| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Quintus Septimius Florens Tertullianus De paenitentia IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text
Cap. Par. grey = Comment text
501 VII, 4 | nosmetipsos inferamus etsi iterum evasuri videmur. ~5.
502 II, 14 | bonitati suae inponit? Ita evenit ut, cum aliquid ubi non
503 VII, 9 | terrenae potestatis formidine evertere aut a via certa perversis
504 I, 3 | inminentem saeculo procellam evitare non norunt. ~4.
505 VIII, 1| Id si dubitas, evolve quae spiritus ecclesiis
506 VIII, 9| delictum quantum dissimulatio exaggerat; confessio enim satisfactionis
507 VI, 5 | prius nummum quo paciscuntur examinant, ne scalptus ne versus ne
508 XII, 6 | dictamnum edendam; hirundo si excaecaverit pullos, novit illos oculare
509 V, 4 | ignorantes dominum nulla exceptio tueatur a poena, quia deum
510 III, 11| ignorantiae inputantur, quibus exceptis iam non nisi voluntate delinquitur. ~
511 VI, 13 | Non enim multi postea excidunt? non a multis donum illud
512 XI, 3 | nunc pendeo et ma.ceror et excrucior, ut deum reconciliem mihi,
513 X, 10 | curationis offensam sui excusant et praesentem iniuriam superventurae
514 III, 12| enim sibi inputatur nec excusari poterit per illam perficiendi
515 IX, 6 | emundatum reddit; cum accusat, excusat; cum condemnat, absolvit:
516 I, 5 | ingratiam cecidit, semetipsos execrantur quia benefecerint, eamque
517 XII, 4 | montium non iudicii minantis exemplaria deputabit? quis scintillas
518 XII, 4 | foci missilia quaedam et exercitatoria iacula consentiet? ~5.
519 VI, 4 | sustinere, hoc est pretium non exhibere et ad mercem manum emittere!
520 IV, 6 | quia deus praecepit: ad exhibitionem obsequi prior est maiestas
521 X, 3 | ipse hominem quodammodo exhortatur 'ne me respexeris', dicens, '
522 II, 12 | iustitiae carissimae sibi exigendae tuendaeque praesideat et
523 XII, 2 | thesaurum ignis aeterni existimamus, cum fumariola quaedam eius
524 X, 8 | Adeone existimatio hominum et dei conscientia
525 III, 4 | altero levius aut gravius existimet. ~5.
526 IV, 6 | Audaciam existimo de bono divini praecepti
527 X, 6 | Christum contrectas, Christum exoras; aeque illi cum super te
528 VIII, 6| praeopimum convivio gaudium suum exornat: quidni? filium enim invenerat
529 X, 2 | verecundia bonus, ad delinquendum expandens frontem, ad deprecandum
530 I, 4 | vel uno isto satis erit expedire cum illam etiam in bonis
531 XII, 6 | inrevocabiles moras eius de vulnere expellat, scit sibi dictamnum edendam;
532 II, 1 | merita primo paenitentiae expenderent nec umquam eam ad augmentum
533 VII, 5 | certe sollicitudine iterum experiri devitant quod semel didicerunt
534 II, 4 | et ingratissimum totiens expertus, ad paenitentiam semper
535 III, 1 | deputanda sint, locus quidem expostulat denotare, sed otiosum videri
536 III, 5 | dei res, alia manu eius expressa, alia adflatu [eius] consummata;
537 IX, 2 | qui magis Graeco vocabulo exprimitur et frequentatur, exomologesis
538 VIII, 1| idolothytorum esum Thyatirenis exprobat, Sardos non plenorum operum
539 IX, 5 | non dicam frustretur, sed expungat. ~6.
540 III, 14| et temere per voluntatem expungit effectum. Cuius voluntatis
541 XI, 3 | Praeterea exquirito balneas laetiores hortulani
542 XII, 2 | proximae urbes aut iam nullae extent aut idem sibi de die sperent? ~
543 XII, 1 | quam tibi exomologesis extinguet, et poenae prius magnitudinem
544 VII, 7 | plurimum accenditur cum extinguitur. ~8.
545 VII, 14| Gratus in dominum extiteris, si quod tibi denuo offert,
546 XI, 1 | quod sordulentos, quod extra laetitiam oportet deversari
547 I, 3 | nullius omnino thesaurus extraneis patet. Itaque universam
548 II, 4 | gratiam pollicitus quam in extremitatibus temporum per spiritum suum
549 XI, 5 | commessationibus congreges, sed exules a libertatis et laetitiae
550 V, 7 | eundum regressu suo erigit et exultationem eius semetipsum facit, ut
551 X, 10 | Miserum est secari et cauterio exuri et pulveris alicuius mordacitate
552 IV, 1 | populum: paenitere et salvum faciam te. ~2.
553 VII, 3 | clementiae caelestis libidinem faciat humanae temeritatis! ~4.
554 I, 5 | levius incubant: denique facilius per eandem delinquunt quam
555 X, 3 | Ego rubori locum non facio, cum plus de detrimento
556 VIII, 8| si paeniteas ex animo, si famem tuam cum saturitate mercennariorum
557 VIII, 6| cariorem senserat quem lucri fecerat. ~7.
