus quidnam id esset 1238 8, 3 | 3. mox vivescente vultu, marcescentibus oculis in ora illius defunctus 1239 11, 2 | clericis flagitabat nomen sibi martyris, tempus passionis ostendi: 1240 7, 5 | nos Martini virtutum vel materia vel testimonium fuit. ~ 1241 26, 1 | opere neglegentes, victi materiae mole succumbimus. ~ 1242 praef, 6| quod sufficit, loquatur materiam, non loquatur auctorem. ~ 1243 praef, 1| dignissimus iudicarer, qui materiem disertis merito scriptoribus 1244 6, 3 | animo ac mente conceperat, matrem a gentilitatis absolvit 1245 20, 8 | 8. eidemque Maximo longe ante praedixit futurum 1246 20, 3 | 3. postremo, cum Maximus se non sponte sumpsisse 1247 | mea 1248 6, 4 | turbatam ecclesiam comperisset, Mediolani sibi monasterium statuit. 1249 6, 1 | Martinus inde progressus cum Mediolanum praeterisset, diabolus in 1250 2, 4 | ecclesiam semper intentus meditabatur adhuc in aetate puerili, 1251 20, 4 | frater regis et patruus: medius inter hos Martini presbyter 1252 | mei 1253 22, 4 | constanter, antiqua delicta melioris vitae conversatione purgari, 1254 7, 3 | videt defunctum paulatim membris omnibus commoveri et laxatis 1255 praef, 4| 4. meminerint etiam, salutem saeculo non 1256 3, 4 | 4. vere memor Dominus dictorum suorum, 1257 11, 2 | certi constans sibi maiorum memoria tradidisset. ~ 1258 22, 6 | res digna miraculo recte memoriae mandabitur, in exemplum 1259 3, 2 | multi tamen, quibus erat mens sanior, altius gemere, quod 1260 20, 2 | rogatus abstinuit, dicens se mensae eius participem esse non 1261 25, 4 | Paulini, cuius supra fecimus mentionem, exemplum ingerebat, qui 1262 23, 2 | humilitatem atque innocentiam mentitus, accessit habitavitque aliquamdiu 1263 21, 3 | monachis, sed unum rusticum mercede conductum, ut vehiculo ligna 1264 22, 1 | Iovis personam, plerumque Mercuri, saepe etiam se Veneris 1265 11, 4 | ut quis esset vel cuius meriti esset sepultus ostenderet. 1266 praef, 1| iudicarer, qui materiem disertis merito scriptoribus reservandam 1267 11, 4 | trucem: imperat, nomen meritumque loqueretur. nomen edicit, 1268 23, 7 | mollitie, candore eximio, micanti purpura, nec tamen, cuius 1269 23, 6 | continebatur, crebris cerneres micare luminibus, fremitusque in 1270 10, 3 | duobus fere extra civitatem milibus monasterium sibi statuit. ~ 1271 2, 5 | et catenatus sacramentis militaribus implicatus est, uno tantum 1272 4, 2 | arbitrabatur, si donativum non militaturus acciperet -, hactenus, inquit 1273 4, 2 | hactenus, inquit ad Caesarem, militavi tibi: ~ 1274 4, 9 | 9. neque enim aliam pro milite suo Christus debuit praestare 1275 5, 1 | 1. Exinde relicta militia sanctum Hilarium Pictavae 1276 2, 2 | miles primum, post tribunus militum fuit. ipse armatam militiam 1277 22, 1 | Frequenter autem diabolus, dum mille nocendi artibus sanctum 1278 17, 6 | fremeret hiantique ore morsum minaretur, digitos ei Martinus in 1279 22, 1 | saepe etiam se Veneris ac Minervae transfiguratum vultibus 1280 3, 4 | quamdiu fecistis uni ex minimis istis, mihi fecistis, se 1281 20, 5 | moris est, pateram regi minister obtulit. ille sancto admodum 1282 5, 2 | eum artius implicare et ministerio vincire