| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Quintus Septimius Florens Tertullianus De paenitentia IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text
Cap. Par. grey = Comment text
1 VI, 16 | incipitur et commendatur. ~17.
2 VI, 17 | paenitentiam amplexata! ~18.
3 VI, 18 | delectatur a crimine vacare? ~19.
4 VI, 19 | intinctione alligatus. ~20.
5 VI, 20 | non praesumere oportet. ~21.
6 VI, 21 | ille sumit, hic invadit. ~22.
7 VI, 22 | non mereretur accipere. ~23.
8 VI, 23 | paenitentiae, id est metu, caruit. ~24.
9 II, 6 | averrens et eradens et foras abiciens mundam pectoris domum superventuro
10 XII, 8 | ministerium eius, exomologesin, abiecerat! ~9.
11 VI, 17 | Non ideo abluimur ut delinquere desinamus,
12 II, 7 | hominis criminum pristinorum abolitione praemissa; haec paenitentiae
13 VI, 9 | divinum beneficium, id est abolitionem delictorum, inituris aquam
14 II, 4 | vocaret ad promissionem semini Abraham destinatam, per paenitentiae
15 VII, 3 | Absit ut aliquis ita interpretetur,
16 X, 8 | damnatum latere quam palam absolvi? ~9.
17 VI, 6 | opinor emendatos licebit, cum absolvimur'. Nullo pacto, sed cum pendente
18 IX, 6 | excusat; cum condemnat, absolvit: in quantum non peperceris
19 I, 2 | Ceterum a ratione eius tantum absunt quantum ab ipso rationis
20 VII, 7 | liberatum, tunc plurimum accenditur cum extinguitur. ~8.
21 VII, 11| merebaris: amisisti enim quod acceperas. Si tibi indulgentia domini
22 VII, 12| perdidisse quam omnino non accepisse. Verum non statim succidendus
23 VIII, 8| ergo te filium suum, etsi acceptum ab eo prodegeris, etsi nudus
24 V, 9 | perosus deo quanto aemulo eius acceptus. ~10.
25 VI, 22 | delinquere, ne non mereretur accipere. ~23.
26 IX, 6 | magis emundatum reddit; cum accusat, excusat; cum condemnat,
27 VI, 2 | velut poma, cum iam in acorem vel amaritudinem senescere
28 II, 12 | est, sicut in universis actibus nostris, ita in paenitentiae
29 XI, 2 | supplicare nos condecet? 'Cedo acum crinibus distinguendis et
30 VII, 11| tibi indulgentia domini adcommodat, unde restituas quod amiseras,
31 VI, 4 | enim pretio dominus veniam addicere instituit, hac paenitentiae
32 III, 14| Adeo quod prohibetur administrare,
33 X, 8 | Adeone existimatio hominum et dei
34 XI, 5 | non ignobilitates vestium adfectant, quae non atria nocturnis
35 II, 5 | adpropinquabat, dominus scilicet adferens secundum dei promissum. ~
36 III, 5 | manu eius expressa, alia adflatu [eius] consummata; cum ergo
37 XII, 8 | qui populum dei aliquando adflictum, diu domino suo denegatum
38 IX, 4 | presbyteris advolvi, [et] aris dei adgeniculari, omnibus fratribus legationem
39 V, 3 | segregaris, in tantum contumaciae adglutinaris; nam si idcirco te deliquisse
40 V, 2 | patrocinatur tibi, quod domino adgnito praeceptisque eius admissis,
41 VI, 13 | qui paenitentiae fidem adgressi super harenas domum ruituram
42 I, 4 | etiam in bonis factis suis adhibent. Paenitet fidei amoris implicitatis
43 II, 1 | augmentum perversae emendationis adhiberent; modum denique paenitendi
44 XI, 3 | hortulani maritimive secessus, adicito ad sumptum, conquirito altilium
45 III, 13| Denique dominus quemadmodum se adiectionem legi superstruere demonstrat
46 VI, 4 | perversum), paenitentiam non adimplere et veniam delictorum sustinere,
47 III, 16| malum volueris aut bonum non adinpleveris! ~
48 III, 14| Adeo quod prohibetur administrare, satis periculose animus
49 IX, 1 | praeferatur, sed aliquo etiam actu administretur. ~2.
50 V, 2 | adgnito praeceptisque eius admissis, denique paenitentia delictorum
51 III, 2 | ad notitiam veritatis et admissus ad dominica praecepta ex
52 XII, 1 | imaginare, ut de remedii adoptione non dubites. ~2.
53 II, 5 | iam enim salus nationibus adpropinquabat, dominus scilicet adferens
54 X, 3 | plus de detrimento eius adquiro, cum ipse hominem quodammodo
55 IV, 8 | custodire debemus, ut in adseveratione divinae gratiae permanentes
56 VI, 10 | et praepositum huius rei adseverationibus tuis circumduci facile est:
57 III, 13| cecidisset, verum etiam illum qui adspectus concupiscentia contaminasset. ~
58 III, 16| te constitueris, crimini adstringeris qua aut malum volueris aut
59 VI, 1 | renuntiare et paenitentiam adsumunt, sed includere eam neglegunt. ~
60 XII, 6 | medicinas sibi divinitus adtributas in tempore agnoscunt: cervus
61 VI, 2 | adhuc ipsi gratiae suae adulantur. ~3.
62 VI, 14 | Nemo ergo sibi aduletur quia inter auditorum tirocinia
63 VI, 5 | ne scalptus ne versus ne adulter, non etiam dominum credimus