558 III, 15| dicere: 'volui nec tamen feci'; atquin perficere debes
559 XI, 5 | libertatis et laetitiae felicitate, itaque totum propter unius
560 XII, 7 | Pro malae tractationis felicitatem! quem homines perhorrebant,
561 IV, 3 | Rape occasionem inopinatae felicitatis, ut ille tu nihil quondam
562 VII, 9 | oculos concupiscentia carnali ferire aut animum inlecebris saecularibus
563 XI, 2 | elimandis et bisulcum aliquid ferri vel aeris unguibus repastinandis!
564 XII, 6 | cervus sagitta transfixus, ut ferrum et inrevocabiles moras eius
565 XII, 3 | montes ignis intrinsecus feti et, - quod nobis iudicii
566 IV, 3 | vasculum figuli arbor exinde fias, illa arbor quae penes aquas
567 V, 10 | suscipiatur, licet actu minus fiat; itaque se salvo metu et
568 XI, 2 | unguibus repastinandis! Si quid ficti nitoris, si quid coacti
569 V, 13 | quorum paenitentia numquam fidelis. ~
570 VIII, 1| reprehendit, Laudicenos divitiis fidentes obiurgat: et tamen omnes
571 IV, 3 | areae pulvis et vasculum figuli arbor exinde fias, illa
572 I, 5 | operibus inrogatur in corde figunt meminisse curantes ne quid
573 X, 6 | Facile inpetratur semper quod filius postulat. ~7.
574 VII, 4 | quotiens et ignoscitur: ceterum finem utique evadendi habebit,
575 VI, 2 | ex pristinis aliquid ipse finis desiderandi, velut poma,
576 XII, 3 | devorentur, numquam tamen finiuntur! ~4.
577 XII, 2 | fumariola quaedam eius tales flammarum ictus suscitent, ut proximae
578 XII, 4 | alicuius et inaestimabilis foci missilia quaedam et exercitatoria
579 IV, 3 | penes aquas seritur et in foliis perennat et tempore suo
580 II, 6 | paenitentia averrens et eradens et foras abiciens mundam pectoris
581 II, 8 | domino discimus, certam formam tenet, ne bonis umquam factis
582 VII, 5 | misericordiae oneri esse, formidant videri inculcare quod consecuti
583 VII, 9 | fidem terrenae potestatis formidine evertere aut a via certa
584 VI, 16 | alia spes vel merces, alia formido iudicii, alia necessitas
585 X, 4 | periculum eius tunc, si forte, onerosum est, cum penes
586 II, 4 | bonitatis suae largitionibus fovit et ingratissimum totiens
587 X, 4 | superscenditur; ceterum inter fratres atque conservos, ubi communis
588 IX, 4 | dei adgeniculari, omnibus fratribus legationem deprecationis
589 X, 6 | Christus: ergo, cum te ad fratrum genua protendis, Christum
590 IX, 2 | Graeco vocabulo exprimitur et frequentatur, exomologesis est qua delictum
591 X, 2 | ad delinquendum expandens frontem, ad deprecandum vero subducens! ~
592 IV, 3 | perennat et tempore suo fructus agit, quae non ignem, non
593 VII, 10| amplius numquam quia proxime frustra. ~11.
594 IX, 5 | aeterna supplicia non dicam frustretur, sed expungat. ~6.
595 III, 12| infelicitatem, operata quod suum fuerat. ~13.
596 VI, 7 | mutatus est, furta sua et fugas sibi inputat? quis miles,
597 V, 5 | consecutus, quod intellegit fugiendum quodque iam fugit resumens
598 X, 5 | casuum tuorum ut plausores fugis? Non potest corpus de unius
599 V, 5 | intellegit fugiendum quodque iam fugit resumens intellectui suo
600 | fuimus
601 XII, 2 | aeterni existimamus, cum fumariola quaedam eius tales flammarum
602 VI, 22 | idcirco vera paenitentia functum? timuit enim adhuc delinquere,
603 V, 2 | denique paenitentia delictorum functus, rursus te in delicta restituis. ~
604 XI, 7 | delicta sua velut procero fune nectunt! ~
605 IX, 5 | pronuntians pro dei indignatione fungatur et temporali afflictatione
606 VI, 3 | delictorum medium tempus interim furantur et commeatum sibi faciunt
607 VI, 7 | posteaquam libertate mutatus est, furta sua et fugas sibi inputat?
608 V, 7 | praeda sua adversus dominum gaudeat. ~8.
609 VIII, 3| animo sis: vides ubi de tuo gaudeatur! ~4.
610 XI, 2 | coacti ruboris [in] labia aut genas urgeat?' ~3.
611 II, 3 | humanae temeritatis a principe generis Adam auspicata, post damnatum
612 XI, 6 | praestare cessabimus quae gentes nemine omnino laeso sibi
613 X, 6 | ergo, cum te ad fratrum genua protendis, Christum contrectas,
614 I, 1 | Paenitentiam hoc genus homines quod et ipsi retro
615 V, 3 | timere, cur quod metus gratia gessisti rescindere maluisti nisi
616 III, 16| concupisceres, perficere gestisses; porro si ut malum non perficis,
617 IX, 2 | Is actus, qui magis Graeco vocabulo exprimitur et frequentatur,
618 II, 11 | Quantulum enim conpendii, si grato benefeceris, vel dispendii,
619 IV, 8 | deieratione testatur, summa utique gravitate et adgredi et custodire