divino. sed cum 1283 2, 5 | caperent, hic tamen saepius ministraret. ~ 1284 9, 5 | populo defuisset, turbatis ministris, dum exspectatur qui non 1285 10, 6 | habebatur, cui tamen operi minor aetas deputabatur: maiores 1286 20, 1 | 1. Atque ut minora tantis inseram - quamvis, 1287 14, 1 | 1. Nec minorem sub idem fere tempus eodem 1288 2, 7 | commilitones benignitas, mira caritas, patientia vero 1289 21, 5 | 5. in Martino illud mirabile erat, quod non solum hoc, 1290 13, 6 | coeperunt. aderat eminus turba mirantium. iamque paulatim nutare 1291 12, 2 | candido, tecta velamine misera per agros suos circumferre 1292 18, 3 | euntibus introiret, leprosum miserabili facie horrentibus cunctis 1293 22, 5 | 5. si tu ipse, miserabilis, ab hominum insectatione 1294 3, 1 | cum praetereuntes ut sui misererentur oraret omnesque miserum 1295 7, 3 | defixus, orationis suae ac misericordiae Domini intrepidus exspectabat 1296 2, 8 | laborantibus, opem ferre miseris, alere egentes, vestire 1297 16, 4 | dicens: filia mea moritur misero genere languoris, et quod 1298 12, 3 | vero mirum in modum videres miseros primum velut saxa riguisse. ~ 1299 4, 7 | die hostes legatos de pace miserunt, sua omnia seque dedentes. 1300 4, 2 | existimans, quo peteret missionem - neque enim integrum sibi 1301 14, 5 | se obtulerunt, dicentes missos se a Domino, ut rusticam 1302 15, 4 | praedicatione sancta gentiles animos mitigabat, ut luce eis veritatis ostensa 1303 4, 7 | ne inermis ad proelium mitteretur. ~ 1304 26, 1 | neglegentes, victi materiae mole succumbimus. ~ 1305 praef, 6| tamen ne nos maneat tam molesta defensio, suppresso, si 1306 10, 8 | camelorum saetis vestiebantur: mollior ibi habitus pro crimine 1307 23, 7 | inspiciunt. erat autem summa mollitie, candore eximio, micanti 1308 26, 3 | queant. numquam hora ulla momentumque praeteriit, quo non aut 1309 2, 7 | illo tempore non miles, sed monachus putaretur. pro quibus rebus 1310 13, 9 | ecclesiis frequentissimis aut monasteriis sit repletus. nam ubi fana 1311 17, 5 | in interiore parte aedium morabatur, arripuisset, saevire dentibus 1312 18, 5 | inditae saepe ab aegrotantibus morbos fugaverunt. ~ 1313 5, 6 | praedicabat. quid longius morer? latro credidit prosecutusque 1314 4, 9 | sine sanguine hostibus nemo moreretur. ~ 1315 16, 4 | amplectitur dicens: filia mea moritur misero genere languoris, 1316 7, 2 | corpus invenit: ita subita mors fuerat, ut absque baptismate 1317 17, 6 | dentibus fremeret hiantique ore morsum minaretur, digitos ei Martinus 1318 1, 1 | 1. Plerique mortales studio et gloriae saeculari 1319 13, 7 | perdiderant, solam Martini mortem exspectantes. ~ 1320 4, 8 | potuisset, tamen ne vel aliorum mortibus sancti violarentur obtutus, 1321 21, 4 | indicat fratribus causam mortis et vulneris: iunctis scilicet 1322 7, 4 | quod videbant vivere, quem mortuum reliquissent. ~ 1323 18, 1 | 1. Interea cum de motu atque impetu barbarorum 1324 22, 2 | falsa et vana cognoscens non movebatur obiectis. ~ 1325 12, 3 | crucis imperat turbae non moveri loco onusque deponere. hic 1326 23, 6 | discurrentium et murmur quoddam multarum vocum audiebatur. ~ 1327 13, 9 | nemo fere