| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Quintus Septimius Florens Tertullianus De paenitentia IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text
Cap. Par. grey = Comment text
1001 VII, 9 | Itaque observat obpugnat obsidet, si qua
1002 VII, 9 | Itaque observat obpugnat obsidet, si qua possit aut oculos
1003 VI, 16 | paenitentiae? Lavacrum illud obsignatio est fidei, quae fides a
1004 VII, 10| ianuam et intinctionis sera obstructam aliquid adhuc permisit patere:
1005 VI, 19 | nisi a custodibus corporum obstructi, si nemo domino debitus
1006 I, 1 | animi quandam esse quae obveniat de offensa sententiae prioris. ~
1007 IV, 3 | clementiae protelabit. Rape occasionem inopinatae felicitatis,
1008 X, 7 | emolumentum verecundiae occultatio delicti pollicetur! Videlicet
1009 VI, 10 | Quid denique ait? Nihil occultum quod non revelabitur: quantascumque
1010 XI, 5 | et crudis salutationibus occupant, ad omnem occursum maioris
1011 XI, 5 | salutationibus occupant, ad omnem occursum maioris cuiusque personae
1012 XII, 6 | excaecaverit pullos, novit illos oculare rursus de sua chelidonia: ~
1013 IV, 4 | servulis nostris ea, quibus offendimur, nosse permittimus: obsequi
1014 VII, 14| offert, non recusaveris. Offendisti sed reconciliari adhuc potes:
1015 III, 5 | deliquerit ex pari dominum offendit. ~6.
1016 VI, 24 | is qui est praestaturus offenditur. ~
1017 I, 1 | quandam esse quae obveniat de offensa sententiae prioris. ~2.
1018 XII, 9 | quoque et stirpis humanae et offensae in dominum princeps Adam
1019 X, 10 | et emolumento curationis offensam sui excusant et praesentem
1020 VII, 14| extiteris, si quod tibi denuo offert, non recusaveris. Offendisti
1021 III, 10| delinquitur; quia non ignorat, nec omittit quominus in iudicium decernat:
1022 VI, 9 | delictorum, inituris aquam omnimodo salvum esse; sed ut eo pervenire
1023 | omnis
1024 VII, 5 | iterum divinae misericordiae oneri esse, formidant videri inculcare
1025 X, 4 | periculum eius tunc, si forte, onerosum est, cum penes insultatores
1026 III, 12| perficiendi infelicitatem, operata quod suum fuerat. ~13.
1027 XII, 7 | septenni squalore exomologesin operatus, unguium leoninum in modum
1028 II, 3 | pristinarum ignoscere pactus operi et imagini suae. ~4.
1029 I, 5 | paenitentiae speciem quae optimis operibus inrogatur in corde figunt
1030 IX, 1 | arto negotium est tanto operosior probatio ut non conscientia
1031 VIII, 1| exprobat, Sardos non plenorum operum incusat, Pergamenos docentes
1032 VI, 11 | Quidam autem sic opinantur, quasi deus necesse habeat
1033 X, 4 | quid tu hos aliud quam te opinaris? ~5.
1034 V, 1 | iteratione delicti resignari oportere. ~2.
1035 VI, 20 | evaserit! Itaque audientes optare intinctionem, non praesumere
1036 VI, 21 | Qui enim optat, honorat; qui praesumit,
1037 I, 5 | paenitentiae speciem quae optimis operibus inrogatur in corde
1038 IV, 5 | inculcamus, bonum atque optimum esse quod deus praecipit. ~
1039 X, 1 | Plerosque tamen hoc opus ut publicationem sui aut
1040 II, 4 | universorum prophetarum emisit ora: mox gratiam pollicitus
1041 II, 4 | per spiritum suum universo orbi inluminaturus esset, praeire
1042 I, 2 | ratione providit disposuit ordinavit nihilque non ratione tractari
1043 XI, 1 | sacci et horrore cineris et oris de ieiunio vanitate? ~2.
1044 III, 9 | Per quod ostenditur non facti solum, verum et
1045 V, 1 | paenitentiam, quae per dei gratiam ostensa et indicta nobis in gratiam
1046 III, 1 | expostulat denotare, sed otiosum videri potest. ~2.
1047 VII, 7 | ille numquam malitiae suae otium facit, atquin tunc maxime
1048 VI, 23 | At ille praesumptor oum sibi repromitteret, securus
1049 VIII, 5| Errat et una pastori ovicula, sed grex una carior non
1050 VI, 5 | venditant prius nummum quo paciscuntur examinant, ne scalptus ne
1051 VI, 6 | cum absolvimur'. Nullo pacto, sed cum pendente venia
1052 II, 3 | irarum pristinarum ignoscere pactus operi et imagini suae. ~
1053 VIII, 8| sobrietate laetabitur, sed si paeniteas ex animo, si famem tuam
1054 VIII, 6| revocat et post inopiam paenitentem libens suscipit, inmolans
1055 I, 4 | bonis factis suis adhibent. Paenitet fidei amoris implicitatis
1056 V, 3 | si idcirco te deliquisse paenituerat quia dominum coeperas timere,
1057 X, 8 | est damnatum latere quam palam absolvi? ~9.
1058 III, 9 | quia voluntatis latebris par non est, idcirco [etiam]
1059 II, 3 | saeculi dote, post eiectum paradiso mortique subiectum, cum
1060 XII, 9 | exomologesi restitutus in paradisum suum non tacet! ~