620 III, 4 | alterum altero levius aut gravius existimet. ~5.
621 VIII, 5| una pastori ovicula, sed grex una carior non erat; una
622 I, 3 | vitae conversationem sine gubernaculo rationis transfretantes
623 VI, 11 | opinantur, quasi deus necesse habeat praestare etiam indignis
624 V, 10 | aiunt quidam satis dominum habere, si corde et animo suscipiatur,
625 IX, 3 | inlicem, de ipso quoque habitu atque victu: ~4.
626 VII, 4 | habebit. Evasimus semel: hactenus periculosis nosmetipsos
627 | hanc
628 VI, 13 | paenitentiae fidem adgressi super harenas domum ruituram conlocant! ~
629 VIII, 3| angeli paenitentia hominis; heus tu peccator, bono animo
630 XII, 6 | sibi dictamnum edendam; hirundo si excaecaverit pullos,
631 VII, 8 | peccatorum permissa tot in homine mortis opera diruta, tot
632 II, 7 | misericordiae curans, quod homini proficit, deo servit. ~8.
633 III, 3 | eongregatione confectus homo sit, non aliunde delinquit
634 VII, 6 | timor autem hominis dei honor est. ~7.
635 VII, 5 | scilicet, memoria periculi honorant. Laudo timorem, diligo verecundiam:
636 IX, 5 | periculi timore dominum honoret, ut in peccatorem ipsa pronuntians
637 XI, 1 | in asperitudine sacci et horrore cineris et oris de ieiunio
638 XII, 7 | efferatione et capilli incuria horrorem aquilinum praeferente. Pro
639 IV, 7 | praecipit tantum, sed etiam hortatur; invitat praemio: salute;
640 II, 4 | ad paenitentiam semper hortatus ei praedicandae universorum
641 XI, 3 | exquirito balneas laetiores hortulani maritimive secessus, adicito
642 | Horum
643 X, 4 | domino et patre, quid tu hos aliud quam te opinaris? ~
644 VII, 7 | Sed enim pervicacissimus hostis ille numquam malitiae suae
645 VII, 1 | Hucusque, Christe domine, de paenitentiae
646 III, 9 | Neque enim, si mediocritas humana facti solummodo iudicat
647 IV, 8 | tantopere conmendat, quod etiam humano more sub deieratione testatur,
648 VIII, 5| desideratur, et tamen invenitur et humeris pastoris ipsius refertur:
649 IX, 3 | exomologesis prosternendi et humilificandi hominis disciplina est conversationem
650 V, 13 | Sed ista ingenia de semine hypocritarum pullulare consuerunt, quorum
651 | I
652 XII, 4 | quaedam et exercitatoria iacula consentiet? ~5.
653 VII, 10| clausana licet ignoscentiae ianuam et intinctionis sera obstructam
654 XII, 2 | quaedam eius tales flammarum ictus suscitent, ut proximae urbes
655 | ideo
656 VIII, 1| Ephesiis inputat, stuprum et idolothytorum esum Thyatirenis exprobat,
657 IX, 4 | animae causa; plerumque vero ieiuniis preces alere, ingemiscere,
658 XI, 1 | horrore cineris et oris de ieiunio vanitate? ~2.
659 IX, 2 | confitemur, non quidem ut ignaro, sed quatenus satisfactio
660 VI, 15 | isdem incubas quibus retro ignarus? Quid autem te a perfecto
661 IV, 3 | suo fructus agit, quae non ignem, non securem videbit. ~4.
662 XI, 5 | quas non ignobilitates vestium adfectant, quae
663 V, 4 | caelestibus bonis conprehensibilem ignorari non licet, quanto cognitum
664 III, 10| omnino delinquitur; quia non ignorat, nec omittit quominus in
665 I, 3 | quique deum rem quoque eius ignorent necesse est quia nullius
666 VII, 10| providens deus clausana licet ignoscentiae ianuam et intinctionis sera
667 II, 3 | sententia irarum pristinarum ignoscere pactus operi et imagini
668 VIII, 2| autem non paenitenti, si non ignosceret paenitenti, dubium, si non
669 VI, 6 | deus comminatur, non cum ignoscit. ~7.
670 VII, 4 | delinquendo quotiens et ignoscitur: ceterum finem utique evadendi
671 II | II.~1.
672 III | III.~1.
673 | illis
674 XII, 1 | poenae prius magnitudinem imaginare, ut de remedii adoptione
675 II, 3 | ignoscere pactus operi et imagini suae. ~4.
676 XII, 7 | enim paenitentiam domino immolarat septenni squalore exomologesin
677 IV, 6 | potestatis, prior est auctoritas imperantis quam utilitas servientis. ~
678 XII, 8 | Contra autem Aegyptius imperator qui populum dei aliquando
679 II, 12 | praestandam esse? Quod quidem ita impleri licebit, si peccatis solummodo
680 VI, 23 | potuit: sic nec paenitentiam implevit, quia instrumento paenitentiae,
681 I, 4 | adhibent. Paenitet fidei amoris implicitatis liberalitatis patientiae
682 XII, 4 | tales non magni alicuius et inaestimabilis foci missilia quaedam et
683 VI, 1 | necdum perfectis luminibus incerta reptant et dicunt quidem
684 VI, 16 | fides a paenitentiae fide incipitur et commendatur. ~17.
685 II, 10 | captatio eius ad benefaciendum incitamento est: terrena et mortalis