ex immani illa multitudine gentilium fuit, qui non 1328 25, 4 | alius apud nos fuit, quam mundi illecebras et saeculi onera 1329 23, 6 | fremitusque in ea discurrentium et murmur quoddam multarum vocum audiebatur. ~ 1330 20, 9 | viribus captum intra Aquileiae muros Maximum interfecit. ~ 1331 praef, 6| titulum frontis erade, ut muta sit pagina et, quod sufficit, 1332 24, 3 | imminere, qui iam in istis mysterium iniquitatis operatur. ~ 1333 11, 2 | fidem, ab his, qui maiores natu erant, presbyteris vel clericis 1334 praef, 1| decreveram, quia, ut sum natura infirmissimus, iudicia humana 1335 26, 2 | aut somno, nisi quantum naturae necessitas cogebat, vere 1336 27, 1 | vultu praeferens extra, naturam hominis videbatur. ~ 1337 2, 8 | 8. necdum tamen regeneratus in Christo 1338 26, 2 | somno, nisi quantum naturae necessitas cogebat, vere fatebor, ~ 1339 14, 7 | Martini colendum, idola autem neglegenda, quae nec sibi nec aliis 1340 26, 1 | poetae, extremo in opere neglegentes, victi materiae mole succumbimus. ~ 1341 26, 2 | vel otio indulserit vel negotio, sed ne cibo quidem aut 1342 17, 1 | deduci eum ad se iubet: sed nequam spiritus nullo proferri 1343 21, 1 | diversas figuras spiritalis nequitiae transtulisset, qualibet 1344 1, 7 | tantum sibi conscius fuit, nesciuntur, quia laudem ab hominibus 1345 26, 4 | 4. nimirum ut fabris ferrariis moris 1346 18, 4 | die ad ecclesiam veniens nitenti cute gratias pro sanitate, 1347 12, 4 | promovere se summo conamine niterentur, ultra accedere non valentes 1348 10, 8 | est, quod multi inter eos nobiles habebantur, qui longe aliter 1349 23, 1 | Clarus quidam, adulescens nobilissimus, mox presbyter, nunc felici 1350 22, 1 | autem diabolus, dum mille nocendi artibus sanctum virum conabatur 1351 23, 6 | exspectatio. itaque ad mediam fere noctem fremitu terram insultantium 1352 26, 2 | vigiliis et orationibus, noctesque ab eo perinde ac dies actas 1353 23, 8 | 8. itaque reliquum noctis hymnis psalmisque consumitur. 1354 27, 4 | 4. nec vero quemquam nominari necesse est, licet nosmet 1355 1, 1 | perennem, ut putabant, memoriam nominis sui quaesierunt, si vitas 1356 27, 3 | 3. et vere nonnullos experti sumus invidos virtutis 1357 | nostrae 1358 | nostri 1359 | nostris 1360 20, 1 | inseram - quamvis, ut est nostrorum aetas temporum, quibus iam 1361 1, 8 | credidimus, si tantum excellentia notarentur: simul et legentibus consulendum 1362 20, 1 | principem omnium adulatio notaretur seque degenere inconstantia 1363 9, 4 | lectione prophetica tum notatum. ~ 1364 10, 7 | accipiebant. vinum nemo noverat, nisi quem infirmitas coegisset. ~ 1365 19, 3 | iam pupillam eius crassior nubes superducta texisset, oculum 1366 15, 1 | peteret, reiecto pallio nudam cervicem percussuro praebuit. ~ 1367 3, 2 | vestire pauperem sine sui nuditate potuissent. ~ 1368 2, 8 | alere egentes, vestire nudos, nihil sibi ex militiae 1369 3, 1 | Ambianensium civitatis pauperem nudum: qui cum praetereuntes ut 1370 22, 4 | criminosos, et semel lapsis nullam a Domino praestari posse 1371 25, 7 | testor spemque communem me ex nullius umquam ore tantum scientiae, 1372 13, 9 | exemploque convaluit, ut iam