64 III, 13| interdicendo delicta? Cum adulterum non eum solum definit qui
65 IX, 4 | dominum deum tuum, presbyteris advolvi, [et] aris dei adgeniculari,
66 V, 8 | periculosum est, sed ad aedificationem proferendum [est] - diabolum
67 XII, 8 | Contra autem Aegyptius imperator qui populum dei
68 X, 6 | contrectas, Christum exoras; aeque illi cum super te lacrimas
69 XI, 2 | bisulcum aliquid ferri vel aeris unguibus repastinandis!
70 IX, 5 | temporali afflictatione aeterna supplicia non dicam frustretur,
71 XII, 2 | Quid illum thesaurum ignis aeterni existimamus, cum fumariola
72 XI, 6 | petitio sustinet, in periculo aeternitatis tolerare dubitamus et castigationem
73 XI, 3 | dominum et periclitor in aeternum perire: itaque nunc pendeo
74 IX, 5 | indignatione fungatur et temporali afflictatione aeterna supplicia non dicam
75 X, 5 | membri vexatione laetum agere: condoleat universum et
76 II, 1 | rationis quoque compotes agerent, merita primo paenitentiae
77 IV, 3 | perennat et tempore suo fructus agit, quae non ignem, non securem
78 III, 8 | quod delictum omne aut agitur aut cogitatur, ut corporale
79 IV, 2 | praestantiam in delictis meam agnosco - ita invade, ita amplexare
80 XII, 6 | divinitus adtributas in tempore agnoscunt: cervus sagitta transfixus,
81 X, 6 | illi cum super te lacrimas agunt, Christus patitur, Christus
82 V, 10 | Sed aiunt quidam satis dominum habere,
83 IX, 4 | plerumque vero ieiuniis preces alere, ingemiscere, lacrimari
84 | aliam
85 | alibi
86 III, 13| definit qui comminus in alienum matrimonium cecidisset,
87 | aliquando
88 | aliquis
89 | aliquo
90 | aliud
91 | aliunde
92 VI, 19 | desinet nisi intinctione alligatus. ~20.
93 X, 4 | consistit, ubi de alterius ruina alter attollitur, ubi prostrato
94 III, 7 | praemisimus ut non minorem alteri quam utrique parti, si quid
95 III, 4 | peccata earum discernat ut alterum altero levius aut gravius
96 XI, 3 | adicito ad sumptum, conquirito altilium enormem saginam, defaecato
97 X, 9 | pervenire'. Malo enim - amans si pervenitur; sed ubi paenitendum
98 VI, 2 | poma, cum iam in acorem vel amaritudinem senescere incipiunt, ex
99 IV, 4 | reperta veritate, paeniteat amasse quae deus non amat, quando
100 IV, 4 | paeniteat amasse quae deus non amat, quando ne nos quidem ipsi
101 XI, 4 | Sed enim illos qui ambitus obeunt capessendi magistratus
102 III, 7 | inpendere; communis reatus amborum est, communis et iudex,
103 III, 2 | inter contraria sibi nulla ami- citia est. ~3.
104 VIII, 4| requirit et repperit, [et] amicas ad gaudium invitat, nonne
105 V, 13 | quorum individua cum diabolo amicitia est, quorum paenitentia
106 VII, 11| adcommodat, unde restituas quod amiseras, iterato beneficio gratus
107 VIII, 6| filium enim invenerat quem amiserat, cariorem senserat quem
108 VII, 11| quod iam non merebaris: amisisti enim quod acceperas. Si
109 I, 4 | adhibent. Paenitet fidei amoris implicitatis liberalitatis
110 IV, 2 | agnosco - ita invade, ita amplexare ut naufragus alicuius tabulae
111 VI, 17 | conscientia semel paenitentiam amplexata! ~18.
112 VII, 11| beneficio gratus esto, nedum ampliato. ~12.
113 VII, 10| semel quia iam secundo, sed amplius numquam quia proxime frustra. ~
114 VIII, 3| Laetantur caeli et qui illic angeli paenitentia hominis; heus
115 VII, 8 | erasos. Dolet quod ipsum et angelos eius Christo servus ille
116 IV, 5 | est: nos vero pro nostris angustiis unum inculcamus, bonum atque
117 I, 1 | natura tenus norunt passionem animi quandam esse quae obveniat
118 IV, 4 | enim ratio in similitudine animorum constituta est. ~5.
119 XI, 5 | itaque totum propter unius anni volaticum gaudium! -: ~6.
120 V, 4 | tueatur a poena, quia deum in aperto constitutum et vel ex ipsis
121 VI, 9 | asperginem unam cuiuslibet aquae commodabit? ~10.
122 VI, 9 | abolitionem delictorum, inituris aquam omnimodo salvum esse; sed
123 IV, 3 | fias, illa arbor quae penes aquas seritur et in foliis perennat
124 XII, 7 | capilli incuria horrorem aquilinum praeferente. Pro malae tractationis
125 VI, 18 | Ceterum si ab aquis peccare desistimus, necessitate,
126 III, 2 | peccato deputandum, a quo deus arceat: quoniam, cum deum grande
127 IV, 3 | dominum nisi stilla situlae et areae pulvis et vasculum figuli
128 VIII, 4| similitudinum dominicarum argumenta nobis volunt? Quod mulier
129 IX, 4 | presbyteris advolvi, [et] aris dei adgeniculari, omnibus
130 IX, 1 | secundae et unius quanto in arto negotium est tanto operosior