686 VI, 1 | paenitentiam adsumunt, sed includere eam neglegunt. ~2.
687 XI, 1 | quem potiorem putant, etiam incommoda corporis reformident, quod
688 XI, 4 | animae et corporis, nec incommodis tantum verum etiam contumeliis
689 I, 5 | paenitentiae malorum levius incubant: denique facilius per eandem
690 IX, 4 | mandat sacco et cineri incubare, corpus sordibus obscurare,
691 VI, 15 | cognovisse interest, cum isdem incubas quibus retro ignarus? Quid
692 IV, 5 | pro nostris angustiis unum inculcamus, bonum atque optimum esse
693 VII, 5 | oneri esse, formidant videri inculcare quod consecuti sunt; bona
694 XII, 7 | modum efferatione et capilli incuria horrorem aquilinum praeferente.
695 VIII, 1| Sardos non plenorum operum incusat, Pergamenos docentes perversa
696 | inde
697 V, 1 | per dei gratiam ostensa et indicta nobis in gratiam nos domino
698 IX, 5 | ipsa pronuntians pro dei indignatione fungatur et temporali afflictatione
699 VI, 11 | necesse habeat praestare etiam indignis quod spopondit, et liberalitatem
700 VI, 10 | providet, nec sinet obrepere indignos. Quid denique ait? Nihil
701 V, 13 | pullulare consuerunt, quorum individua cum diabolo amicitia est,
702 VI, 3 | intinctionis inportat. Certi enim indubitatae veniae delictorum medium
703 VI, 18 | non sponte, innocentiam induimus. Quis ergo in bonitate praecellens?
704 VII, 11| quod acceperas. Si tibi indulgentia domini adcommodat, unde
705 VI, 12 | necessitate nobis symbolum mortis indulget, ergo invitus facit; quis
706 VI, 4 | Quam porro ineptum, quam (perversum), paenitentiam
707 VI, 1 | rigare quique ut catuli infantiae adhuc recentis necdum perfectis
708 III, 12| poterit per illam perficiendi infelicitatem, operata quod suum fuerat. ~
709 VII, 4 | periculosis nosmetipsos inferamus etsi iterum evasuri videmur. ~
710 II, 6 | caelestibus bonis libens inferat. ~7.
711 VI, 9 | est. Quis enim tibi tam infidae paenitentiae viro asperginem
712 VI, 24 | inverecundiae portio est: inflat petitorem, despicit datorem;
713 VII, 8 | Doleat et ingemiscat necesse est venia peccatorum
714 IX, 4 | vero ieiuniis preces alere, ingemiscere, lacrimari et mugire dies
715 V, 13 | patrocinium est! Sed ista ingenia de semine hypocritarum pullulare
716 II, 10 | Viderit ergo ingratia hominum, si etiam bonis
717 I, 5 | prout quid in ingratiam cecidit, semetipsos execrantur
718 II, 4 | suae largitionibus fovit et ingratissimum totiens expertus, ad paenitentiam
719 II, 11 | benefeceris, vel dispendii, si ingrato? Bonum factum deum habet
720 V, 6 | modo contumax sed etiam ingratus apparet. ~7.
721 II, 8 | quasi violenta aliqua manus iniciatur. ~9.
722 VI, 5 | paenitentiae probationem prius inire tantam nobis mercedem, perennis
723 II, 5 | tacet Iohannes paenitentiam initote dicens: iam enim salus nationibus
724 VI, 9 | abolitionem delictorum, inituris aquam omnimodo salvum esse;
725 IX, 3 | disciplina est conversationem iniungens misericordiae inlicem, de
726 IX, 4 | legationem deprecationis suae iniungere. ~5.
727 X, 10 | sui excusant et praesentem iniuriam superventurae utilitatis
728 VII, 9 | carnali ferire aut animum inlecebris saecularibus inretire aut
729 IX, 3 | iniungens misericordiae inlicem, de ipso quoque habitu atque
730 XI, 1 | corporis reformident, quod inlotos, quod sordulentos, quod
731 II, 4 | spiritum suum universo orbi inluminaturus esset, praeire intinctionem
732 I, 3 | rationis transfretantes inminentem saeculo procellam evitare
733 VI, 1 | praecipue novitiolis istis inminet, qui cum maxime incipiunt
734 VIII, 6| paenitentem libens suscipit, inmolans vituum praeopimum convivio
735 VIII, 8| paternorum conpares, si porcos inmundum relinquas pecus, si patrem
736 III, 6 | pariter aut deliquerint aut innocenter egerint? ~7.
737 VI, 18 | necessitate, non sponte, innocentiam induimus. Quis ergo in bonitate
738 VIII, 6| prodigum filium revocat et post inopiam paenitentem libens suscipit,
739 IV, 3 | protelabit. Rape occasionem inopinatae felicitatis, ut ille tu
740 III, 7 | necessitatem intellegamus inpendere; communis reatus amborum
741 X, 6 | patrem deprecatur. Facile inpetratur semper quod filius postulat. ~
742 II, 14 | malitiae officium bonitati suae inponit? Ita evenit ut, cum aliquid
743 VI, 3 | praesumptio intinctionis inportat. Certi enim indubitatae
744 VI, 4 | conpensatione redimendam proponit inpunitatem. ~5.