1061 IX, 6 | tantum tibi deus, crede, parcet! ~
1062 V, 10 | matrimonia violare, salva pietate parenti venenum temperare. ~11.
1063 II, 6 | superventuro spiritui sancto paret quo se ille cum caelestibus
1064 III, 4 | duo sunt, atquin eo magis paria sunt, quia duo unum efficiunt,
1065 VI, 2 | senescere incipiunt, ex parte aliqua tamen adhuc ipsi
1066 III, 7 | minorem alteri quam utrique parti, si quid deliquerit, paenitentiae
1067 X, 1 | salutis, velut illi, qui in partibus verecundioribus corporis
1068 X, 4 | spes metus gaudium dolor passio, quia communis spiritus
1069 I, 1 | lumine, natura tenus norunt passionem animi quandam esse quae
1070 VIII, 5| Errat et una pastori ovicula, sed grex una carior
1071 VIII, 5| tamen invenitur et humeris pastoris ipsius refertur: multum
1072 IX, 4 | tractatione mutare; ceterum pastum et potum pura nosse, non
1073 VII, 3 | quasi eo sibi etiamnunc pateat ad delinquendum, quia patet
1074 VII, 10| secundam, quae pulsantibus patefaciat, sed iam semel quia iam
1075 VII, 10| obstructam aliquid adhuc permisit patere: conlocavit in vestibulo
1076 VIII, 8| saturitate mercennariorum paternorum conpares, si porcos inmundum
1077 I, 4 | implicitatis liberalitatis patientiae misericordiae: ~5.
1078 X, 6 | lacrimas agunt, Christus patitur, Christus patrem deprecatur.
1079 X, 4 | spiritus de communi domino et patre, quid tu hos aliud quam
1080 V, 2 | nullum ignorantiae praetextum patrocinatur tibi, quod domino adgnito
1081 V, 13 | omnino, si timor offendendi patrocinium est! Sed ista ingenia de
1082 V, 7 | Ceterum non leviter in dominum peccat qui, cum aemulo eius diabolo
1083 III, 4 | pro diversitate materiarum peccata earum discernat ut alterum
1084 II, 12 | ita impleri licebit, si peccatis solummodo adhibeatur. ~13.
1085 III, 2 | ipsis statim eruditur id peccato deputandum, a quo deus arceat:
1086 IX, 5 | timore dominum honoret, ut in peccatorem ipsa pronuntians pro dei
1087 VIII, 4| invitat, nonne restituti peccatoris exemplum est? ~5.
1088 II, 13 | Porro peccatum nisi malum factum dici non
1089 II, 6 | et foras abiciens mundam pectoris domum superventuro spiritui
1090 VIII, 8| porcos inmundum relinquas pecus, si patrem repetas vel offensum
1091 VI, 6 | absolvimur'. Nullo pacto, sed cum pendente venia poena prospicitur,
1092 XI, 3 | aeternum perire: itaque nunc pendeo et ma.ceror et excrucior,
1093 IX, 6 | absolvit: in quantum non peperceris tibi, in tantum tibi deus,
1094 VII, 12| dare, quoniam miserius est perdidisse quam omnino non accepisse.
1095 VIII, 4| volunt? Quod mulier dragmam perdit et requirit et repperit, [
1096 IV, 3 | aquas seritur et in foliis perennat et tempore suo fructus agit,
1097 VI, 5 | inire tantam nobis mercedem, perennis scilicet vitae, concessurum? ~
1098 X, 1 | ita cum erubescentia sua pereunt. ~2.
1099 VI, 1 | infantiae adhuc recentis necdum perfectis luminibus incerta reptant
1100 VI, 15 | ignarus? Quid autem te a perfecto servo dei separat? An alius
1101 III, 12| excusari poterit per illam perficiendi infelicitatem, operata quod
1102 VIII, 1| plenorum operum incusat, Pergamenos docentes perversa reprehendit,
1103 XII, 7 | felicitatem! quem homines perhorrebant, deus recipiebat. ~8.
1104 VII, 13| non pigeat; pudeat iterum periclitari, sed [non] iterum liberari
1105 XI, 3 | dicito, 'in dominum et periclitor in aeternum perire: itaque
1106 XI, 6 | virgarumve petitio sustinet, in periculo aeternitatis tolerare dubitamus
1107 III, 14| prohibetur administrare, satis periculose animus sibi repraesentat
1108 VII, 4 | Evasimus semel: hactenus periculosis nosmetipsos inferamus etsi
1109 X, 4 | Certe periculum eius tunc, si forte, onerosum
1110 XII, 8 | licebat, revolutis fluctibus perit: paenitentiam enim et ministerium
1111 IV, 8 | adseveratione divinae gratiae permanentes in fructu quoque eius et
1112 VI, 12 | facit; quis autem promittit permansurum et quod tribuerit invitus? ~
1113 VII, 10| obstructam aliquid adhuc permisit patere: conlocavit in vestibulo
1114 VII, 8 | necesse est venia peccatorum permissa tot in homine mortis opera
1115 IV, 4 | quibus offendimur, nosse permittimus: obsequi enim ratio in similitudine
1116 V, 9 | satisfaciet eritque tanto magis perosus deo quanto aemulo eius acceptus. ~
1117 III, 12| liberatur cum aliqua difficultas perpetrationem eius intercipit: ipsa enim
1118 XII, 3 | et, - quod nobis iudicii perpetuitatem probat -, cum dissiliant,
1119 VI, 1 | paenitentiam semel capessendam et perpetuo continendam suggerere conata
1120 XII, 8 | diu domino suo denegatum persecutus [in] proelio inruit, post