131 VI, 9 | infidae paenitentiae viro asperginem unam cuiuslibet aquae commodabit? ~
132 XI, 1 | laetitiam oportet deversari in asperitudine sacci et horrore cineris
133 IV, 7 | revolvis? deus praecepit! Atenim ille non praecipit tantum,
134 XI, 5 | vestium adfectant, quae non atria nocturnis et crudis salutationibus
135 X, 4 | de alterius ruina alter attollitur, ubi prostrato superscenditur;
136 II, 9 | utpote suorum: quorum cum auctor et defensor sit, necesse
137 IV, 6 | divinae potestatis, prior est auctoritas imperantis quam utilitas
138 IV, 6 | Audaciam existimo de bono divini
139 VI, 20 | laetetur quod evaserit! Itaque audientes optare intinctionem, non
140 VI, 17 | loti sumus: haec enim prima audientis intinctio est. Metus integer
141 VII, 1 | disciplina servis tuis dicere vel audire contingat, quousque etiam
142 VI, 14 | sibi aduletur quia inter auditorum tirocinia deputatur, quasi
143 VI, 13 | non a multis donum illud auferetur? Hi sunt scilicet qui obrepunt,
144 II, 1 | expenderent nec umquam eam ad augmentum perversae emendationis adhiberent;
145 VI, 1 | incipiunt divinis sermonibus aures rigare quique ut catuli
146 IV, 6 | quia bonum est, idcirco auscultare debemus, sed quia deus praecepit:
147 II, 3 | a principe generis Adam auspicata, post damnatum hominem cum
148 VII, 2 | retractantes de residuo auxilio paenitendi spatium adhuc
149 II, 6 | contaminasset, id paenitentia averrens et eradens et foras abiciens
150 VIII, 2| ceciderit, resurget et qui aversatus fuerit, convertetur? ~3.
151 VI, 19 | Ergo nec a furto manus avertamus, nisi claustrorum duritia
152 XII, 7 | praeteribit illam, quae Babylonium regem in regna restituit?
153 XI, 3 | Praeterea exquirito balneas laetiores hortulani maritimive
154 IV, 8 | O beatos nos quorum causa deus iurat;
155 II, 13 | non meretur nec quisquam benefaciendo delinquit. ~14.
156 II, 10 | gratia, si captatio eius ad benefaciendum incitamento est: terrena
157 I, 5 | semetipsos execrantur quia benefecerint, eamque maxime paenitentiae
158 II, 11 | enim conpendii, si grato benefeceris, vel dispendii, si ingrato?
159 VII, 11| restituas quod amiseras, iterato beneficio gratus esto, nedum ampliato. ~
160 V, 5 | deserit; negat beneficium, cum beneficum non honorat! ~6.
161 XI, 2 | pulverem dentibus elimandis et bisulcum aliquid ferri vel aeris
162 VII, 5 | inculcare quod consecuti sunt; bona certe sollicitudine iterum
163 VI, 18 | innocentiam induimus. Quis ergo in bonitate praecellens? cui non licet
164 II, 14 | privatum? Cur malitiae officium bonitati suae inponit? Ita evenit
165 II, 4 | sibi congregavit et multis bonitatis suae largitionibus fovit
166 X, 2 | reformari! Ne tu verecundia bonus, ad delinquendum expandens
167 I, 1 | quod et ipsi retro fuimus, caeci sine domini lumine, natura
168 VII, 3 | redundantiam clementiae caelestis libidinem faciat humanae
169 VIII, 3| quam sacrificia. Laetantur caeli et qui illic angeli paenitentia
170 VI, 1 | nostra ad paenitentiam semel capessendam et perpetuo continendam
171 XI, 4 | illos qui ambitus obeunt capessendi magistratus neque pudet
172 XII, 7 | in modum efferatione et capilli incuria horrorem aquilinum
173 II, 10 | cogit; viderit et gratia, si captatio eius ad benefaciendum incitamento
174 II, 2 | paenitentia necessario vana, quia caret fructu suo cui eam deus
175 VIII, 5| pastori ovicula, sed grex una carior non erat; una illa conquiritur,
176 VIII, 6| invenerat quem amiserat, cariorem senserat quem lucri fecerat. ~
177 II, 12 | cum iudex deus iustitiae carissimae sibi exigendae tuendaeque
178 VII, 9 | aut oculos concupiscentia carnali ferire aut animum inlecebris
179 III, 3 | delictorum quaedam esse carnalia, id est corporalia, quaedam
180 IV, 1 | Omnibus ergo delictis seu carne seu spiritu, seu facto seu
181 III, 6 | An tu discernas actus carnis et spiritus, quorum et in
182 III, 5 | Siquidem et caro et spiritus dei res, alia
183 VI, 23 | paenitentiae, id est metu, caruit. ~24.
184 XI, 6 | aeternitatis tolerare dubitamus et castigationem victus atque cultus offenso
185 VI, 7 | inputat? quis miles, postquam castris suis emissus est, pro notis
186 III, 11| est? Viderint enim, si qua casui aut necessitati aut ignorantiae
187 X, 5 | Quid consortes casuum tuorum ut plausores fugis?
188 VI, 1 | sermonibus aures rigare quique ut catuli infantiae adhuc recentis
189 II, 11 | iudex omnis remunerator est causae. ~12.
190 X, 10 | Miserum est secari et cauterio exuri et pulveris alicuius
191 VIII, 2| demonstrasset: Non, ait, qui ceciderit, resurget et qui aversatus