745 III, 11| necessitati aut ignorantiae inputantur, quibus exceptis iam non
746 III, 12| intercipit: ipsa enim sibi inputatur nec excusari poterit per
747 II, 6 | uti, quidquid error vetus inquinasset, quidquid in corde hominis
748 IV, 2 | Et rursus: vivo, inquit, dicit dominus et paenitentiam
749 XII, 6 | Mutae quidem animae et inrationabiles medicinas sibi divinitus
750 I, 4 | autem in paenitentiae actu inrationabiliter deversentur, vel uno isto
751 VII, 9 | inlecebris saecularibus inretire aut fidem terrenae potestatis
752 XII, 6 | transfixus, ut ferrum et inrevocabiles moras eius de vulnere expellat,
753 XI, 6 | nemine omnino laeso sibi inrogant? ~7.
754 I, 5 | speciem quae optimis operibus inrogatur in corde figunt meminisse
755 XII, 8 | persecutus [in] proelio inruit, post tot documenta plagarum
756 VI, 14 | cognoveris timeas, simul inspexeris reverearis! ~15.
757 V, 9 | delictorum paenitentiam instituerat domino satisfacere, diabolo
758 VI, 4 | dominus veniam addicere instituit, hac paenitentiae conpensatione
759 XII, 7 | peccator restituendo sibi institutam a domino exomologesin sciens
760 VI, 23 | paenitentiam implevit, quia instrumento paenitentiae, id est metu,
761 X, 10 | cruciari: tamen quae per insuavitatem medentur, et emolumento
762 X, 4 | onerosum est, cum penes insultatores in risiloquio consistit,
763 VI, 17 | audientis intinctio est. Metus integer exinde quod dominum senserit;
764 V, 5 | quodque iam fugit resumens intellectui suo id est dei dono contumeliam
765 V, 5 | qui, bonorum ac malorum intellectum ab illo consecutus, quod
766 III, 7 | paenitentiae necessitatem intellegamus inpendere; communis reatus
767 VIII, 7| Quis ille nobis intellegendus pater? Deus scilicet: tam
768 I, 2 | nihilque non ratione tractari intellegique voluit. ~3.
769 V, 5 | ab illo consecutus, quod intellegit fugiendum quodque iam fugit
770 III, 12| difficultas perpetrationem eius intercipit: ipsa enim sibi inputatur
771 III, 13| demonstrat nisi et voluntatis interdicendo delicta? Cum adulterum non
772 VI, 15 | Ceterum quid te cognovisse interest, cum isdem incubas quibus
773 VI, 2 | Interpellat enim illos ad desiderandum
774 VII, 3 | Absit ut aliquis ita interpretetur, quasi eo sibi etiamnunc
775 XI, 3 | senectutem quamque vini: <SI>quis interrogarit, cur animae largiaris: '
776 VI, 17 | haec enim prima audientis intinctio est. Metus integer exinde
777 VI, 19 | delinquere desinet nisi intinctione alligatus. ~20.
778 VI, 15 | dei separat? An alius est intinctis Christus, alius audientibus? ~
779 VI, 20 | ita senserit, nescio an intinctus magis contristetur quod
780 X, 2 | Intolerandum scilicet pudori domino offenso
781 XII, 3 | superbissimi montes ignis intrinsecus feti et, - quod nobis iudicii
782 IV, 2 | delictis meam agnosco - ita invade, ita amplexare ut naufragus
783 VIII, 6| exornat: quidni? filium enim invenerat quem amiserat, cariorem
784 VIII, 5| omnibus desideratur, et tamen invenitur et humeris pastoris ipsius
785 VI, 24 | Praesumptio inverecundiae portio est: inflat petitorem,
786 II, 5 | Non tacet Iohannes paenitentiam initote dicens:
787 | ipsius
788 | ipsum
789 II, 3 | dedicavit, rescissa sententia irarum pristinarum ignoscere pactus
790 VI, 15 | cognovisse interest, cum isdem incubas quibus retro ignarus?
791 | ista
792 VII, 13| pudeat: iterandae valitudinis iteranda medicina est. ~14.
793 VII, 13| liberari neminem pudeat: iterandae valitudinis iteranda medicina
794 V, 1 | susceptam numquam posthac iteratione delicti resignari oportere. ~
795 VII, 11| restituas quod amiseras, iterato beneficio gratus esto, nedum
796 VI, 18 | displicet malo esse? qui iubetur an qui delectatur a crimine
797 XI, 4 | neque pudet neque piget iucommodis animae et corporis, nec
798 III, 9 | mediocritas humana facti solummodo iudicat quia voluntatis latebris
799 V, 8 | utrumque cognoverit, et iudicato pronuntiasse eum meliorem,
800 VII, 8 | Christo servus ille peccator iudicaturus est. ~9.
801 IV, 7 | invitat praemio: salute; iurans etiam, vivo dicens cupit
802 IV, 8 | iurat; o miserrimos si nec iuranti domino credimus! Quod iterum
803 IV, 8 | beatos nos quorum causa deus iurat; o miserrimos si nec iuranti
804 II, 4 | intinctionem paenitentiae iussit, si, quos per gratiam vocaret
805 III, 1 | Quorum ergo paenitentia iusta et debita videatur, id est
806 II, 12 | At cum iudex deus iustitiae carissimae sibi exigendae
807 II, 12 | paenitentiae quoque causa iustitiam deo praestandam esse? Quod
