Liber tertius

Praefatio

Maior Scipiades, Italis qui solus ab oris
in proprium vertit Punica bella caput,
non sine Pieriis exercuit artibus arma:
semper erat vatum maxima cura duci.
Gaudet enim virtus testes sibi iungere Musas;
carmen amat quisquis carmine digna gerit.
Ergo seu patriis primaevus manibus ultor
subderet Hispanum legibus Oceanum,
seu Tyrias certa fracturus cuspide vires
inferret Libyco signa tremenda mari,
haerebat doctus lateri castrisque solebat
omnibus in medias Ennius ire tubas.
Illi post lituos pedites favere canenti
laudavitque nona caede cruentus eques.
Cumque triumpharet gemma Karthagine victa
(hanc vindex patris vicerat, hanc patriae),
cum longi Libyam tandem post funera belli
ante suas maestam cogeret ire rotas,
advexit reduces secum Victoria Musas
et sertum nati Martia laurus erat.
Noster Scipiades Stilicho, quo concidit alter
Hannibal antiquo saevior Hannibale,
te mihi post qui nos annorum, Roma, recursus
reddidit et votis iussit adesse suis.