192 III, 13| comminus in alienum matrimonium cecidisset, verum etiam illum qui adspectus
193 I, 5 | prout quid in ingratiam cecidit, semetipsos execrantur quia
194 III, 14| solatio sui saturans pro facto cedat, pro facto ergo plectetur. ~
195 XI, 2 | supplicare nos condecet? 'Cedo acum crinibus distinguendis
196 X, 7 | subduxerimus, proinde et dominum celabimus? ~8.
197 XI, 5 | decrescentes, vullis conviviis celebres, nullis commessationibus
198 VI, 22 | Quem censeas digniorem nisi emendatiorem?
199 XI, 3 | itaque nunc pendeo et ma.ceror et excrucior, ut deum reconciliem
200 VII, 9 | formidine evertere aut a via certa perversis traditionibus
201 II, 8 | cognito domino discimus, certam formam tenet, ne bonis umquam
202 VI, 3 | praesumptio intinctionis inportat. Certi enim indubitatae veniae
203 XII, 6 | adtributas in tempore agnoscunt: cervus sagitta transfixus, ut ferrum
204 XI, 6 | offenso domino praestare cessabimus quae gentes nemine omnino
205 XII, 5 | salutem tuam deseris, cur cessas adgredi quod scias mederi
206 XII, 6 | illos oculare rursus de sua chelidonia: ~7.
207 VII, 1 | Hucusque, Christe domine, de paenitentiae
208 VII, 8 | quod ipsum et angelos eius Christo servus ille peccator iudicaturus
209 IX, 4 | mandat sacco et cineri incubare, corpus sordibus
210 XI, 1 | asperitudine sacci et horrore cineris et oris de ieiunio vanitate? ~
211 VI, 10 | rei adseverationibus tuis circumduci facile est: sed deus thesauro
212 III, 2 | contraria sibi nulla ami- citia est. ~3.
213 VII, 10| venena eius providens deus clausana licet ignoscentiae ianuam
214 VI, 19 | furto manus avertamus, nisi claustrorum duritia repugnet, nec oculos
215 XI, 2 | quid ficti nitoris, si quid coacti ruboris [in] labia aut genas
216 XI, 2 | Num ergo in coccino et Tyrio pro delictis supplicare
217 V, 3 | paenituerat quia dominum coeperas timere, cur quod metus gratia
218 II, 10 | bonis factis paenitentiam cogit; viderit et gratia, si captatio
219 II, 8 | ne bonis umquam factis cogitatisve quasi violenta aliqua manus
220 III, 8 | delictum omne aut agitur aut cogitatur, ut corporale sit quod in
221 V, 1 | nos domino revocat, semel cognitam atque susceptam numquam
222 V, 4 | ignorari non licet, quanto cognitum despici periculosum est? ~
223 VI, 14 | delinquere liceat: dominum simul cognoveris timeas, simul inspexeris
224 V, 8 | videtur egisse, qui utrumque cognoverit, et iudicato pronuntiasse
225 VI, 15 | Ceterum quid te cognovisse interest, cum isdem incubas
226 VI, 3 | tempus interim furantur et commeatum sibi faciunt delinquendi
227 XI, 7 | sunt, de quibus scriptura commemorat: Vae illis, qui delicta
228 X, 10 | superventurae utilitatis gratia commendant. ~
229 VI, 16 | paenitentiae fide incipitur et commendatur. ~17.
230 IX, 5 | exomologesis, ut paenitentiam commendet, ut de periculi timore dominum
231 XI, 5 | conviviis celebres, nullis commessationibus congreges, sed exules a
232 VIII, 2| Non comminaretur autem non paenitenti, si
233 VIII, 1| paenitentiam commonet, sub comminationibus quidem. ~2.
234 VI, 6 | possimus mereri, cum deus comminatur, non cum ignoscit. ~7.
235 III, 13| non eum solum definit qui comminus in alienum matrimonium cecidisset,
236 IV, 1 | seu facto seu voluntate commissis qui poenam per iudicium
237 IV, 5 | et per hoc magno eloquio committenda materia est: nos vero pro
238 VI, 9 | asperginem unam cuiuslibet aquae commodabit? ~10.
239 VIII, 1| tamen omnes ad paenitentiam commonet, sub comminationibus quidem. ~
240 X, 4 | quia communis spiritus de communi domino et patre, quid tu
241 III, 6 | in resurrectione tantum communionis atque consortii est, ut
242 X, 8 | hominum et dei conscientia comparantur? An melius est damnatum
243 II, 1 | per hoc rationis quoque compotes agerent, merita primo paenitentiae
244 VI, 1 | perpetuo continendam suggerere conata est, omnes quidem debitos
245 VI, 5 | perennis scilicet vitae, concessurum? ~6.
246 VI, 19 | repugnet, nec oculos a stupri concupiscentiis refrenemus, nisi a custodibus
247 III, 16| malum non perficis, nec concupiscere debueras: quaqua te constitueris,
248 III, 16| pronuntias, nam si bonum concupisceres, perficere gestisses; porro
249 XI, 2 | delictis supplicare nos condecet? 'Cedo acum crinibus distinguendis
250 IX, 6 | cum accusat, excusat; cum condemnat, absolvit: in quantum non
251 I, 2 | dei ratio quia deus omnium conditor nihil non ratione providit
252 X, 5 | vexatione laetum agere: condoleat universum et ad remedium