808 IV | IV.~1.
809 IX | IX.~1.
810 XI, 2 | quid coacti ruboris [in] labia aut genas urgeat?' ~3.
811 VIII, 5| refertur: multum enim errando laboraverat. ~6.
812 IX, 4 | preces alere, ingemiscere, lacrimari et mugire dies noctesque
813 X, 6 | aeque illi cum super te lacrimas agunt, Christus patitur,
814 XI, 3 | reconciliem mihi, quem delinquendo laesi'! ~4.
815 XI, 6 | quae gentes nemine omnino laeso sibi inrogant? ~7.
816 VIII, 8| quam de alterius sobrietate laetabitur, sed si paeniteas ex animo,
817 VIII, 3| mavult quam sacrificia. Laetantur caeli et qui illic angeli
818 VI, 20 | quod peccare desierit, quam laetetur quod evaserit! Itaque audientes
819 XI, 3 | Praeterea exquirito balneas laetiores hortulani maritimive secessus,
820 XI, 5 | sed exules a libertatis et laetitiae felicitate, itaque totum
821 XI, 1 | sordulentos, quod extra laetitiam oportet deversari in asperitudine
822 X, 5 | de unius membri vexatione laetum agere: condoleat universum
823 XI, 3 | interrogarit, cur animae largiaris: 'Deliqui', dicito, 'in
824 II, 4 | et multis bonitatis suae largitionibus fovit et ingratissimum totiens
825 III, 9 | iudicat quia voluntatis latebris par non est, idcirco [etiam]
826 X, 8 | An melius est damnatum latere quam palam absolvi? ~9.
827 VIII, 1| docentes perversa reprehendit, Laudicenos divitiis fidentes obiurgat:
828 VII, 5 | memoria periculi honorant. Laudo timorem, diligo verecundiam:
829 VI, 16 | necessitas paenitentiae? Lavacrum illud obsignatio est fidei,
830 IX, 4 | adgeniculari, omnibus fratribus legationem deprecationis suae iniungere. ~
831 III, 13| quemadmodum se adiectionem legi superstruere demonstrat
832 XII, 7 | exomologesin operatus, unguium leoninum in modum efferatione et
833 V, 7 | Ceterum non leviter in dominum peccat qui, cum
834 VI, 11 | indignis quod spopondit, et liberalitatem eius faciunt servitutem. ~
835 I, 4 | fidei amoris implicitatis liberalitatis patientiae misericordiae: ~
836 VII, 5 | Plerique naufragio liberati exinde repudium et navi
837 VII, 7 | cum hominem plene sentit liberatum, tunc plurimum accenditur
838 III, 12| culpam? Qua ne tunc quidem liberatur cum aliqua difficultas perpetrationem
839 VI, 7 | enim servus, posteaquam libertate mutatus est, furta sua et
840 XI, 5 | congreges, sed exules a libertatis et laetitiae felicitate,
841 VII, 3 | redundantiam clementiae caelestis libidinem faciat humanae temeritatis! ~
842 VI, 14 | etiamnunc sibi delinquere liceat: dominum simul cognoveris
843 XII, 8 | quod soli populo pervium licebat, revolutis fluctibus perit:
844 X, 3 | Ego rubori locum non facio, cum plus de detrimento
845 III, 1 | delicto deputanda sint, locus quidem expostulat denotare,
846 VI, 17 | desiimus, quoniam iam corde loti sumus: haec enim prima audientis
847 VIII, 6| cariorem senserat quem lucri fecerat. ~7.
848 VI, 10 | tuis superstruxeris, deus lumen est! ~11.
849 I, 1 | fuimus, caeci sine domini lumine, natura tenus norunt passionem
850 VI, 1 | recentis necdum perfectis luminibus incerta reptant et dicunt
851 XI, 3 | perire: itaque nunc pendeo et ma.ceror et excrucior, ut deum
852 IX, 4 | sordibus obscurare, animum maeroribus deicere, illa quae peccant
853 VIII, 8| redieris, recipiet quia redisti magisque de regressu tuo quam de
854 XI, 4 | ambitus obeunt capessendi magistratus neque pudet neque piget
855 XII, 4 | quis scintillas tales non magni alicuius et inaestimabilis
856 XII, 1 | extinguet, et poenae prius magnitudinem imaginare, ut de remedii
857 IV, 5 | enumerando diffusa et per hoc magno eloquio committenda materia
858 IV, 6 | exhibitionem obsequi prior est maiestas divinae potestatis, prior
859 XI, 5 | occupant, ad omnem occursum maioris cuiusque personae decrescentes,
860 VII, 12| Maius [est] enim restituere quam
861 XII, 7 | aquilinum praeferente. Pro malae tractationis felicitatem!
862 V, 8 | meliorem, cuius se rursus esse maluerit! ~9.
863 V, 3 | gratia gessisti rescindere maluisti nisi quia metuere desisti? ~
864 V, 7 | semetipsum facit, ut denuo malus recuperata praeda sua adversus
865 IX, 4 | mandat sacco et cineri incubare,
866 III, 5 | et spiritus dei res, alia manu eius expressa, alia adflatu [
867 VI, 4 | non exhibere et ad mercem manum emittere! Hoc enim pretio
868 VII, 5 | exinde repudium et navi et mari dicunt et dei beneficium,
869 XII, 8 | documenta plagarum discidio maris, quod soli populo pervium