1121 IV, 8 | eius et emolumento proinde perseverare possimus. ~
1122 XI, 5 | occursum maioris cuiusque personae decrescentes, vullis conviviis
1123 III, 10| dissimulator et praevaricator perspicaciae suae non est! ~11.
1124 III, 5 | ergo ex pari ad dominum pertineant, quodcumque eorum deliquerit
1125 X, 9 | pervenire'. Malo enim - amans si pervenitur; sed ubi paenitendum est,
1126 VIII, 1| incusat, Pergamenos docentes perversa reprehendit, Laudicenos
1127 II, 1 | umquam eam ad augmentum perversae emendationis adhiberent;
1128 VII, 9 | evertere aut a via certa perversis traditionibus detorquere;
1129 V, 12 | Pro mirum exemplum perversitatis: quia timent delinquunt;
1130 VI, 4 | Quam porro ineptum, quam (perversum), paenitentiam non adimplere
1131 VII, 7 | Sed enim pervicacissimus hostis ille numquam malitiae
1132 XII, 8 | maris, quod soli populo pervium licebat, revolutis fluctibus
1133 XI, 6 | quod securium virgarumve petitio sustinet, in periculo aeternitatis
1134 VI, 24 | inverecundiae portio est: inflat petitorem, despicit datorem; itaque
1135 VI, 1 | salutis in promerendo deo petitores, sed praecipue novitiolis
1136 VI, 21 | verecundia, in isto autem petulantia apparet; ille satagit, hic
1137 V, 10 | matrimonia violare, salva pietate parenti venenum temperare. ~
1138 III, 3 | Praestringere tamen non pigebit delictorum quaedam esse
1139 VIII, 7| scilicet: tam pater nemo, tam pius nemo. ~8.
1140 V, 6 | Quemadmodum ei potest placere cuius munus sibi displicet?
1141 XII, 8 | inruit, post tot documenta plagarum discidio maris, quod soli
1142 XII, 9 | duabus humanae salutis quasi plancis, stili potius negotium quam
1143 X, 7 | Grande plane emolumentum verecundiae
1144 X, 5 | consortes casuum tuorum ut plausores fugis? Non potest corpus
1145 III, 14| facto cedat, pro facto ergo plectetur. ~15.
1146 VII, 7 | maxime saevit cum hominem plene sentit liberatum, tunc plurimum
1147 VIII, 1| Thyatirenis exprobat, Sardos non plenorum operum incusat, Pergamenos
1148 VII, 5 | Plerique naufragio liberati exinde
1149 X, 1 | Plerosque tamen hoc opus ut publicationem
1150 IX, 4 | scilicet sed animae causa; plerumque vero ieiuniis preces alere,
1151 VII, 7 | plene sentit liberatum, tunc plurimum accenditur cum extinguitur. ~
1152 X, 3 | rubori locum non facio, cum plus de detrimento eius adquiro,
1153 XII, 1 | exomologesis extinguet, et poenae prius magnitudinem imaginare,
1154 X, 7 | verecundiae occultatio delicti pollicetur! Videlicet si quid humanae
1155 II, 4 | emisit ora: mox gratiam pollicitus quam in extremitatibus temporum
1156 VI, 2 | finis desiderandi, velut poma, cum iam in acorem vel amaritudinem
1157 XII, 8 | discidio maris, quod soli populo pervium licebat, revolutis
1158 VIII, 8| paternorum conpares, si porcos inmundum relinquas pecus,
1159 VI, 24 | Praesumptio inverecundiae portio est: inflat petitorem, despicit
1160 IV, 3 | mersum prolevabit et in portum divinae clementiae protelabit.
1161 VII, 9 | obpugnat obsidet, si qua possit aut oculos concupiscentia
1162 XII, 9 | paenitentiae natus, non facile possum super illa tacere, quam
1163 | postea
1164 VI, 7 | Quis enim servus, posteaquam libertate mutatus est, furta
1165 V, 1 | atque susceptam numquam posthac iteratione delicti resignari
1166 | postquam
1167 X, 6 | inpetratur semper quod filius postulat. ~7.
1168 III, 12| sibi inputatur nec excusari poterit per illam perficiendi infelicitatem,
1169 VII, 14| Offendisti sed reconciliari adhuc potes: habes cui satisfacias et
1170 III, 12| facti origo sit, non tanto potior ad poenam est quanto principalis
1171 XI, 1 | si praeter pudorem, quem potiorem putant, etiam incommoda
1172 | potius
1173 VI, 23 | securus scilicet, timere non potuit: sic nec paenitentiam implevit,
1174 IX, 4 | mutare; ceterum pastum et potum pura nosse, non ventris
1175 VI, 18 | induimus. Quis ergo in bonitate praecellens? cui non licet aut cui displicet
1176 III, 2 | et admissus ad dominica praecepta ex ipsis statim eruditur
1177 IV, 6 | existimo de bono divini praecepti disputare; neque enim quia
1178 V, 2 | tibi, quod domino adgnito praeceptisque eius admissis, denique paenitentia
1179 VI, 1 | promerendo deo petitores, sed praecipue novitiolis istis inminet,
1180 V, 7 | ut denuo malus recuperata praeda sua adversus dominum gaudeat. ~
1181 II, 4 | paenitentiam semper hortatus ei praedicandae universorum prophetarum
1182 IX, 1 | ut non conscientia sola praeferatur, sed aliquo etiam actu administretur. ~
1183 XII, 7 | incuria horrorem aquilinum praeferente. Pro malae tractationis