253 III, 3 | substantiae eongregatione confectus homo sit, non aliunde delinquit
254 III, 16| Sed ipse conscientiae tuae confessionem pronuntias, nam si bonum
255 IX, 2 | delictum nostrum domino confitemur, non quidem ut ignaro, sed
256 II, 4 | Itaque et populum sibi congregavit et multis bonitatis suae
257 XI, 5 | nullis commessationibus congreges, sed exules a libertatis
258 X, 5 | universum et ad remedium conlaboret necesse est. ~6.
259 VI, 13 | super harenas domum ruituram conlocant! ~14.
260 VII, 10| aliquid adhuc permisit patere: conlocavit in vestibulo paenitentiam
261 IV, 8 | Quod iterum deus tantopere conmendat, quod etiam humano more
262 V, 8 | diabolum domino praepones? Conparationem enim videtur egisse, qui
263 VIII, 8| mercennariorum paternorum conpares, si porcos inmundum relinquas
264 II, 11 | Quantulum enim conpendii, si grato benefeceris, vel
265 VI, 4 | instituit, hac paenitentiae conpensatione redimendam proponit inpunitatem. ~
266 II, 4 | paenitentiae subsignationem ante conponeret. ~5.
267 V, 4 | ipsis caelestibus bonis conprehensibilem ignorari non licet, quanto
268 XI, 3 | secessus, adicito ad sumptum, conquirito altilium enormem saginam,
269 VIII, 5| carior non erat; una illa conquiritur, una pro omnibus desideratur,
270 X, 1 | corporis contracta vexatione conscientiam medentium vitant et ita
271 VII, 5 | formidant videri inculcare quod consecuti sunt; bona certe sollicitudine
272 V, 5 | malorum intellectum ab illo consecutus, quod intellegit fugiendum
273 XII, 4 | et exercitatoria iacula consentiet? ~5.
274 X, 4 | ceterum inter fratres atque conservos, ubi communis spes metus
275 XII, 1 | retractas, gehennam in corde considera, quam tibi exomologesis
276 VIII, 9| confessio enim satisfactionis consilium est, dissimulatio contumaciae. ~
277 X, 4 | insultatores in risiloquio consistit, ubi de alterius ruina alter
278 X, 5 | Quid consortes casuum tuorum ut plausores
279 III, 6 | tantum communionis atque consortii est, ut pariter tunc aut
280 III, 10| omnia sufficit; nihil a conspectu eius remotum unde omnino
281 III, 3 | aliunde delinquit quam unde constat -; ~4.
282 III, 2 | cum deum grande quid boni constet esse, utique bono nisi malum
283 III, 16| concupiscere debueras: quaqua te constitueris, crimini adstringeris qua
284 IV, 4 | in similitudine animorum constituta est. ~5.
285 V, 4 | poena, quia deum in aperto constitutum et vel ex ipsis caelestibus
286 V, 13 | semine hypocritarum pullulare consuerunt, quorum individua cum diabolo
287 III, 5 | expressa, alia adflatu [eius] consummata; cum ergo ex pari ad dominum
288 VI, 1 | capessendam et perpetuo continendam suggerere conata est, omnes
289 III, 8 | factum ut corpus et videri et contingi habet, spiritale vero quod
290 X, 1 | verecundioribus corporis contracta vexatione conscientiam medentium
291 III, 2 | displiceret, quod inter contraria sibi nulla ami- citia est. ~
292 X, 6 | genua protendis, Christum contrectas, Christum exoras; aeque
293 VI, 20 | nescio an intinctus magis contristetur quod peccare desierit, quam
294 V, 4 | enim timorem alia res quam contumacia subvertit. Cum autem etiam
295 V, 6 | Ita in dominum non modo contumax sed etiam ingratus apparet. ~
296 V, 5 | intellectui suo id est dei dono contumeliam facit: respuit datorem,
297 XI, 4 | incommodis tantum verum etiam contumeliis omnibus eniti in causa votorum
298 VIII, 2| et qui aversatus fuerit, convertetur? ~3.
299 XI, 5 | personae decrescentes, vullis conviviis celebres, nullis commessationibus
300 VIII, 6| inmolans vituum praeopimum convivio gaudium suum exornat: quidni?
301 III, 8 | agitur aut cogitatur, ut corporale sit quod in facto est quia
302 VI, 19 | refrenemus, nisi a custodibus corporum obstructi, si nemo domino
303 IX, 6 | tibi, in tantum tibi deus, crede, parcet! ~
304 IV, 7 | etiam, vivo dicens cupit credi sibi. ~8.
305 III, 9 | non est, idcirco [etiam] crimina eius etiam sub deo neglegamus. ~
306 VI, 18 | iubetur an qui delectatur a crimine vacare? ~19.
307 III, 16| quaqua te constitueris, crimini adstringeris qua aut malum
308 II, 7 | est titulus, salus hominis criminum pristinorum abolitione praemissa;
309 XI, 2 | nos condecet? 'Cedo acum crinibus distinguendis et pulverem
310 X, 10 | pulveris alicuius mordacitate cruciari: tamen quae per insuavitatem
311 XI, 5 | quae non atria nocturnis et crudis salutationibus occupant,
312 VI, 9 | paenitentiae viro asperginem unam cuiuslibet aquae commodabit? ~10.
313 XI, 5 | ad omnem occursum maioris cuiusque personae decrescentes, vullis