870 XI, 3 | balneas laetiores hortulani maritimive secessus, adicito ad sumptum,
871 IV, 5 | magno eloquio committenda materia est: nos vero pro nostris
872 III, 4 | ne quis pro diversitate materiarum peccata earum discernat
873 V, 10 | hoc est salva oastitate matrimonia violare, salva pietate parenti
874 III, 13| qui comminus in alienum matrimonium cecidisset, verum etiam
875 II, 3 | rursus ad suam misericordiam maturuisset, iam inde in semetipso paenitentiam
876 VIII, 3| est] qui misericordiam mavult quam sacrificia. Laetantur
877 | meae
878 | meam
879 III, 7 | communis igitur et paenitentiae medella. ~8.
880 X, 1 | contracta vexatione conscientiam medentium vitant et ita cum erubescentia
881 X, 10 | tamen quae per insuavitatem medentur, et emolumento curationis
882 XII, 5 | cessas adgredi quod scias mederi tibi? ~6.
883 VII, 13| iterandae valitudinis iteranda medicina est. ~14.
884 XII, 6 | animae et inrationabiles medicinas sibi divinitus adtributas
885 VI, 3 | indubitatae veniae delictorum medium tempus interim furantur
886 | mei
887 VII, 4 | deterior sit, quia dominus melior est, totiens delinquendo
888 V, 8 | iudicato pronuntiasse eum meliorem, cuius se rursus esse maluerit! ~
889 X, 5 | Non potest corpus de unius membri vexatione laetum agere:
890 I, 5 | inrogatur in corde figunt meminisse curantes ne quid boni rursus
891 X, 1 | differre praesumo pudoris magis memores quam salutis, velut illi,
892 VII, 5 | salutem suam scilicet, memoria periculi honorant. Laudo
893 II, 6 | paenitentiam destinarat purgandis mentibus praepositam, uti, quidquid
894 VII, 2 | iam ultimae spei subtexere mentionem, ne retractantes de residuo
895 VI, 5 | prius inire tantam nobis mercedem, perennis scilicet vitae,
896 VI, 4 | pretium non exhibere et ad mercem manum emittere! Hoc enim
897 VIII, 8| famem tuam cum saturitate mercennariorum paternorum conpares, si
898 VI, 16 | Num alia spes vel merces, alia formido iudicii, alia
899 VII, 11| est? Habes quod iam non merebaris: amisisti enim quod acceperas.
900 VI, 6 | cum adhuc liberari non meremur, ut possimus mereri, cum
901 VI, 22 | adhuc delinquere, ne non mereretur accipere. ~23.
902 VI, 6 | non meremur, ut possimus mereri, cum deus comminatur, non
903 II, 13 | nisi malum factum dici non meretur nec quisquam benefaciendo
904 II, 1 | quoque compotes agerent, merita primo paenitentiae expenderent
905 IV, 3 | te peccatorum fluctibus mersum prolevabit et in portum
906 V, 3 | rescindere maluisti nisi quia metuere desisti? ~4.
907 X, 3 | respexeris', dicens, 'pro te mibi melius est perire'. ~4.
908 | mihi
909 VI, 7 | fugas sibi inputat? quis miles, postquam castris suis emissus
910 XII, 4 | interim montium non iudicii minantis exemplaria deputabit? quis
911 XII, 8 | perit: paenitentiam enim et ministerium eius, exomologesin, abiecerat! ~
912 IV, 2 | peccator, mei similis - immo me minor: ego enim praestantiam in
913 III, 7 | Hoc eo praemisimus ut non minorem alteri quam utrique parti,
914 | minus
915 V, 12 | Pro mirum exemplum perversitatis:
916 VII, 12| restituere quam dare, quoniam miserius est perdidisse quam omnino
917 IV, 8 | quorum causa deus iurat; o miserrimos si nec iuranti domino credimus!
918 XII, 4 | alicuius et inaestimabilis foci missilia quaedam et exercitatoria
919 IX, 2 | nascitur, paenitentia deus mitigatur. ~3.
920 VIII, 6| Illum etiam mitissimum patrem non tacebo qui prodigum
921 | modo
922 VII, 6 | Ita modus temeritatis testatio est
923 XII, 3 | Dissiliunt superbissimi montes ignis intrinsecus feti et, -
924 XII, 4 | Quis haec supplicia interim montium non iudicii minantis exemplaria
925 XII, 6 | ferrum et inrevocabiles moras eius de vulnere expellat,
926 X, 10 | exuri et pulveris alicuius mordacitate cruciari: tamen quae per
927 IV, 8 | conmendat, quod etiam humano more sub deieratione testatur,
928 II, 10 | incitamento est: terrena et mortalis utraque. ~11.
929 III, 6 | quorum et in vita et in morte et in resurrectione tantum
930 IV, 2 | et paenitentiam malo quam mortem. Ergo paenitentia vita est,
931 IV, 2 | vita est, quae praeponitur morti. Eam tu peccator, mei similis -
932 II, 3 | dote, post eiectum paradiso mortique subiectum, cum rursus ad
933 II, 4 | prophetarum emisit ora: mox gratiam pollicitus quam
934 IX, 4 | ingemiscere, lacrimari et mugire dies noctesque ad dominum
935 VIII, 4| argumenta nobis volunt? Quod mulier dragmam perdit et requirit
936 VI, 13 | Non enim multi postea excidunt? non a multis
