|
Qui modo sublimes
rerum flectebat habenas
patricius, rursum verbera nota timet
et solitos tardae passurus compedis orbes
in dominos vanas luget abisse minas.
Culmine deiectum vitae Fortuna priori
reddidit insano iam satiata ioco.
Scindere nunc alia
meditatur ligna securi
fascibus et tandem vapulat ipse suis.
Inlatas consul poenas se consule solvit:
annus qui trabeas hic dedit exilium.
Infaustum populis in se quoque vertitur omen;
saevit in auctorem prodigiosus honos.
Abluto penitus respirant nomine fasti
maturamque luem sanior aula vomit.
Dissimulant socii coniuratique recedunt;
procumbunt pariter cum duce tota cohors,
non acie victi, non obsidione subacti,
ne pereant ritu quo periere viri.
concidit exiguae dementia vulnere chartae;
confecit saevum littera Martis opus.
Mollis feminea detruditur arce tyrannus
et thalamo pulsus perdidit imperium:
sic iuvenis nutante fide veterique reducta
paelice defletam linquit amica domum.
canitiem largo raram de pulvere turpat
et lacrimis rugas inplet anile gemens,
suppliciterque pias humilis prostratus ad aras
mitigat iratas voce tremente nurus.
Innumeri glomerantur eri sibi quisque petentes
mancipium solis utile suppliciis.
Quamvis foedus enim mentemque obscaenior ore,
ira dabit pretium; poena meretur emi.
Quas, spado, nunc terras aut quem transibis in axem?
Cingeris hinc odiis, inde recessit amor.
Utraque te gemino sub sidere regia damnat;
Hesperius numquam, iam nec Eous eris.
Miror
cur, aliis qui pandere fata solebas,
ad propriam cladem, caeca Sibylla, taces.
Iam tibi nulla videt fallax insomnia Nilus,
pervigilant vates nec, miserande, tui.
Quid soror? Audebit tecum conscendere puppim
et veniet longum per mare fida comes?
An fortasse toros eunuchi pauperis odit
et te nunc inopem dives amare negat?
Eunuchi iugulum primus secuisse fateris;
sed tamen exemplo non feriere tuo.
Vive pudor fatis. En quem tremuere tot urbes!
En cuius populi sustinuere iugum!
Direptas quid plangis opes, quas natus habebit?
Non aliter poteras principis esse pater.
Inprobe, quid pulsas muliebribus astra querellis,
quod tibi sub Cypri litore parta quies?
Omnia barbarico per te concussa tumultu;
crede mihi, terra tutius aequor erit.
Iam non Armenios iaculis terrebis et arcu,
per campos volucrem non agitabis equum.
Dilecto caruit Byzantius ore senatus;
curia consiliis aestuat orba tuis.
Emeritam suspende togam, suspende pharetram;
ad Veneris partes ingeniumque redi.
Non bene Gradivo lenonia dextera servit;
suscipiet famulum te Cytherea libens.
Insula laeta choris, blandorum mater Amorum,
nulla pudicitiae cura placere potest.
Prospectant Paphiae celsa de rupe puellae
sollicitae, salvam dum ferat unda ratem.
Sed vereor, teneant ne te Tritones in alto
lascivas doctum fallere Nereidas,
aut idem cupiant pelago te mergere venti,
Gildonis nuper qui tenuere fugam.
Incluta captivo memoratur Thabraca Mauro;
naufragio Cypros sit memoranda tuo.
Vecturum moriens frustra delphina vocabis;
ad terram suos devehit ille viros.
Quisquis adhuc similes eunuchus tendit in actus,
respiciens Cypron desinat esse ferox.
|