314 III, 12| est quanto principalis ad culpam? Qua ne tunc quidem liberatur
315 XI, 6 | castigationem victus atque cultus offenso domino praestare
316 VI, 3 | Omne praeterea cunctationis et tergiversationis erga
317 I, 5 | in corde figunt meminisse curantes ne quid boni rursus praestent.
318 X, 10 | medentur, et emolumento curationis offensam sui excusant et
319 VI, 19 | concupiscentiis refrenemus, nisi a custodibus corporum obstructi, si nemo
320 IV, 8 | gravitate et adgredi et custodire debemus, ut in adseveratione
321 VII, 12| est] enim restituere quam dare, quoniam miserius est perdidisse
322 V, 5 | facit: respuit datorem, cum datum deserit; negat beneficium,
323 VI, 24 | nonnumquam. Ante enim quam debeatur repromittit, quo semper
324 III, 15| feci'; atquin perficere debes quia vis, aut nec velle
325 VI, 8 | Peccator ante veniam deflere se debet, quia tempus paenitentiae
326 III, 1 | ergo paenitentia iusta et debita videatur, id est quae delicto
327 VII, 12| secundae quis paenitentiae debitor fuerit. ~13.
328 II, 11 | Bonum factum deum habet debitorem, sicuti et malum, quia iudex
329 VI, 1 | conata est, omnes quidem debitos domino spectat ut omnes
330 VI, 21 | emerere cupit, at hic ut debitum sibi repromittit; ille sumit,
331 VI, 19 | obstructi, si nemo domino debitus delinquere desinet nisi
332 III, 16| perficis, nec concupiscere debueras: quaqua te constitueris,
333 III, 10| omittit quominus in iudicium decernat: dissimulator et praevaricator
334 VI, 24 | despicit datorem; itaque decipit nonnumquam. Ante enim quam
335 XI, 5 | maioris cuiusque personae decrescentes, vullis conviviis celebres,
336 II, 3 | in semetipso paenitentiam dedicavit, rescissa sententia irarum
337 XI, 3 | altilium enormem saginam, defaecato senectutem quamque vini: <
338 II, 9 | suorum: quorum cum auctor et defensor sit, necesse est proinde
339 VII, 9 | scandalis, non temptationibus deficit. ~10.
340 III, 13| adulterum non eum solum definit qui comminus in alienum
341 VI, 8 | Peccator ante veniam deflere se debet, quia tempus paenitentiae
342 IX, 4 | obscurare, animum maeroribus deicere, illa quae peccant tristi
343 IV, 8 | quod etiam humano more sub deieratione testatur, summa utique gravitate
344 VI, 18 | esse? qui iubetur an qui delectatur a crimine vacare? ~19.
345 III, 1 | debita videatur, id est quae delicto deputanda sint, locus quidem
346 II, 14 | cur paenitentiam invadit delinquentium privatum? Cur malitiae officium
347 V, 12 | timent delinquunt; opinor non delinquerent, si non timerent! ~13.
348 III, 6 | quia scilicet pariter aut deliquerint aut innocenter egerint? ~
349 V, 3 | adglutinaris; nam si idcirco te deliquisse paenituerat quia dominum
350 VII, 2 | spatium adhuc delinquendi demonstrare videamur. ~3.
351 VIII, 2| clementiae suae profusionem demonstrasset: Non, ait, qui ceciderit,
352 III, 13| adiectionem legi superstruere demonstrat nisi et voluntatis interdicendo
353 XII, 8 | adflictum, diu domino suo denegatum persecutus [in] proelio
354 III, 1 | locus quidem expostulat denotare, sed otiosum videri potest. ~
355 XI, 2 | distinguendis et pulverem dentibus elimandis et bisulcum aliquid
356 X, 2 | delinquendum expandens frontem, ad deprecandum vero subducens! ~3.
357 IX, 4 | omnibus fratribus legationem deprecationis suae iniungere. ~5.
358 X, 6 | patitur, Christus patrem deprecatur. Facile inpetratur semper
359 XII, 4 | iudicii minantis exemplaria deputabit? quis scintillas tales non
360 III, 1 | videatur, id est quae delicto deputanda sint, locus quidem expostulat
361 III, 2 | statim eruditur id peccato deputandum, a quo deus arceat: quoniam,
362 VI, 14 | inter auditorum tirocinia deputatur, quasi eo etiamnunc sibi
363 XII, 5 | subsidia, cur salutem tuam deseris, cur cessas adgredi quod
364 VIII, 1| spiritus ecclesiis dicat: desertam dilectionem Ephesiis inputat,
365 VI, 2 | pristinis aliquid ipse finis desiderandi, velut poma, cum iam in
366 VI, 2 | Interpellat enim illos ad desiderandum ex pristinis aliquid ipse
367 VIII, 5| conquiritur, una pro omnibus desideratur, et tamen invenitur et humeris
368 VI, 20 | contristetur quod peccare desierit, quam laetetur quod evaserit!
369 VI, 17 | delinquere desinamus, sed quia desiimus, quoniam iam corde loti
370 VI, 17 | ideo abluimur ut delinquere desinamus, sed quia desiimus, quoniam
371 VI, 19 | domino debitus delinquere desinet nisi intinctione alligatus. ~
372 V, 3 | maluisti nisi quia metuere desisti? ~4.