1184 II, 4 | orbi inluminaturus esset, praeire intinctionem paenitentiae
1185 II, 6 | Cui praeministram paenitentiam destinarat
1186 IV, 7 | etiam hortatur; invitat praemio: salute; iurans etiam, vivo
1187 III, 7 | Hoc eo praemisimus ut non minorem alteri quam
1188 II, 7 | criminum pristinorum abolitione praemissa; haec paenitentiae causa,
1189 VIII, 6| suscipit, inmolans vituum praeopimum convivio gaudium suum exornat:
1190 V, 8 | est] - diabolum domino praepones? Conparationem enim videtur
1191 IV, 2 | paenitentia vita est, quae praeponitur morti. Eam tu peccator,
1192 II, 6 | destinarat purgandis mentibus praepositam, uti, quidquid error vetus
1193 VI, 10 | Furto quidem adgredi et praepositum huius rei adseverationibus
1194 X, 10 | offensam sui excusant et praesentem iniuriam superventurae utilitatis
1195 II, 12 | sibi exigendae tuendaeque praesideat et in eam omnem summam disciplinae
1196 II, 12 | quoque causa iustitiam deo praestandam esse? Quod quidem ita impleri
1197 IV, 2 | immo me minor: ego enim praestantiam in delictis meam agnosco -
1198 VI, 24 | repromittit, quo semper is qui est praestaturus offenditur. ~
1199 I, 5 | curantes ne quid boni rursus praestent. Contra paenitentiae malorum
1200 III, 3 | Praestringere tamen non pigebit delictorum
1201 VI, 20 | optare intinctionem, non praesumere oportet. ~21.
1202 VI, 21 | enim optat, honorat; qui praesumit, superbit; in illo verecundia,
1203 X, 1 | de die in diem differre praesumo pudoris magis memores quam
1204 VI, 23 | At ille praesumptor oum sibi repromitteret,
1205 XI, 1 | Quid si praeter pudorem, quem potiorem putant,
1206 XII, 7 | domino exomologesin sciens praeteribit illam, quae Babylonium regem
1207 V, 2 | quidem nullum ignorantiae praetextum patrocinatur tibi, quod
1208 III, 10| decernat: dissimulator et praevaricator perspicaciae suae non est! ~
1209 IX, 4 | plerumque vero ieiuniis preces alere, ingemiscere, lacrimari
1210 IX, 4 | noctesque ad dominum deum tuum, presbyteris advolvi, [et] aris dei adgeniculari,
1211 VI, 4 | manum emittere! Hoc enim pretio dominus veniam addicere
1212 VI, 4 | delictorum sustinere, hoc est pretium non exhibere et ad mercem
1213 II, 1 | compotes agerent, merita primo paenitentiae expenderent
1214 XII, 9 | humanae et offensae in dominum princeps Adam exomologesi restitutus
1215 III, 12| potior ad poenam est quanto principalis ad culpam? Qua ne tunc quidem
1216 II, 3 | delicta humanae temeritatis a principe generis Adam auspicata,
1217 I, 1 | obveniat de offensa sententiae prioris. ~2.
1218 II, 3 | rescissa sententia irarum pristinarum ignoscere pactus operi et
1219 II, 7 | salus hominis criminum pristinorum abolitione praemissa; haec
1220 II, 14 | paenitentiam invadit delinquentium privatum? Cur malitiae officium bonitati
1221 XII, 3 | nobis iudicii perpetuitatem probat -, cum dissiliant, cum devorentur,
1222 IX, 1 | negotium est tanto operosior probatio ut non conscientia sola
1223 VI, 5 | dominum credimus paenitentiae probationem prius inire tantam nobis
1224 I, 3 | transfretantes inminentem saeculo procellam evitare non norunt. ~4.
1225 XI, 7 | illis, qui delicta sua velut procero fune nectunt! ~
1226 X, 2 | offenso satisfacere, saluti prodactae reformari! Ne tu verecundia
1227 VIII, 8| suum, etsi acceptum ab eo prodegeris, etsi nudus redieris, recipiet
1228 VIII, 6| mitissimum patrem non tacebo qui prodigum filium revocat et post inopiam
1229 XII, 8 | denegatum persecutus [in] proelio inruit, post tot documenta
1230 V, 8 | est, sed ad aedificationem proferendum [est] - diabolum domino
1231 II, 7 | misericordiae curans, quod homini proficit, deo servit. ~8.
1232 VIII, 2| alibi hanc clementiae suae profusionem demonstrasset: Non, ait,
1233 III, 14| Adeo quod prohibetur administrare, satis periculose
1234 IV, 3 | peccatorum fluctibus mersum prolevabit et in portum divinae clementiae
1235 VI, 1 | spectat ut omnes salutis in promerendo deo petitores, sed praecipue
1236 II, 4 | quos per gratiam vocaret ad promissionem semini Abraham destinatam,
1237 II, 5 | scilicet adferens secundum dei promissum. ~6.
1238 VI, 12 | invitus facit; quis autem promittit permansurum et quod tribuerit
1239 IX, 5 | honoret, ut in peccatorem ipsa pronuntians pro dei indignatione fungatur
1240 III, 16| conscientiae tuae confessionem pronuntias, nam si bonum concupisceres,
1241 V, 8 | cognoverit, et iudicato pronuntiasse eum meliorem, cuius se rursus
1242 II, 4 | praedicandae universorum prophetarum emisit ora: mox gratiam
1243 VI, 4 | conpensatione redimendam proponit inpunitatem. ~5.