ibi nullos locus sit, qui non aut ecclesiis 1373 20, 6 | presbytero suo tradidit, nullum scilicet existimans digniorem, 1374 21, 3 | deferret, isse ad silvam nuntiant. iubet igitur aliquos ire 1375 21, 5 | antea praevidebat aut sibi nuntiata fratribus indicabat. ~ 1376 16, 3 | civitatem illam Martinum venisse nuntiatur. quod ubi puellae pater 1377 23, 3 | processit, ut inter se ac Deum nuntios discurrere praedicaret, 1378 18, 1 | imperat ut, an verus esset hic nuntius, fateretur. ~ 1379 13, 6 | mirantium. iamque paulatim nutare pinus et ruinam suam casura 1380 | ob 1381 4, 6 | dictis, ut inermis barbaris obiceretur. ~ 1382 17, 5 | versus: Martinus se furenti obiecit, ac primum stare ei imperat. ~ 1383 22, 2 | cognoscens non movebatur obiectis. ~ 1384 13, 4 | sacrorum suorum casu illius obruissent. ~ 1385 7, 6 | iudicis ductum deputandumque obscuris locis et vulgaribus turbis 1386 1, 9 | 9. obsecro autem eos qui lecturi sunt, 1387 7, 3 | ceteros iubet, ac foribus obseratis super exanimata defuncti 1388 17, 7 | attingere: et cum fugere de obsesso corpore poenis et cruciatibus 1389 13, 1 | ceteraque gentilium turba coepit obsistere. ~ 1390 14, 5 | dum templum dirueretur, obsisteret: rediret ergo et opus coeptum 1391 16, 5 | qua ille voce confusus obstipuit et refugit dicens, hoc suae 1392 2, 4 | si aetatis infirmitas non obstitisset. animus tamen aut circa 1393 5, 3 | profectus est, multis ab eo obstrictus precibus et lacrimis ut 1394 14, 7 | intellegerent divino nutu obstupefactos atque perterritos, ne episcopo 1395 23, 7 | erat indutus, ostendit. obstupefactus ille convocat ceteros, ipse 1396 9, 1 | provolutus ut egrederetur obtinuit. ~ 1397 27, 2 | etiam pro eorum, qui illius obtrectatores videbantur, solebat flere 1398 14, 5 | instar militiae caelestis se obtulerunt, dicentes missos se a Domino, 1399 4, 8 | mortibus sancti violarentur obtutus, exemit pugnae necessitatem. ~ 1400 17, 5 | dentibus miser coepit, et obvios quosque laniare. commota 1401 1, 3 | 3. quid enim aut ipsis occasura cum saeculo scriptorum suorum 1402 20, 3 | adversariis nisi in acie occubuisse, tandem victus vel ratione 1403 praef, 1| scriptoribus reservandam impudens occupassem: sed petenti tibi saepius 1404 6, 7 | redeundi, Romae ei temptavit occurrere profectusque ad urbem est. ~ 1405 10, 5 | fecerant. discipuli fere octoginta erant, qui ad exemplum beati 1406 27, 3 | vitaeque eius, qui in illo oderant, quod in se non videbant 1407 27, 5 | nos quoque cum tali viro oderint. ~ 1408 22, 1 | transfiguratum vultibus offerebat: adversus quem semper interritus 1409 5, 2 | posse constringi, si id ei officii imponeret, in quo quidam 1410 16, 7 | aegram intuens dari sibi oleum postulat: quod cum benedixisset, 1411 1, 8 | comperta nobis erant, plura omisimus, quia sufficere credidimus, 1412 praef, 1| incultior legentibus displiceret omniumque reprehensionis dignissimus 1413 25, 4 | mundi illecebras et saeculi onera relinquenda, ut Dominum 1414 12, 4 | rotabantur, donec victi corporis onus ponunt: attoniti et semet 1415 12, 3 | imperat turbae non moveri loco onusque deponere. hic vero mirum 1416 2, 8 | assistere scilicet laborantibus, opem