373 VI, 18 | Ceterum si ab aquis peccare desistimus, necessitate, non sponte,
374 VII, 12| ac subruendus est animus desperatione, si secundae quis paenitentiae
375 V, 4 | non licet, quanto cognitum despici periculosum est? ~5.
376 II, 6 | praeministram paenitentiam destinarat purgandis mentibus praepositam,
377 II, 4 | promissionem semini Abraham destinatam, per paenitentiae subsignationem
378 IV, 1 | qui poenam per iudicium destinavit, idem et veniam per paenitentiam
379 VII, 4 | Nemo idcirco deterior sit, quia dominus melior
380 VII, 9 | perversis traditionibus detorquere; non scandalis, non temptationibus
381 X, 3 | locum non facio, cum plus de detrimento eius adquiro, cum ipse hominem
382 V, 11 | salva venia in gehennam detrudentur, dum salvo metu peccant. ~
383 XI, 1 | extra laetitiam oportet deversari in asperitudine sacci et
384 I, 4 | paenitentiae actu inrationabiliter deversentur, vel uno isto satis erit
385 VII, 5 | sollicitudine iterum experiri devitant quod semel didicerunt timere. ~
386 XII, 3 | probat -, cum dissiliant, cum devorentur, numquam tamen finiuntur! ~
387 V, 8 | aedificationem proferendum [est] - diabolum domino praepones? Conparationem
388 IX, 5 | afflictatione aeterna supplicia non dicam frustretur, sed expungat. ~
389 VIII, 1| quae spiritus ecclesiis dicat: desertam dilectionem Ephesiis
390 II, 13 | peccatum nisi malum factum dici non meretur nec quisquam
391 IV, 2 | Et rursus: vivo, inquit, dicit dominus et paenitentiam
392 XI, 3 | animae largiaris: 'Deliqui', dicito, 'in dominum et periclitor
393 V, 1 | Hoc enim dico, paenitentiam, quae per
394 XII, 6 | vulnere expellat, scit sibi dictamnum edendam; hirundo si excaecaverit
395 VII, 5 | experiri devitant quod semel didicerunt timere. ~6.
396 X, 1 | suffugere aut de die in diem differre praesumo pudoris
397 IX, 4 | ingemiscere, lacrimari et mugire dies noctesque ad dominum deum
398 VI, 6 | Sed differamus tantisper paenitentiae veritatem:
399 X, 1 | suffugere aut de die in diem differre praesumo pudoris magis memores
400 III, 4 | sed non eo inter se differunt, quod corpus et spiritus
401 III, 12| quidem liberatur cum aliqua difficultas perpetrationem eius intercipit:
402 IV, 5 | paenitentiae enumerando diffusa et per hoc magno eloquio
403 VI, 22 | Quem censeas digniorem nisi emendatiorem? quem
404 VIII, 8| Deliqui dicens, pater, nec dignus ego iam vocari tuus. ~9.
405 VIII, 1| ecclesiis dicat: desertam dilectionem Ephesiis inputat, stuprum
406 VII, 5 | honorant. Laudo timorem, diligo verecundiam: nolunt iterum
407 VII, 8 | tot in homine mortis opera diruta, tot titulos dominationis
408 III, 6 | An tu discernas actus carnis et spiritus,
409 III, 4 | materiarum peccata earum discernat ut alterum altero levius
410 XII, 8 | post tot documenta plagarum discidio maris, quod soli populo
411 II, 8 | eius, quam cognito domino discimus, certam formam tenet, ne
412 II, 12 | praesideat et in eam omnem summam disciplinae suae sanciat, dubitandum
413 II, 11 | si grato benefeceris, vel dispendii, si ingrato? Bonum factum
414 III, 2 | utique bono nisi malum non displiceret, quod inter contraria sibi
415 IX, 2 | satisfactio confessione disponitur, confessione paenitentia
416 I, 2 | nihil non ratione providit disposuit ordinavit nihilque non ratione
417 IV, 6 | de bono divini praecepti disputare; neque enim quia bonum est,
418 XII, 3 | perpetuitatem probat -, cum dissiliant, cum devorentur, numquam
419 XII, 3 | Dissiliunt superbissimi montes ignis
420 III, 10| quominus in iudicium decernat: dissimulator et praevaricator perspicaciae
421 XI, 2 | condecet? 'Cedo acum crinibus distinguendis et pulverem dentibus elimandis
422 III, 4 | unum efficiunt, ne quis pro diversitate materiarum peccata earum
423 IV, 6 | Audaciam existimo de bono divini praecepti disputare; neque
424 VI, 1 | qui cum maxime incipiunt divinis sermonibus aures rigare
425 XII, 6 | inrationabiles medicinas sibi divinitus adtributas in tempore agnoscunt:
426 VI, 9 | Neque ego renuo divinum beneficium, id est abolitionem
427 VIII, 1| reprehendit, Laudicenos divitiis fidentes obiurgat: et tamen
428 VIII, 1| operum incusat, Pergamenos docentes perversa reprehendit, Laudicenos
429 XII, 8 | proelio inruit, post tot documenta plagarum discidio maris,
430 VII, 8 | Doleat et ingemiscat necesse est
431 VII, 8 | dominationis retro suae erasos. Dolet quod ipsum et angelos eius
432 X, 4 | communis spes metus gaudium dolor passio, quia communis spiritus
433 VII, 8 | opera diruta, tot titulos dominationis retro suae erasos. Dolet