1244 | propter
1245 VI, 6 | cum pendente venia poena prospicitur, cum adhuc liberari non
1246 IX, 3 | Itaque exomologesis prosternendi et humilificandi hominis
1247 X, 4 | ruina alter attollitur, ubi prostrato superscenditur; ceterum
1248 IV, 3 | portum divinae clementiae protelabit. Rape occasionem inopinatae
1249 X, 6 | cum te ad fratrum genua protendis, Christum contrectas, Christum
1250 | prout
1251 VII, 10| Haec igitur venena eius providens deus clausana licet ignoscentiae
1252 VI, 10 | est: sed deus thesauro suo providet, nec sinet obrepere indignos.
1253 I, 2 | conditor nihil non ratione providit disposuit ordinavit nihilque
1254 IX, 6 | Cum igitur provolvit hominem, magis relevat;
1255 XII, 2 | flammarum ictus suscitent, ut proximae urbes aut iam nullae extent
1256 VII, 10| sed amplius numquam quia proxime frustra. ~11.
1257 X, 1 | Plerosque tamen hoc opus ut publicationem sui aut suffugere aut de
1258 XI, 4 | capessendi magistratus neque pudet neque piget iucommodis animae
1259 XI, 1 | Quid si praeter pudorem, quem potiorem putant, etiam
1260 X, 2 | Intolerandum scilicet pudori domino offenso satisfacere,
1261 X, 1 | in diem differre praesumo pudoris magis memores quam salutis,
1262 XII, 6 | hirundo si excaecaverit pullos, novit illos oculare rursus
1263 V, 13 | ingenia de semine hypocritarum pullulare consuerunt, quorum individua
1264 VII, 10| paenitentiam secundam, quae pulsantibus patefaciat, sed iam semel
1265 XI, 2 | crinibus distinguendis et pulverem dentibus elimandis et bisulcum
1266 X, 10 | secari et cauterio exuri et pulveris alicuius mordacitate cruciari:
1267 IV, 3 | stilla situlae et areae pulvis et vasculum figuli arbor
1268 IX, 4 | ceterum pastum et potum pura nosse, non ventris scilicet
1269 III, 9 | delicta vitanda et paenitentia purganda esse. Neque enim, si mediocritas
1270 II, 6 | paenitentiam destinarat purgandis mentibus praepositam, uti,
1271 XI, 1 | praeter pudorem, quem potiorem putant, etiam incommoda corporis
1272 XI, 3 | saginam, defaecato senectutem quamque vini: <SI>quis interrogarit,
1273 I, 1 | tenus norunt passionem animi quandam esse quae obveniat de offensa
1274 | quando
1275 VI, 10 | occultum quod non revelabitur: quantascumque tenebras factis tuis superstruxeris,
1276 II, 11 | Quantulum enim conpendii, si grato
1277 III, 16| nec concupiscere debueras: quaqua te constitueris, crimini
1278 | quas
1279 | quatenus
1280 VIII, 6| convivio gaudium suum exornat: quidni? filium enim invenerat quem
1281 | Quippe
1282 | quisquam
1283 X, 3 | adquiro, cum ipse hominem quodammodo exhortatur 'ne me respexeris',
1284 III, 5 | pari ad dominum pertineant, quodcumque eorum deliquerit ex pari
1285 V, 5 | quod intellegit fugiendum quodque iam fugit resumens intellectui
1286 III, 10| non ignorat, nec omittit quominus in iudicium decernat: dissimulator
1287 | quondam
1288 | quos
1289 | quotiens
1290 VII, 1 | dicere vel audire contingat, quousque etiam delinquere non oportet
1291 IV, 3 | divinae clementiae protelabit. Rape occasionem inopinatae felicitatis,
1292 II, 9 | enim reprobationem bonorum ratam non habet utpote suorum:
1293 III, 7 | intellegamus inpendere; communis reatus amborum est, communis et
1294 VI, 1 | ut catuli infantiae adhuc recentis necdum perfectis luminibus
1295 XII, 7 | homines perhorrebant, deus recipiebat. ~8.
1296 VIII, 8| prodegeris, etsi nudus redieris, recipiet quia redisti magisque de
1297 VII, 14| recusaveris. Offendisti sed reconciliari adhuc potes: habes cui satisfacias
1298 XI, 3 | ceror et excrucior, ut deum reconciliem mihi, quem delinquendo laesi'! ~
1299 | recte
1300 V, 7 | semetipsum facit, ut denuo malus recuperata praeda sua adversus dominum
1301 VII, 14| quod tibi denuo offert, non recusaveris. Offendisti sed reconciliari
1302 IX, 6 | squalidum facit, magis emundatum reddit; cum accusat, excusat; cum
1303 VIII, 8| eo prodegeris, etsi nudus redieris, recipiet quia redisti magisque
1304 VI, 4 | paenitentiae conpensatione redimendam proponit inpunitatem. ~5.
1305 VIII, 8| redieris, recipiet quia redisti magisque de regressu tuo
1306 VII, 3 | patet ad paenitendum, et redundantiam clementiae caelestis libidinem
1307 VIII, 5| humeris pastoris ipsius refertur: multum enim errando laboraverat. ~
1308 X, 2 | satisfacere, saluti prodactae reformari! Ne tu verecundia bonus,
1309 XI, 1 | etiam incommoda corporis reformident, quod inlotos, quod sordulentos,
1310 VI, 19 | a stupri concupiscentiis refrenemus, nisi a custodibus corporum
1311 XII, 7 | praeteribit illam, quae Babylonium regem in regna restituit? Diu