ferre miseris, alere egentes, 1417 1, 6 | 6. unde facturus mihi operae pretium videor, si vitam 1418 1, 6 | possimus, dedimus tamen operam, ne is lateret qui esset 1419 26, 4 | ferrariis moris est, qui inter operandum pro quodam laboris levamine 1420 24, 3 | istis mysterium iniquitatis operatur. ~ 1421 14, 2 | Martini ibi tantum ignis est operatus, ubi iussus est. ~ 1422 10, 6 | nulla habebatur, cui tamen operi minor aetas deputabatur: 1423 2, 8 | Christo agebat quendam bonis operibus baptismi candidatum assistere 1424 25, 4 | exemplum ingerebat, qui summis opibus abiectis Christum secutus 1425 11, 1 | locus, quem falsa hominum opinio, velut consepultis ibi martyribus, 1426 13, 2 | sequerentur: arborem illam succidi oportere, quia esset daemoni dedicata. ~ 1427 4, 2 | 2. tum vero oportunum tempus existimans, quo peteret 1428 13, 8 | confisus in Domino intrepidus opperiens, cum iam fragorem sui pinus 1429 13, 8 | obviam manu, signum salutis opponit. tum vero - velut turbinis 1430 25, 3 | ita auctoritate illius oppressus sum, ut nefas putarem, si 1431 14, 3 | est, cum itidem templum opulentissimum superstitione religionis 1432 27, 6 | confido, omnibus sanctis opusculum istud gratum fore. de cetero 1433 26, 4 | agere videretur, semper orabat. ~ 1434 24, 4 | quam diabolus putaretur, oranti in cellula adstitit. ~ 1435 16, 5 | vehementius flens pater et orare ut exanimem visitaret: ~ 1436 26, 2 | profiteor - nulla explicabit oratio. illam scilicet perseverantiam 1437 26, 2 | potentiam in vigiliis et orationibus, noctesque ab eo perinde 1438 praef, 4| salutem saeculo non ab oratoribus, cum utique, si utile fuisset, 1439 6, 4 | haeresis Arriana per totum orbem et maxime intra Illyricum 1440 20, 1 | elatum, plures ei diversis orbis partibus episcopi convenissent 1441 5, 2 | esse praecepit. quam ille ordinationem, ne despexisse tamquam humiliorem 1442 24, 3 | rettulerunt, eodem tempore in Oriente quendam exstitisse, qui 1443 2, 1 | Sabaria Pannoniarum oppido oriundus fuit, sed intra Italiam 1444 18, 3 | facie horrentibus cunctis osculatus est atque benedixit, statimque 1445 21, 2 | eius irrupit, cruentamque ostendens dexteram et admisso recens 1446 3, 4 | acceperat, est dignatus ostendere. ~ 1447 11, 2 | martyris, tempus passionis ostendi: grandi se scrupulo permoveri, 1448 15, 4 | mitigabat, ut luce eis veritatis ostensa ipsi sua templa subverterent. ~ 1449 9, 7 | Domini laude perfecta, et ostensus pariter et destructus esset 1450 26, 2 | opere Dei tempus, quo vel otio indulserit vel negotio, 1451 4, 7 | postero die hostes legatos de pace miserunt, sua omnia seque 1452 6, 7 | Hilario comperisset regis paenitentia potestatem indultam fuisse 1453 22, 5 | iudicii in proximo est, paeniteret, ego tibi vere confisus 1454 praef, 6| frontis erade, ut muta sit pagina et, quod sufficit, loquatur 1455 15, 1 | 1. Quid etiam in pago Aeduorum gestum sit, referam. 