434 VII, 1 | Hucusque, Christe domine, de paenitentiae disciplina
435 III, 2 | veritatis et admissus ad dominica praecepta ex ipsis statim
436 XII, 5 | prima illa intinctionis dominicae munimenta esse adhuc in
437 VIII, 4| Quid illa similitudinum dominicarum argumenta nobis volunt?
438 V, 5 | intellectui suo id est dei dono contumeliam facit: respuit
439 VI, 13 | postea excidunt? non a multis donum illud auferetur? Hi sunt
440 II, 3 | damnatum hominem cum saeculi dote, post eiectum paradiso mortique
441 VIII, 4| nobis volunt? Quod mulier dragmam perdit et requirit et repperit, [
442 XII, 9 | Quid ego ultra de istis duabus humanae salutis quasi plancis,
443 XI, 6 | periculo aeternitatis tolerare dubitamus et castigationem victus
444 II, 12 | disciplinae suae sanciat, dubitandum est, sicut in universis
445 VIII, 1| Id si dubitas, evolve quae spiritus ecclesiis
446 XII, 1 | de remedii adoptione non dubites. ~2.
447 VIII, 2| non ignosceret paenitenti, dubium, si non et alibi hanc clementiae
448 | dum
449 III, 3 | spiritalia - nam cum ex hac duplicis substantiae eongregatione
450 VI, 19 | avertamus, nisi claustrorum duritia repugnet, nec oculos a stupri
451 | ea
452 I, 5 | execrantur quia benefecerint, eamque maxime paenitentiae speciem
453 | earum
454 VIII, 1| dubitas, evolve quae spiritus ecclesiis dicat: desertam dilectionem
455 XII, 6 | expellat, scit sibi dictamnum edendam; hirundo si excaecaverit
456 III, 14| per voluntatem expungit effectum. Cuius voluntatis cum vis
457 XII, 7 | unguium leoninum in modum efferatione et capilli incuria horrorem
458 III, 4 | paria sunt, quia duo unum efficiunt, ne quis pro diversitate
459 III, 6 | deliquerint aut innocenter egerint? ~7.
460 V, 8 | Conparationem enim videtur egisse, qui utrumque cognoverit,
461 II, 3 | hominem cum saeculi dote, post eiectum paradiso mortique subiectum,
462 VI, 9 | ut eo pervenire contingat elaborandum est. Quis enim tibi tam
463 XI, 2 | distinguendis et pulverem dentibus elimandis et bisulcum aliquid ferri
464 IV, 5 | diffusa et per hoc magno eloquio committenda materia est:
465 II, 1 | eam ad augmentum perversae emendationis adhiberent; modum denique
466 VI, 6 | paenitentiae veritatem: tunc opinor emendatos licebit, cum absolvimur'.
467 VI, 21 | satagit, hic neglegit; ille emerere cupit, at hic ut debitum
468 III, 2 | a suo auctore respectus emergit ad notitiam veritatis et
469 II, 4 | universorum prophetarum emisit ora: mox gratiam pollicitus
470 VI, 7 | miles, postquam castris suis emissus est, pro notis suis satagit? ~
471 VI, 4 | exhibere et ad mercem manum emittere! Hoc enim pretio dominus
472 X, 7 | Grande plane emolumentum verecundiae occultatio delicti
473 IX, 6 | cum squalidum facit, magis emundatum reddit; cum accusat, excusat;
474 XI, 4 | etiam contumeliis omnibus eniti in causa votorum suorum ~
475 XI, 3 | sumptum, conquirito altilium enormem saginam, defaecato senectutem
476 IV, 5 | De bono paenitentiae enumerando diffusa et per hoc magno
477 III, 3 | hac duplicis substantiae eongregatione confectus homo sit, non
478 | eorum
479 VIII, 1| dicat: desertam dilectionem Ephesiis inputat, stuprum et idolothytorum
480 II, 6 | paenitentia averrens et eradens et foras abiciens mundam
481 VII, 8 | dominationis retro suae erasos. Dolet quod ipsum et angelos
482 | erat
483 VI, 3 | cunctationis et tergiversationis erga paenitentiam vitium praesumptio
484 V, 7 | rursus eundum regressu suo erigit et exultationem eius semetipsum
485 | erit
486 V, 9 | paenitentiam satisfaciet eritque tanto magis perosus deo
487 VIII, 5| ipsius refertur: multum enim errando laboraverat. ~6.
488 VIII, 5| Errat et una pastori ovicula,
489 II, 6 | praepositam, uti, quidquid error vetus inquinasset, quidquid
490 IV, 4 | Paeniteat errorum reperta veritate, paeniteat
491 X, 1 | medentium vitant et ita cum erubescentia sua pereunt. ~2.
492 VI, 3 | faciunt delinquendi quam eruditionem non delinquendi. ~4.
493 III, 2 | praecepta ex ipsis statim eruditur id peccato deputandum, a
494 II, 4 | universo orbi inluminaturus esset, praeire intinctionem paenitentiae
495 | esto
496 VIII, 1| stuprum et idolothytorum esum Thyatirenis exprobat, Sardos
497 V, 7 | domino subiecisset, rursus eundum regressu suo erigit et exultationem
498 VII, 4 | ignoscitur: ceterum finem utique evadendi habebit, qui offendendi
499 VI, 20 | desierit, quam laetetur quod evaserit! Itaque audientes optare
500 VII, 4 | offendendi non habebit. Evasimus semel: hactenus periculosis