1312 XII, 7 | quae Babylonium regem in regna restituit? Diu enim paenitentiam
1313 VIII, 8| conpares, si porcos inmundum relinquas pecus, si patrem repetas
1314 I, 3 | Igitur ignorantes quique deum rem quoque eius ignorent necesse
1315 XII, 1 | magnitudinem imaginare, ut de remedii adoptione non dubites. ~
1316 X, 5 | condoleat universum et ad remedium conlaboret necesse est. ~
1317 III, 10| nihil a conspectu eius remotum unde omnino delinquitur;
1318 VI, 1 | dicunt quidem pristinis renuntiare et paenitentiam adsumunt,
1319 V, 7 | diabolo paenitentia sua renuntiasset et hoc nomine illum domino
1320 VI, 9 | Neque ego renuo divinum beneficium, id est
1321 XI, 2 | ferri vel aeris unguibus repastinandis! Si quid ficti nitoris,
1322 IV, 4 | Paeniteat errorum reperta veritate, paeniteat amasse
1323 VIII, 8| relinquas pecus, si patrem repetas vel offensum Deliqui dicens,
1324 VIII, 4| dragmam perdit et requirit et repperit, [et] amicas ad gaudium
1325 III, 14| satis periculose animus sibi repraesentat et temere per voluntatem
1326 VIII, 1| Pergamenos docentes perversa reprehendit, Laudicenos divitiis fidentes
1327 II, 9 | Deus enim reprobationem bonorum ratam non habet
1328 VI, 23 | ille praesumptor oum sibi repromitteret, securus scilicet, timere
1329 VI, 1 | perfectis luminibus incerta reptant et dicunt quidem pristinis
1330 VII, 5 | naufragio liberati exinde repudium et navi et mari dicunt et
1331 VI, 19 | nisi claustrorum duritia repugnet, nec oculos a stupri concupiscentiis
1332 VII, 1 | paenitentia noverint, nihil eius requirant. ~2.
1333 VIII, 4| mulier dragmam perdit et requirit et repperit, [et] amicas
1334 V, 3 | quod metus gratia gessisti rescindere maluisti nisi quia metuere
1335 II, 3 | paenitentiam dedicavit, rescissa sententia irarum pristinarum
1336 VII, 2 | mentionem, ne retractantes de residuo auxilio paenitendi spatium
1337 V, 1 | posthac iteratione delicti resignari oportere. ~2.
1338 III, 2 | ultro spiritus a suo auctore respectus emergit ad notitiam veritatis
1339 X, 3 | quodammodo exhortatur 'ne me respexeris', dicens, 'pro te mibi melius
1340 V, 5 | dono contumeliam facit: respuit datorem, cum datum deserit;
1341 VII, 11| domini adcommodat, unde restituas quod amiseras, iterato beneficio
1342 XII, 7 | peccator restituendo sibi institutam a domino
1343 VII, 12| Maius [est] enim restituere quam dare, quoniam miserius
1344 V, 2 | functus, rursus te in delicta restituis. ~3.
1345 XII, 7 | Babylonium regem in regna restituit? Diu enim paenitentiam domino
1346 VIII, 4| ad gaudium invitat, nonne restituti peccatoris exemplum est? ~
1347 XII, 9 | princeps Adam exomologesi restitutus in paradisum suum non tacet! ~
1348 V, 5 | fugiendum quodque iam fugit resumens intellectui suo id est dei
1349 VIII, 2| Non, ait, qui ceciderit, resurget et qui aversatus fuerit,
1350 III, 6 | in vita et in morte et in resurrectione tantum communionis atque
1351 VII, 2 | subtexere mentionem, ne retractantes de residuo auxilio paenitendi
1352 XII, 1 | Si de exomologesi retractas, gehennam in corde considera,
1353 VI, 10 | Nihil occultum quod non revelabitur: quantascumque tenebras
1354 VI, 14 | timeas, simul inspexeris reverearis! ~15.
1355 V, 13 | deum nolet offensum, nec revereatur omnino, si timor offendendi
1356 XII, 8 | populo pervium licebat, revolutis fluctibus perit: paenitentiam
1357 IV, 7 | paenitere an non?' Quid revolvis? deus praecepit! Atenim
1358 VI, 1 | divinis sermonibus aures rigare quique ut catuli infantiae
1359 X, 4 | cum penes insultatores in risiloquio consistit, ubi de alterius
1360 X, 3 | Ego rubori locum non facio, cum plus
1361 XI, 2 | nitoris, si quid coacti ruboris [in] labia aut genas urgeat?' ~
1362 X, 4 | consistit, ubi de alterius ruina alter attollitur, ubi prostrato
1363 VI, 13 | adgressi super harenas domum ruituram conlocant! ~14.
1364 XI, 1 | deversari in asperitudine sacci et horrore cineris et oris
1365 IX, 4 | mandat sacco et cineri incubare, corpus
1366 VIII, 3| misericordiam mavult quam sacrificia. Laetantur caeli et qui
1367 VII, 9 | ferire aut animum inlecebris saecularibus inretire aut fidem terrenae
1368 II, 3 | post damnatum hominem cum saeculi dote, post eiectum paradiso
1369 I, 3 | transfretantes inminentem saeculo procellam evitare non norunt. ~
1370 VII, 7 | facit, atquin tunc maxime saevit cum hominem plene sentit
1371 XI, 3 | conquirito altilium enormem saginam, defaecato senectutem quamque
1372 XII, 6 | tempore agnoscunt: cervus sagitta transfixus, ut ferrum et