937 VIII, 5| pastoris ipsius refertur: multum enim errando laboraverat. ~
938 II, 6 | eradens et foras abiciens mundam pectoris domum superventuro
939 XII, 5 | illa intinctionis dominicae munimenta esse adhuc in exomologesi
940 V, 6 | ei potest placere cuius munus sibi displicet? Ita in dominum
941 XII, 6 | Mutae quidem animae et inrationabiles
942 IX, 4 | peccant tristi tractatione mutare; ceterum pastum et potum
943 VI, 7 | servus, posteaquam libertate mutatus est, furta sua et fugas
944 IX, 2 | confessione paenitentia nascitur, paenitentia deus mitigatur. ~
945 II, 5 | initote dicens: iam enim salus nationibus adpropinquabat, dominus
946 I, 1 | caeci sine domini lumine, natura tenus norunt passionem animi
947 XII, 9 | ulli rei nisi paenitentiae natus, non facile possum super
948 VII, 5 | Plerique naufragio liberati exinde repudium
949 IV, 2 | invade, ita amplexare ut naufragus alicuius tabulae fidem. ~
950 VII, 5 | liberati exinde repudium et navi et mari dicunt et dei beneficium,
951 VI, 1 | infantiae adhuc recentis necdum perfectis luminibus incerta
952 II, 2 | emendatio nulla, paenitentia necessario vana, quia caret fructu
953 VI, 16 | alia formido iudicii, alia necessitas paenitentiae? Lavacrum illud
954 III, 7 | deliquerit, paenitentiae necessitatem intellegamus inpendere;
955 III, 11| Viderint enim, si qua casui aut necessitati aut ignorantiae inputantur,
956 XI, 7 | delicta sua velut procero fune nectunt! ~
957 VII, 11| iterato beneficio gratus esto, nedum ampliato. ~12.
958 V, 5 | datorem, cum datum deserit; negat beneficium, cum beneficum
959 III, 9 | crimina eius etiam sub deo neglegamus. ~10.
960 II, 14 | adhibeatur, illic ubi oportet neglegatur. ~
961 VI, 21 | apparet; ille satagit, hic neglegit; ille emerere cupit, at
962 VI, 1 | adsumunt, sed includere eam neglegunt. ~2.
963 XI, 6 | praestare cessabimus quae gentes nemine omnino laeso sibi inrogant? ~
964 VII, 13| sed [non] iterum liberari neminem pudeat: iterandae valitudinis
965 VI, 20 | Quodsi qui ita senserit, nescio an intinctus magis contristetur
966 I, 2 | providit disposuit ordinavit nihilque non ratione tractari intellegique
967 XI, 2 | repastinandis! Si quid ficti nitoris, si quid coacti ruboris [
968 IX, 4 | lacrimari et mugire dies noctesque ad dominum deum tuum, presbyteris
969 XI, 5 | adfectant, quae non atria nocturnis et crudis salutationibus
970 V, 13 | Igitur qui deum nolet offensum, nec revereatur
971 VII, 5 | timorem, diligo verecundiam: nolunt iterum divinae misericordiae
972 III, 8 | spiritalia et corporalia nominantur, quod delictum omne aut
973 V, 7 | sua renuntiasset et hoc nomine illum domino subiecisset,
974 VI, 24 | datorem; itaque decipit nonnumquam. Ante enim quam debeatur
975 VII, 4 | semel: hactenus periculosis nosmetipsos inferamus etsi iterum evasuri
976 VI, 1 | Quidquid ergo mediocritas nostra ad paenitentiam semel capessendam
977 | nostrum
978 XII, 9 | curans? Peccator enim omnium notarum cum sim nec ulli rei nisi
979 VI, 7 | castris suis emissus est, pro notis suis satagit? ~8.
980 X, 7 | Videlicet si quid humanae notitiae subduxerimus, proinde et
981 III, 2 | auctore respectus emergit ad notitiam veritatis et admissus ad
982 VII, 1 | nihil iam de paenitentia noverint, nihil eius requirant. ~
983 XII, 6 | si excaecaverit pullos, novit illos oculare rursus de
984 VI, 1 | petitores, sed praecipue novitiolis istis inminet, qui cum maxime
985 VIII, 8| acceptum ab eo prodegeris, etsi nudus redieris, recipiet quia
986 XII, 2 | ut proximae urbes aut iam nullae extent aut idem sibi de
987 XI, 5 | vullis conviviis celebres, nullis commessationibus congreges,
988 I, 3 | ignorent necesse est quia nullius omnino thesaurus extraneis
989 | Nullo
990 V, 2 | Iam quidem nullum ignorantiae praetextum patrocinatur
991 | nullus
992 VI, 5 | ergo qui venditant prius nummum quo paciscuntur examinant,
993 | nunc
994 V, 10 | fide peccare, hoc est salva oastitate matrimonia violare, salva
995 XI, 4 | Sed enim illos qui ambitus obeunt capessendi magistratus neque
996 VIII, 1| Laudicenos divitiis fidentes obiurgat: et tamen omnes ad paenitentiam
997 VII, 9 | Itaque observat obpugnat obsidet, si qua possit aut
998 VI, 10 | suo providet, nec sinet obrepere indignos. Quid denique ait?
999 VI, 13 | auferetur? Hi sunt scilicet qui obrepunt, qui paenitentiae fidem
1000 IX, 4 | incubare, corpus sordibus obscurare, animum maeroribus deicere,