1456 14, 7 | Dominum crediderunt, clamantes palam et confitentes, Deum Martini 1457 20, 7 | celeberrimumque per omne palatium fuit, fecisse Martinum in 1458 13, 7 | 7. pallebant eminus monachi et periculo 1459 15, 1 | gladio peteret, reiecto pallio nudam cervicem percussuro 1460 16, 2 | praemortua vix tenui spiritu palpitabat. ~ 1461 7, 3 | laxatis in usum videndi palpitare luminibus. ~ 1462 2, 1 | Igitur Martinus Sabaria Pannoniarum oppido oriundus fuit, sed 1463 16, 2 | Treveris puella quaedam dira paralysis aegritudine tenebatur, [ 1464 27, 7 | exposuisse, vera dixisse: paratumque, ut spero, habebit a Deo 1465 24, 1 | multis signis auctoritatem paravisset, eo usque elatus est, ut 1466 5, 3 | per soporem, ut patriam parentesque, quos adhuc gentilitas detinebat, 1467 1, 8 | consulendum fuit, ne quod his pareret copia congesta fastidium. ~ 1468 praef, 1| premere et intra domesticos parietes cohibere decreveram, quia, 1469 18, 3 | 3. Apud Parisios vero, dum portam civitatis 1470 9, 7 | laude perfecta, et ostensus pariter et destructus esset inimicus. ~ 1471 9, 6 | clamor populi tollitur, pars diversa confunditur. ~ 1472 3, 2 | accinctus erat, mediam dividit partemque eius pauperi tribuit, reliqua 1473 20, 1 | plures ei diversis orbis partibus episcopi convenissent et 1474 20, 2 | abstinuit, dicens se mensae eius participem esse non posse, qui imperatores 1475 1, 2 | virorum exemplis non is parva aemulatio legentibus excitabatur. 1476 20, 8 | futurum esse victorem, sed parvo post tempore esse periturum. ~ 1477 11, 2 | nomen sibi martyris, tempus passionis ostendi: grandi se scrupulo 1478 5, 3 | fratribus, multa se adversa passurum: quod postea probavit eventus. ~ 1479 12, 1 | stetit: nam fere quingentorum passuum intervallum erat, ut difficile 1480 4, 3 | 3. patere ut nunc militem Deo: donativum 1481 13, 2 | quievissent, succidi arborem non patiebantur. ille eos sedulo commonere, 1482 2, 7 | benignitas, mira caritas, patientia vero atque humilitas ultra 1483 17, 5 | discederet imperaret et patrem familias, qui in interiore 1484 5, 3 | admonitus per soporem, ut patriam parentesque, quos adhuc 1485 17, 5 | in eodem oppido ingressus patris familias cuiusdam domum, 1486 20, 4 | praediti, frater regis et patruus: medius inter hos Martini 1487 19, 5 | singula: sufficiant haec vel pauca de plurimis, satisque sit, 1488 11, 3 | convalesceret, quodam die paucis secum adhibitis fratribus 1489 7, 1 | viri institui disciplinis: paucisque interpositis diebus languore 1490 25, 4 | temporum illustris viri Paulini, cuius supra fecimus mentionem, 1491 19, 3 | 3. Paulinus magni vir postmodum futurus 1492 3, 4 | in eodem se habitu, quem pauper acceperat, est dignatus 1493 3, 4 | istis, mihi fecistis, se in paupere professus est fuisse vestitum: 1494 3, 2 | mediam dividit partemque eius pauperi tribuit, reliqua rursus 1495 25, 5 | vendendo omnia et dando pauperibus, quod erat factu impossibile, 1496 27, 2 | corde nisi pietas, nisi pax, nisi misericordia inerat. 1497 27, 6 | infideliter legerit, ipse peccabit. ~ 1498 22, 4 | absolvendos esse peccatis, qui peccare desierint. contra dicente 1499 19, 1 | casu ad eum delata fuerat, pectori puellae in ipso accessu 1500 20, 3 | eo Dei voluntatem videri, penes quem tam incredibili eventu 1501 4, 5 | aut galea, hostium cuneos penetrabo securus. ~ 1502 19, 3 | texisset, oculum ei Martinus penicillo contigit pristinamque ei