1373 X, 9 | miserum, quia factum est salutare. ~10.
1374 XI, 5 | atria nocturnis et crudis salutationibus occupant, ad omnem occursum
1375 X, 2 | domino offenso satisfacere, saluti prodactae reformari! Ne
1376 VI, 17 | dominum senserit; fides sana conscientia semel paenitentiam
1377 II, 12 | summam disciplinae suae sanciat, dubitandum est, sicut in
1378 II, 6 | domum superventuro spiritui sancto paret quo se ille cum caelestibus
1379 | sane
1380 VIII, 1| esum Thyatirenis exprobat, Sardos non plenorum operum incusat,
1381 VII, 14| reconciliari adhuc potes: habes cui satisfacias et quidem volentem! ~
1382 V, 9 | paenitentiae paenitentiam satisfaciet eritque tanto magis perosus
1383 IX, 2 | ut ignaro, sed quatenus satisfactio confessione disponitur,
1384 VIII, 9| exaggerat; confessio enim satisfactionis consilium est, dissimulatio
1385 III, 14| tanta sit ut nos solatio sui saturans pro facto cedat, pro facto
1386 VIII, 8| animo, si famem tuam cum saturitate mercennariorum paternorum
1387 VI, 5 | paciscuntur examinant, ne scalptus ne versus ne adulter, non
1388 VII, 9 | traditionibus detorquere; non scandalis, non temptationibus deficit. ~
1389 XII, 7 | institutam a domino exomologesin sciens praeteribit illam, quae
1390 XII, 4 | exemplaria deputabit? quis scintillas tales non magni alicuius
1391 XII, 6 | eius de vulnere expellat, scit sibi dictamnum edendam;
1392 XI, 7 | Hi sunt, de quibus scriptura commemorat: Vae illis, qui
1393 X, 10 | Miserum est secari et cauterio exuri et pulveris
1394 XI, 3 | laetiores hortulani maritimive secessus, adicito ad sumptum, conquirito
1395 | secunda
1396 VII, 10| in vestibulo paenitentiam secundam, quae pulsantibus patefaciat,
1397 VII, 10| sed iam semel quia iam secundo, sed amplius numquam quia
1398 II, 5 | dominus scilicet adferens secundum dei promissum. ~6.
1399 IV, 3 | agit, quae non ignem, non securem videbit. ~4.
1400 XI, 6 | nos, quod securium virgarumve petitio sustinet,
1401 VI, 23 | oum sibi repromitteret, securus scilicet, timere non potuit:
1402 V, 3 | in quantum ab ignorantia segregaris, in tantum contumaciae adglutinaris;
1403 II, 3 | maturuisset, iam inde in semetipso paenitentiam dedicavit,
1404 I, 5 | quid in ingratiam cecidit, semetipsos execrantur quia benefecerint,
1405 | semetipsum
1406 V, 13 | est! Sed ista ingenia de semine hypocritarum pullulare consuerunt,
1407 II, 4 | vocaret ad promissionem semini Abraham destinatam, per
1408 XI, 3 | enormem saginam, defaecato senectutem quamque vini: <SI>quis interrogarit,
1409 VI, 2 | acorem vel amaritudinem senescere incipiunt, ex parte aliqua
1410 VIII, 6| quem amiserat, cariorem senserat quem lucri fecerat. ~7.
1411 II, 3 | paenitentiam dedicavit, rescissa sententia irarum pristinarum ignoscere
1412 I, 1 | quae obveniat de offensa sententiae prioris. ~2.
1413 VII, 7 | saevit cum hominem plene sentit liberatum, tunc plurimum
1414 VI, 15 | te a perfecto servo dei separat? An alius est intinctis
1415 XII, 7 | paenitentiam domino immolarat septenni squalore exomologesin operatus,
1416 VII, 10| ignoscentiae ianuam et intinctionis sera obstructam aliquid adhuc
1417 IV, 3 | illa arbor quae penes aquas seritur et in foliis perennat et
1418 VI, 1 | maxime incipiunt divinis sermonibus aures rigare quique ut catuli
1419 IV, 6 | imperantis quam utilitas servientis. ~7.
1420 VII, 1 | paenitentiae disciplina servis tuis dicere vel audire contingat,
1421 II, 7 | quod homini proficit, deo servit. ~8.
1422 VI, 11 | liberalitatem eius faciunt servitutem. ~12.
1423 VI, 15 | Quid autem te a perfecto servo dei separat? An alius est
1424 IV, 4 | quando ne nos quidem ipsi servulis nostris ea, quibus offendimur,
1425 II, 2 | fructu suo cui eam deus sevit, id est hominis salute. ~
1426 | sicut
1427 II, 11 | factum deum habet debitorem, sicuti et malum, quia iudex omnis
1428 | sim
1429 IV, 2 | morti. Eam tu peccator, mei similis - immo me minor: ego enim
1430 IV, 4 | permittimus: obsequi enim ratio in similitudine animorum constituta est. ~
1431 VIII, 4| Quid illa similitudinum dominicarum argumenta nobis
1432 VI, 10 | thesauro suo providet, nec sinet obrepere indignos. Quid
1433 | sint
1434 | Siquidem
1435 | sis
1436 IV, 3 | penes dominum nisi stilla situlae et areae pulvis et vasculum
1437 VIII, 8| regressu tuo quam de alterius sobrietate laetabitur, sed si paeniteas
1438 IX, 1 | probatio ut non conscientia sola praeferatur, sed aliquo
1439 III, 14| cum vis tanta sit ut nos solatio sui saturans pro facto cedat,
1440 XII, 8 | plagarum discidio maris, quod soli populo pervium licebat,
1441 VII, 5 | consecuti sunt; bona certe sollicitudine iterum experiri devitant
1442 IX, 4 | cineri incubare, corpus sordibus obscurare, animum maeroribus
1443 XI, 1 | reformident, quod inlotos, quod sordulentos, quod extra laetitiam oportet
1444 VII, 2 | residuo auxilio paenitendi spatium adhuc delinquendi demonstrare
1445 I, 5 | eamque maxime paenitentiae speciem quae optimis operibus inrogatur
1446 VI, 1 | omnes quidem debitos domino spectat ut omnes salutis in promerendo
1447 VII, 2 | secundae, immo iam ultimae spei subtexere mentionem, ne
1448 XII, 2 | extent aut idem sibi de die sperent? ~3.
1449 III, 8 | videri et contingi habet, spiritale vero quod in animo est quia
1450 IV, 1 | ergo delictis seu carne seu spiritu, seu facto seu voluntate
1451 II, 6 | pectoris domum superventuro spiritui sancto paret quo se ille
1452 II, 4 | extremitatibus temporum per spiritum suum universo orbi inluminaturus
1453 VI, 18 | desistimus, necessitate, non sponte, innocentiam induimus. Quis
1454 IX, 6 | hominem, magis relevat; cum squalidum facit, magis emundatum reddit;
1455 XII, 7 | domino immolarat septenni squalore exomologesin operatus, unguium
1456 XII, 9 | humanae salutis quasi plancis, stili potius negotium quam officium
1457 IV, 3 | quondam penes dominum nisi stilla situlae et areae pulvis
1458 XII, 9 | tacere, quam ipse quoque et stirpis humanae et offensae in dominum
1459 VI, 19 | duritia repugnet, nec oculos a stupri concupiscentiis refrenemus,
1460 VIII, 1| dilectionem Ephesiis inputat, stuprum et idolothytorum esum Thyatirenis
1461 X, 2 | frontem, ad deprecandum vero subducens! ~3.
1462 X, 7 | si quid humanae notitiae subduxerimus, proinde et dominum celabimus? ~
1463 V, 7 | hoc nomine illum domino subiecisset, rursus eundum regressu
1464 II, 3 | eiectum paradiso mortique subiectum, cum rursus ad suam misericordiam
1465 VII, 12| non statim succidendus ac subruendus est animus desperatione,
1466 XII, 5 | adhuc in exomologesi secunda subsidia, cur salutem tuam deseris,
1467 II, 4 | destinatam, per paenitentiae subsignationem ante conponeret. ~5.
1468 III, 3 | nam cum ex hac duplicis substantiae eongregatione confectus
1469 VII, 2 | secundae, immo iam ultimae spei subtexere mentionem, ne retractantes
1470 V, 4 | alia res quam contumacia subvertit. Cum autem etiam ignorantes
1471 VII, 12| accepisse. Verum non statim succidendus ac subruendus est animus
1472 III, 10| Deus in omnia sufficit; nihil a conspectu eius
1473 X, 1 | ut publicationem sui aut suffugere aut de die in diem differre
1474 VI, 1 | et perpetuo continendam suggerere conata est, omnes quidem
1475 VI, 21 | debitum sibi repromittit; ille sumit, hic invadit. ~22.
1476 IV, 8 | sub deieratione testatur, summa utique gravitate et adgredi
1477 II, 12 | praesideat et in eam omnem summam disciplinae suae sanciat,
1478 XI, 3 | maritimive secessus, adicito ad sumptum, conquirito altilium enormem
1479 | sumus
1480 XII, 3 | Dissiliunt superbissimi montes ignis intrinsecus
1481 VI, 21 | honorat; qui praesumit, superbit; in illo verecundia, in
1482 X, 4 | attollitur, ubi prostrato superscenditur; ceterum inter fratres atque
1483 III, 13| quemadmodum se adiectionem legi superstruere demonstrat nisi et voluntatis
1484 VI, 10 | quantascumque tenebras factis tuis superstruxeris, deus lumen est! ~11.
1485 X, 10 | excusant et praesentem iniuriam superventurae utilitatis gratia commendant. ~
1486 II, 6 | abiciens mundam pectoris domum superventuro spiritui sancto paret quo
1487 XI, 2 | coccino et Tyrio pro delictis supplicare nos condecet? 'Cedo acum
1488 V, 1 | revocat, semel cognitam atque susceptam numquam posthac iteratione
1489 V, 10 | habere, si corde et animo suscipiatur, licet actu minus fiat;
1490 VIII, 6| inopiam paenitentem libens suscipit, inmolans vituum praeopimum
1491 XII, 2 | eius tales flammarum ictus suscitent, ut proximae urbes aut iam
1492 III, 6 | in vitam aut in iudicium suscitentur, quia scilicet pariter aut
1493 VI, 4 | adimplere et veniam delictorum sustinere, hoc est pretium non exhibere
1494 XI, 6 | securium virgarumve petitio sustinet, in periculo aeternitatis
1495 VI, 12 | Quodsi necessitate nobis symbolum mortis indulget, ergo invitus
1496 IV, 2 | amplexare ut naufragus alicuius tabulae fidem. ~3.
1497 VIII, 6| etiam mitissimum patrem non tacebo qui prodigum filium revocat
1498 XII, 9 | facile possum super illa tacere, quam ipse quoque et stirpis
1499 VI, 5 | probationem prius inire tantam nobis mercedem, perennis
1500 VI, 6 | Sed differamus tantisper paenitentiae veritatem: