1-ditat | diurn-memor | mense-secre | secul-zelo
Libellus, Caput
1003 1, 2 | prius hausta dulcedine, post menses aliquot inde digrediens
1004 1, 1 | sed non minori nobilitate mentis ad promerenda semper angelorum
1005 | meo
1006 1, 3 | post longum adveniente nave mercatoria, desiderio satisfecit. Eo
1007 1, 6 | multipliciore quam prius spiritalium mercium fenore cumulatus rediit.
1008 1, 8 | tanti patris et pastoris merentibus dedit. Obiit autem per Nonas
1009 1, 1 | regnum in superna civitate mereretur habere perpetuum; reliquit
1010 2, 20| quae foris sacrarium ad meridiem fuerant condita, et utraque
1011 1, 11| perquiratis, qui secundum vitac meritum et sapientiae doctrinam
1012 2, 19| ut quod nos facere non meruimus, vos erga illum ultimae
1013 | meus
1014 1, 13| priusquam de hoc saeculo migrarent, videre et alloqui, Sigfridus
1015 1, 10| grassante pestilentia, iam migrasse de saeculo. Sed aderat et
1016 2, 21| decima ipsius diei hora migravit ad Dominum, et crastino
1017 | mihi
1018 2, 23| austrum eiusdem civitatis miliario primo in monasterio Geminorum,
1019 1, 1 | terrestrem, ut vero regi militans, regnum in superna civitate
1020 1, 8 | depositis armis, assumpta militia spiritali, tantum mansit
1021 1, 1 | posset aeternam; despexit militiam cum corruptibili donativo
1022 1, 10| corporis infirmitate non minime depressum, ad conservandam
1023 1, 7 | religione, rex Ecgfridus non minimum delectatus, terram, quam
1024 1, 6 | psallendi atque in aecclesia ministrandi iuxta morem Romanae institutionis
1025 2, 22| septem, abbatis officium ministrans annis triginta quinque,
1026 1, 13| grabato, eisque uno in loco ministrorum manu conpositis, caput utriusque
1027 2, 17| intervallum competens, non minore gratia rependeret. Cantata
1028 2, 19| veritatis et fidei, etiam minores quosque affatim iubare suae
1029 2, 22| infirmitatis, vel itineris unquam minueret occasio; ex die quo de monasterio
1030 2, 16| exerceri non desiit; post mirabilem et cohercendi improbos fervorem,
1031 2, 15| quoque cosmographiorum codice mirandi operis, quem Romae Benedictus
1032 1, 3 | satisfecit. Eo autem tempore miserat Ecgberchtus Cantuariorum
1033 1, 8 | fratribus cunctis, more naturae misericordis osculum pacis eis flentibus,
1034 1, 5 | autem ad perfectum opere, misit legatarios Galliam, qui
1035 1, 5 | culminibus superpositis, missarum inibi solempnia celebrari
1036 1, 8 | illis, quasi unus ex illis, mitis, affabilis, et benignus
1037 1, 10| aeque reverentissimum ac mitissimum de monasterio eodem, Sicgfridum
1038 1, 3 | Brittannias archiepiscopum mitteret, Theodorum videlicet saeculari
1039 2, 16| cohercendi improbos fervorem, et modestiam consolandi infirmos; post
1040 2, 14| continua divinae laudis modulatione solantur. Alii cubiculum
1041 1, 11| diximus, longa interiorum molestia castigatus diem pervenit
1042 1, 2 | et disciplinam regularem monachi voto insignitus debita cum
1043 1, 4 | quid aecclesiasticae, quid monachicae institutionis Romae vel
1044 1, 2 | insulam Lirinensem, ibidem se monachorum coetui tradidit, tonsuram
1045 1, 7 | oblivisci, ita nullus haec monasteria primorum apostolorum fraterna
1046 2, 19| tutorisque nostrae spiritalis in monastica quiete libertatis et pacis.
1047 1, 13| Sed et evangelicam illam monebat sine intermissione recolendam
1048 1, 8 | ad se fratribus cunctis, more naturae misericordis osculum
1049 1, 8 | agebat; ac sic terrenos artus moribundaque membra relinquens, caelestia
1050 2, 19| confectus aetate, et prope iam moriturus, rursus incipit peregrinari
1051 1, 1 | liberos carne procreare mortales, praedestinatus a Christo
1052 1, 13| infirmitate diutina, iam se morti vicinum, nec regendo monasterio
1053 2, 14| animo robustus egressum mortis et vitae expectabat ingressum,
1054 1, 9 | Item serpenti in heremo a Moyse exaltato, filium hominis
1055 1, 8 | triturare, oves vitulasque mulgere, in pistrino, in orto, in
1056 | multa
1057 2, 16| 16 At ubi Ceolfridus post multam regularis observantiae disciplinam
1058 1, 5 | aecclesiae claustris, vel vasorum multifariis usibus non ignobiliter aptum.
1059 1, 6 | monasterium, profectione conpleta multipliciore quam prius spiritalium mercium
1060 1, 6 | Christi habundantem gratiam multis Anglorum aecclesiis profuturam
1061 1, 11| nomine succedat. Ideoque multum caretote fratres semper,
1062 1, 8 | tanta ingenuitas, talis mundanae ingenuitatis fuit pro nichilo
1063 2, 14| Domino, quae sedula labiorum mundorum distinctione promiserat;
1064 2, 17| consuetudinem, ut siquis ei aliquid muneris offerret, hoc illi, vel
1065 1, 6 | provisor inpiger ornamenta vel munimenta conferret; quarta illo,
1066 2, 21| caeptum iter agere; partim mutata intentione, qua Romam ire
1067 1, 3 | verbis imbueretur fidei vel mysteriis; quanto haec non per interpretem,
1068 1, 9 | praelibatis, redeamus ad ordinem narrandi. Constituto illo abbate
1069 2, 14| flatibus,” diem mox sancto nascitura aeterne felicitatis, serenitatis
1070 2, 20| composuit. Fecit autem haec die natalis Sicgfridi, id est, undecimo
1071 1, 13| inexterminabile semper exteris nationibus, inviolatumque perduravit,
1072 1, 8 | fratribus cunctis, more naturae misericordis osculum pacis
1073 1, 3 | Nec post longum adveniente nave mercatoria, desiderio satisfecit.
1074 2, 17| dat orationem, ascendit navem cum comitibus. Ascendunt
1075 2, 22| excepto uno, quo oceanum navigabat, et tribus ante exitum diebus. ~~
1076 2, 18| abbatem Ceolfridum cursum navis qua oceanum transiret expectantem;
1077 1, 11| instructionem aecclesiae necessariam, sollicite servari integram,
1078 1, 11| filios generant, carnali necesse est ac terrenae suae hereditati
1079 1, 13| videlicet sibi non tam carnis necessitudine, quam virtutum societate
1080 2, 17| quam retribuere pro tempore nequiret; hanc habens semper consuetudinem,
1081 1, 12| psallendo, quod per se solum nequiverat, eorum iuvamine suppleret. ~~
1082 1, 8 | mundanae ingenuitatis fuit pro nichilo contemptus, ut neque iste
1083 1, 2 | regno suo faceret residere, nihilominus ipse ut bone indolis adolescens,
1084 1, 5 | discere fecerunt; artificium nimirum vel lampadis aecclesiae
1085 1, 3 | industrium, religiosum ac nobilem virum fore conspexit, huic
1086 1, 1 | animum voluptati dedit.” Nobili quidem stirpe gentis Anglorum
1087 1, 8 | quattuor, vir ad saeculum nobilis, sed insigne nobilitatis
1088 1, 11| Bibliothecam quam de Roma nobilissimam copiosissimamque advexerat,
1089 1, 1 | progenitus, sed non minori nobilitate mentis ad promerenda semper
1090 1, 8 | Dei servum decet, animi nobilitatem convertens. Patruelis quippe
1091 1, 10| conservandam cordis innocentiam nocivo et inremediabili pulmonum
1092 2, 14| deserunt. Evangelium tota nocte pro doloris levamine, quod
1093 2, 14| levamine, quod et aliis noctibus fieri consuerat, a presbytero
1094 1, 8 | autem per Nonas Martias noctu, fratribus matutinae psalmodiae
1095 1, 12| per singulas diurnae sive nocturnae orationis horas aliquos
1096 1, 8 | Rectorem te constituerunt, noli extolli, sed esto in illis,
1097 2, 14| resonat textus, quod inimici nominis Christi sive carnales sive
1098 2, 23| feria sexta, post horam nonam, in pratis memoratae civitatis;
1099 1, 8 | curam monasterii regendi, nono ex quo fundatum est anno.
1100 1, 5 | gentem huiusmodi artificium nosse ac discere fecerunt; artificium
1101 | nostrae
1102 2, 15| industria; ita ut tres pandectes novae translationis, ad unum vetustae
1103 2, 21| eos, quorum nec linguam noverant, pro inextinguibili Patris
1104 1, 9 | de concordia Veteris et Novi Testamenti summa ratione
1105 1, 11| frater meus carnalis, quem novimus viam veritatis non ingredi,
1106 2, 14| carnis ad extrema pervenit. “Nox ruit hibernis algida flatibus,”
1107 1, 8 | limpidissimam vultus eius lucem nubilo sibi suae iniquietudinis
1108 1, 12| recitari iubebat. Et quia nullatenus ad orandum surgere, non
1109 | nulli
1110 2, 15| loco villae quae Daltun nuncupatur, eidem monasterio perpetuae
1111 2, 18| quem elegerant abbatem nuntiant: Deo gratias, respondit,
1112 2, 21| magis, qua hunc sepultum nuntiarent, reverti; partim ad tumbam
1113 | nuper
1114 1, 1 | aeternam possideret; respuit nuptiis servire carnalibus, ut sequi
1115 2, 19| Ceolfridi videlicet abbatis, ac nutritoris tutorisque nostrae spiritalis
1116 1, 8 | monasterii operibus iocundus et obediens gauderet exerceri. Sed et
1117 1, 3 | apostolicus, ne legatariis obeuntibus legatio religiosa fidelium
1118 2, 17| Romam pervenire posset, obiret; simul devitans, ne ab amicis
1119 1, 8 | Permansit in ea usque ad obitum suum annis quattuor, vir
1120 1, 8 | etiam morbo correptus, et obitus sui certis ex signis iam
1121 1, 7 | sine quo non vivit, nequit oblivisci, ita nullus haec monasteria
1122 2, 17| 17 Obnitentibus licet primo omnibus, et
1123 2, 17| durius iusto redarguisset, obsecrat. Veniunt ad litus; rursum
1124 2, 17| lacrimas singultusque genua cum obsecratione crebra flectentibus, factum
1125 1, 11| didici, et vobis salubriter observanda contradidi.” Bibliothecam
1126 2, 18| monasterio non solum regularis observantia disciplinae institutus,
1127 2, 16| Ceolfridus post multam regularis observantiae disciplinam quam sibi ipsi,
1128 2, 17| dormitorio fratrum erat obvium, intrant; vale dicens ultimum,
1129 2, 22| itineris unquam minueret occasio; ex die quo de monasterio
1130 1, 4 | Brittanniam, ad regem se occidentalium Saxonum nomine Counvalh
1131 1, 5 | monasterium interiecto, Benedictus oceano transmisso Gallias petens,
1132 2, 14| ex ordine decantantes, ad octogesimum tunc et secundum cantando
1133 2, 21| Anglis genere qui plusquam octoginta numero in eius fuerant comitatu,
1134 1, 6 | discrimen examinis, quasi coram oculis habentes, districtius se
1135 1, 8 | quaerendum, neque ille putaret offerendum; sed aequali cum fratribus
1136 2, 17| remissionis et placationis offert; omnes pro se orare, sibi
1137 1, 9 | inter alia, et pallia duo oloserica incomparandi operis, quibus
1138 | omne
1139 | omnem
1140 1, 12| quam prae infirmitatis onere ducebat insomnem, advocato
1141 2, 23| indignis et nostro parenti opem suae intercessionis et protectionis
1142 2, 15| prodecessor aegregia virtutum opera caepit, ipse non segnius
1143 1, 5 | accepit, adtulit. Et tantum in operando studii prae amore beati
1144 1, 8 | alicubi degrediens, ubi operantes invenit fratres, solebat
1145 1, 8 | coquina, in cunctis monasterii operibus iocundus et obediens gauderet
1146 1, 11| verbi procreant, spiritalia oportet sint cuncta quae agunt.
1147 1, 8 | omnibus”. Et quidem, ubi oportunum conperiebat, peccantes regulari
1148 1, 11| peregrinationis discursus optima conperi, haec universa didici,
1149 1, 10| sufficienter instructum, moribus optimis ornatum, mira abstinentiae
1150 1, 11| unanime caritatis inquisitione optimum cognoscentes elegeritis;
1151 1, 5 | et venerunt; nec solum opus postulatum compleverunt,
1152 1, 13| virium, ut proprius posita ora ad osculandum se alterutrum
1153 2, 16| contribuit; post incomparabilem orandi psallendique sollertiam,
1154 2, 18| quid agendum sit consulunt; orando, psallendo, et ieiunando
1155 1, 12| iubebat. Et quia nullatenus ad orandum surgere, non facile ad explendum
1156 2, 17| placationis offert; omnes pro se orare, sibi placatos existere,
1157 2, 17| dato, genua flectunt; dat orationem, ascendit navem cum comitibus.
1158 2, 14| ad aecclesiam, insomnes orationibus et psalmis transigunt umbras
1159 1, 12| singulas diurnae sive nocturnae orationis horas aliquos ad se fratrum
1160 2, 22| quatuordecim, exceptis canonicis orationum horis, cotidie bis psalterium
1161 2, 15| conperiit, etiam plura fecit oratoria; altaris et aecclesiae vasa,
1162 2, 17| beati Laurentii martyris oratorium, quod in dormitorio fratrum
1163 1, 3 | cupiens eum sibi Romae ordinari episcopum, quatinus suae
1164 1, 3 | virum fore conspexit, huic ordinatum cum suis omnibus commendavit
1165 1, 6 | aecclesiae suae provisor inpiger ornamenta vel munimenta conferret;
1166 1, 6 | imaginum sanctarum quas ad ornandam aecclesiam beati Petri apostoli,
1167 1, 9 | adtulit; imagines quoque ad ornandum monasterium aecclesiamque
1168 1, 6 | septentrionalem aeque parietem ornaret, quatinus intrantes aecclesiam
1169 1, 10| instructum, moribus optimis ornatum, mira abstinentiae virtute
1170 1, 8 | mulgere, in pistrino, in orto, in coquina, in cunctis
1171 1, 13| ut proprius posita ora ad osculandum se alterutrum coniungere
1172 2, 17| Veniunt ad litus; rursum osculo pacis inter lacrimas omnibus
1173 1, 8 | more naturae misericordis osculum pacis eis flentibus, ac
1174 1, 4 | et in prohemio memini, ad osium fluminis Wyri ad Levam anno
1175 2, 15| pro hac terra postmodum, Osredo regnante, Ceolfridus, addito
1176 1, 4 | circumquaque didicisset, ostendit, quot divina volumina, quantas
1177 1, 8 | ventilare cum eis et triturare, oves vitulasque mulgere, in pistrino,
1178 1, 9 | Adtulit inter alia, et pallia duo oloserica incomparandi
1179 2, 15| geminavit industria; ita ut tres pandectes novae translationis, ad
1180 2, 14| semper solebat amare, quo pandente ianuam regni caelestis intrabat,
1181 1, 11| paulatim adcrescente tanta paralisi dissolutus est, ut ab omni
1182 2, 16| rectoribus et aesce potusque parcitatem, et habitus vilitatem; vidit
1183 1, 11| aestiment, quomodo terreni parentes, quem primum partu fuderint,
1184 2, 23| nobis indignis et nostro parenti opem suae intercessionis
1185 1, 11| inferiorum membrorum factus sit parte praemortuus, superioribus
1186 1, 11| cognoscere, et caeteris in partienda sua hereditate praeferendum
1187 2, 18| legendi ac docendi fuerat non parva exercitatus industria. Romam
1188 1, 11| per incuriam fedari, aut passim dissipari praecepit. Sed
1189 1, 4 | monasterium inibi primo pastori aecclesiae facere prae ciperet.
1190 1, 8 | abscessu tanti patris et pastoris merentibus dedit. Obiit
1191 2, 15| perlatum, et coram synodo patefactum, praesentium episcoporum
1192 1, 4 | Christi reliquias adtulisset, patefecit; tantamque apud eum gratiam
1193 1, 9 | et Dominum crucem in qua pateretur aeque portantem, proxima
1194 2, 14| transigunt umbras noctis; et paternae decessionis pondus continua
1195 2, 19| absumat. Deinde etiam vestrae paternitati supplicamus, ut quod nos
1196 2, 14| victor Benedictus et virtutum patrator egregius, victus infirmitate
1197 2, 21| videns comites ipsius partim patre amisso caeptum iter agere;
1198 2, 19| intercessorem habemus et patronum. Et cetera, quae epistolae
1199 1, 8 | nobilitatem convertens. Patruelis quippe erat abbatis sui
1200 1, 10| commissorum catervam non paucam, per cuncta grassante pestilentia,
1201 2, 18| beati Pauli seniorum non pauci. Fit una concordia, eadem
1202 1, 4 | divinae eruditionis non paucos vel placito praetio emptos,
1203 1, 11| Benedictus per triennium languore paulatim adcrescente tanta paralisi
1204 1, 13| certamine direptum, periit paulisper, et a sua concussum soliditate
1205 1, 7 | ratione, ut una utriusque loci pax et concordia, eadem perpetuo
1206 1, 8 | ubi oportunum conperiebat, peccantes regulari disciplina cohercens,
1207 1, 8 | sedulus ammonens, ne qui peccare vellet, et limpidissimam
1208 1, 13| postquam praecedentium causa peccatorum inimico ab invicem est certamine
1209 2, 17| caepta retardarentur, et ne pecunia daretur illi a quibusdam,
1210 1, 4 | solumque in quo natus est pedem convertens, Aecfricum Transhumbranae
1211 2, 18| tertia, veniente Dominico Pentecosten, conveniunt omnes qui erant
1212 1, 13| nationibus, inviolatumque perduravit, quamdiu unis hisdemque
1213 2, 19| moriturus, rursus incipit peregrinari pro Christo, quo liberius
1214 1, 3 | precepitque ut, relicta peregrinatione quam pro Christo susceperat,
1215 1, 11| inter longos meae crebre peregrinationis discursus optima conperi,
1216 1, 1 | filios caelesti in vita perennes. ~~
1217 2, 15| apostoli VII annis, fundavit, perfecit, rexit; ac deinde utrique
1218 1, 5 | videres. Proximante autem ad perfectum opere, misit legatarios
1219 2, 15| caepit, ipse non segnius perficere curavit. Siquidem inter
1220 1, 13| affecit infirmitas carnis, ut perficeretur in eis virtus Christi, ut
1221 1, 11| aptior ad tale ministerium perficiendum digniorque probetur, et
1222 1, 3 | adduceret, cui vel illo pergenti vel ibidem docenti, pariter
1223 1, 13| est certamine direptum, periit paulisper, et a sua concussum
1224 2, 14| confusi et conturbati sint perituri in saeculum, enervante illos
1225 2, 15| accepit; quod Brittannias perlatum, et coram synodo patefactum,
1226 1, 8 | ex quo fundatum est anno. Permansit in ea usque ad obitum suum
1227 1, 11| egritudinem morte devictam perpetua supernae pacis et lucis
1228 2, 15| nuncupatur, eidem monasterio perpetuae possessionis iure donavit. ~~
1229 2, 19| principis Petri de Saxonia, perpetuam in Domino salutem. Gratias
1230 2, 14| caelestis, in holocaustis perpetue laudationis reddens sua
1231 1, 1 | civitate mereretur habere perpetuum; reliquit domum, cognatos,
1232 1, 11| congregationis communi consilio perquiratis, qui secundum vitac meritum
1233 2, 14| dilectus abbas Sigfridus, pertransito igne et aqua tribulationum
1234 2, 14| tunc et secundum cantando pervenerant psalmum, qui habet in capite: “
1235 2, 17| evenit, ne priusquam Romam pervenire posset, obiret; simul devitans,
1236 2, 21| tendens, priusquam illo pervenisset, tactus infirmitate diem
1237 2, 14| supernae beatitudinis libera pervolat ad gloriam. Cuius aegressui
1238 1, 10| paucam, per cuncta grassante pestilentia, iam migrasse de saeculo.
1239 1, 5 | oceano transmisso Gallias petens, cementarios qui lapideam
1240 1, 8 | annorum erat cum monasterium peteret, XII in eo vixit annis,
1241 1, 8 | relinquens, caelestia regna petivit. ~~
1242 1, 7 | regressus. Nam et beatissimum Petrum apostolum Romae pontifices
1243 1, 3 | simul et aecclesiastica philosophia praeditum virum, et hoc
1244 2, 23| reliquere memoriam, qui piam etiam nobis indignis et
1245 1, 9 | proxima super invicem regione, pictura coniunxit. Item serpenti
1246 1, 11| probaret, divina utrumque pietas temporali egritudine prostravit
1247 2, 19| excessibus apud supernam pietatem intercessorem habemus et
1248 1, 1 | tribuente venerabili ac piissimo gentis illius rege Aecgfrido;
1249 1, 8 | oves vitulasque mulgere, in pistrino, in orto, in coquina, in
1250 2, 17| gratiam suae remissionis et placationis offert; omnes pro se orare,
1251 2, 17| omnes pro se orare, sibi placatos existere, si sint quos durius
1252 1, 4 | eruditionis non paucos vel placito praetio emptos, vel amicorum
1253 2, 16| vidit se iam senior et plenus dierum non ultra posse subditis,
1254 2, 15| disponenda conperiit, etiam plura fecit oratoria; altaris
1255 2, 14| et paternae decessionis pondus continua divinae laudis
1256 2, 18| opere versus aliquot esse ponendos. ~~
1257 1, 3 | comitibus, antequam gradum pontificatus perciperet, morbo ingruente
1258 1, 7 | beatissimum Petrum apostolum Romae pontifices sub se duos per ordinem
1259 1, 3 | perfectius cum subiectis sibi populis vel verbis imbueretur fidei
1260 2, 19| suavissimum Christi iugum portare desiderant, quod te nostris
1261 2, 20| Eosterwini abbatis, quae in porticu ingressus aecclesiae beati
1262 1, 5 | cancellandas aecclesiae porticumque et caenaculorum eius fenestras
1263 2, 15| possumus, in duobus locis posito uni monasterio, beatorum
1264 | posse
1265 1, 13| se alterutrum coniungere possent, sed et hoc fraterno conpleverunt
1266 1, 7 | quadraginta adhuc familiarum data possessione, augmentare curavit; ubi
1267 2, 15| eidem monasterio perpetuae possessionis iure donavit. ~~
1268 1, 1 | acciperet, et vitam aeternam possideret; respuit nuptiis servire
1269 2, 15| vel sicut rectius dicere possumus, in duobus locis posito
1270 | postmodum
1271 1, 6 | monasterio contradidit, postulato videlicet atque accepto
1272 1, 5 | venerunt; nec solum opus postulatum compleverunt, sed et Anglorum
1273 1, 5 | semper amabat morem facerent, postulavit, accepit, adtulit. Et tantum
1274 1, 7 | capite, per quod spirat, non potest avelli, caput corporis,
1275 | potius
1276 2, 15| sed priusquam complere potuisset obiit. Verum pro hac terra
1277 2, 16| insolitam rectoribus et aesce potusque parcitatem, et habitus vilitatem;
1278 1, 13| regebatur a ducibus; at postquam praecedentium causa peccatorum inimico
1279 1, 11| fedari, aut passim dissipari praecepit. Sed et hoc sedulus eisdem
1280 2, 16| decrevit, dato fratribus praecepto, ut iuxta sui statuta privilegii
1281 1, 6 | pariete ad parietem tabulato praecingeret; imagines evangelicae historiae
1282 1, 1 | carne procreare mortales, praedestinatus a Christo ad educandos ei
1283 1, 2 | venerari, et quibus potuit praedicare non desiit. Quo tempore
1284 2, 20| excederet, et in loco, ubi praedicti abbates prius sepulti fuerant,
1285 1, 11| ampliori spiritus gratia sit praeditus aestiment, quomodo terreni
1286 1, 3 | apostoli regendum, cuius postea praefatus Adrianus factus est abbas. ~~
1287 1, 13| monasterio beati Pauli apostoli praefecerat, virum videlicet sibi non
1288 1, 11| partienda sua hereditate praeferendum ducere solent.” ~~
1289 2, 19| regimini totius aecclesiae praeficere dignata est, quatinus per
1290 2, 16| vel docendo, vel vivendo, praefigere formam; multa diu secum
1291 1, 9 | venerabilis Aeosterwyni breviter praelibatis, redeamus ad ordinem narrandi.
1292 1, 11| membrorum factus sit parte praemortuus, superioribus solum, sine
1293 2, 17| communicantibus qui aderant, continuo praeparatur ad eundum. Conveniunt omnes
1294 1, 7 | ferme decem et septem, et praeposito abbate ac presbitero Ceolfrido,
1295 1, 13| utillimum iudicantibus, praeposuit patrem; salubre ratus per
1296 1, 4 | eodem tempore inmatura morte praerepto, tandem ad patriam gentem,
1297 1, 8 | sui certis ex signis iam praescius, duos adhuc dies in dormitorio
1298 2, 15| coram synodo patefactum, praesentium episcoporum simul et magnifici
1299 1, 4 | eruditionis non paucos vel placito praetio emptos, vel amicorum dono
1300 2, 14| cui iuvante Domino nullus praevalere posset inimicus. Sextodecimo
1301 2, 23| sexta, post horam nonam, in pratis memoratae civitatis; sepultus
1302 1, 3 | omnibus commendavit episcopum, precepitque ut, relicta peregrinatione
1303 1, 8 | in eo vixit annis, septem presbiteratu functus est annis, IIII
1304 2, 18| duodecim ante haec annos presbiterii est functus officio. Hic
1305 1, 7 | et praeposito abbate ac presbitero Ceolfrido, Benedictus consultu
1306 2, 22| annorum septuaginta IIII, presbyterii gradu functus annis quadraginta
1307 2, 14| noctibus fieri consuerat, a presbytero legitur; dominici corporis
1308 2, 15| regnante, Ceolfridus, addito pretio digno, terram viginti familiarum
1309 1, 7 | ita nullus haec monasteria primorum apostolorum fraterna societate
1310 2, 14| annos monasterium rexit, primos octo per se sine alterius
1311 1 | LIBELLUS PRIMUS~
1312 2, 17| ne ab amicis sive viris principalibus, quibus cunctis erat honorabilis,
1313 2, 14| Namque fratres ad aecclesiam principio noctis concurrentes, psalterium
1314 1, 11| primum partu fuderint, eum principium liberorum suorum cognoscere,
1315 1, 7 | primis instituti monasterii prioris exordiis adiutor illi per
1316 2, 16| suis, pater providus ex priorum auctoritate contribuit;
1317 2, 19| pro Christo, quo liberius prisca sollicitudinum secularium
1318 2, 22| institutionis aderat. Cui ne prisci morem rigoris, vel etatis,
1319 2, 15| recordationis Sergii papae, privilegium ab eo pro tuitione sui monasterii
1320 1, 11| patientiae virtus adiuncta probaret, divina utrumque pietas
1321 1, 11| perficiendum digniorque probetur, et quemcunque omnes unanime
1322 1, 11| magis vivendi docendique probitatem putaret esse quaerendam. “
1323 1, 11| filios spiritali semine verbi procreant, spiritalia oportet sint
1324 1, 1 | celestibus; abnuit liberos carne procreare mortales, praedestinatus
1325 2, 15| praefuit; et cuncta quae suus prodecessor aegregia virtutum opera
1326 1, 7 | pro monasterii utilitate profectio, creber trans oceanum aegressus
1327 1, 6 | iuxta regulam monasterium, profectione conpleta multipliciore quam
1328 2, 22| die quo de monasterio suo profectus abiit, usque ad diem quo
1329 2, 17| quod voluit. Tantaque erat proficiscendi cupido, ut tertia die ex
1330 1, 6 | multis Anglorum aecclesiis profuturam advexit; tertio quod ordinem
1331 1, 1 | quidem stirpe gentis Anglorum progenitus, sed non minori nobilitate
1332 1, 4 | factum est, sicut et in prohemio memini, ad osium fluminis
1333 1, 1 | minori nobilitate mentis ad promerenda semper angelorum consortia
1334 2, 14| labiorum mundorum distinctione promiserat; ac deinde adiunctis aliis
1335 2, 19| ultima confectus aetate, et prope iam moriturus, rursus incipit
1336 1, 13| quam virtutum societate propinquum; et eum utrique monasterio,
1337 1, 13| tantum habuere virium, ut proprius posita ora ad osculandum
1338 1, 11| electione abbatis, generis prosapiam, et non magis vivendi docendique
1339 2, 19| dolore, gemitu, luctu, ac prosecutione lacrimarum a nobis abiit;
1340 1, 4 | Romam iter arripiens solita prosperitate conplevit librosque omnis
1341 1, 11| pietas temporali egritudine prostravit in lectum; ut post egritudinem
1342 2, 23| opem suae intercessionis et protectionis impendant. ~ ~
1343 1, 11| statui decreta indoctus corde protulerim. Ex decem quippe et septem
1344 | prout
1345 2, 20| quo etiam die mira Dei providentia contigit, ut venerandus
1346 2, 16| pariter ac suis, pater providus ex priorum auctoritate contribuit;
1347 1, 6 | finibus aecclesiae suae provisor inpiger ornamenta vel munimenta
1348 1, 9 | pateretur aeque portantem, proxima super invicem regione, pictura
1349 1, 5 | solempnia celebrari videres. Proximante autem ad perfectum opere,
1350 1, 12| poterat levare, didicit vir prudens, affectu religionis dictante,
1351 1, 3 | viro aeque strenuissimo ac prudentissimo Adriano abbate. Et quia
1352 1, 6 | tertio quod ordinem cantandi psallendi atque in aecclesia ministrandi
1353 2, 16| post incomparabilem orandi psallendique sollertiam, qua ipse cotidianus
1354 2, 14| insomnes orationibus et psalmis transigunt umbras noctis;
1355 2, 18| completa horae tertiae psalmodia, rursum conveniunt omnes;
1356 2, 14| secundum cantando pervenerant psalmum, qui habet in capite: “Deus
1357 2, 15| regem et episcopos in synodo publice confirmasse non latet. Temporibus
1358 1, 10| nocivo et inremediabili pulmonum vitio laborantem. ~~
1359 1, 11| regula firmare: “Neque enim putare habetis,” inquit, “quod
1360 2, 18| cuius, memoriae causa, putavimus etiam in hoc opere versus
1361 1, 4 | nomine Counvalh conferendum putavit, cuius et ante non semel
1362 2, 18| temporis spatio demoratus, quaeque sibi necessaria iudicabat,
1363 1, 11| hereditati carnales terrenosque quaerant heredes; at qui spiritales
1364 1, 11| deforis aliunde, vobis patrem quaeratis. Sed iuxta quod regula magni
1365 1, 11| probitatem putaret esse quaerendam. “Et vere,” inquit, “dico
1366 | quamdiu
1367 2, 14| aecclesiam Christi, semper animam quamque fidelem disperdere ac dissipare
1368 | quamvis
1369 | quando
1370 1, 4 | ostendit, quot divina volumina, quantas beatorum apostolorum sive
1371 1, 3 | imbueretur fidei vel mysteriis; quanto haec non per interpretem,
1372 1, 6 | etiam litterarum ignari, quaquaversum intenderent, vel semper
1373 1, 6 | vel munimenta conferret; quarta illo, post conpositum iuxta
1374 1, 6 | memoriae gratia servantur. Quartum, Benedictus non vile munus
1375 | quas
1376 | quatenus
1377 1, 8 | usque ad obitum suum annis quattuor, vir ad saeculum nobilis,
1378 2, 22| Octobrium diem, per dies centum quatuordecim, exceptis canonicis orationum
1379 | quemadmodum
1380 1, 11| digniorque probetur, et quemcunque omnes unanime caritatis
1381 1, 3 | ei veritatis quem sedula quesierat adduceret, cui vel illo
1382 | quibusdam
1383 1, 8 | dies in dormitorio fratrum quiesceret. Nam quinque reliquos usque
1384 2, 14| monasterium fundavit anno, quievit in Domino confessor, pridie
1385 1, 6 | perpetuo redderetur ac liberum. Quintum, picturas imaginum sanctarum
1386 2, 18| videlicet suis, per eorum quosdam qui aderant, necnon et suorum
1387 2, 19| et fidei, etiam minores quosque affatim iubare suae pietatis
1388 | quot
1389 1, 13| praeposuit patrem; salubre ratus per omnia ad conservandam
1390 1, 7 | virtute levius ferret. Nec ab re videatur cuiquam duos unum
1391 1, 4 | apud amicos commendaverat, recepit. At ingressus Brittanniam,
1392 1, 12| superna erigeretur, coram se recitari iubebat. Et quia nullatenus
1393 2, 20| sed medio pariete divisa recludens, intus in eadem aecclesia
1394 1, 13| monebat sine intermissione recolendam esse sententiam, quia: “
1395 1, 6 | gratiam vigilantiore mente recolerent; vel extremi discrimen examinis,
1396 2, 19| vidisse, atque adorasse semper recordans exultabat, etiam senio defessus
1397 2, 15| monachis tempore beatae recordationis Sergii papae, privilegium
1398 | recte
1399 2, 15| utrique monasterio, vel sicut rectius dicere possumus, in duobus
1400 1, 8 | sapiens ammonet dicens: “Rectorem te constituerunt, noli extolli,
1401 1, 13| si unum perpetuo patrem rectoremque tenerent; commemorans sepius
1402 2, 16| infirmos; post insolitam rectoribus et aesce potusque parcitatem,
1403 2, 20| iuvenili sagax sollertia recuperabat, hoc in primis omnibus delectabile
1404 2, 17| si sint quos durius iusto redarguisset, obsecrat. Veniunt ad litus;
1405 2, 14| holocaustis perpetue laudationis reddens sua vota Domino, quae sedula
1406 1, 6 | irruptione tutum perpetuo redderetur ac liberum. Quintum, picturas
1407 1, 9 | Aeosterwyni breviter praelibatis, redeamus ad ordinem narrandi. Constituto
1408 2, 18| autem abeunte cum sociis, redeunt ad aecclesiam fratres, se
1409 1, 11| solitudinem sempiternam redigi, quam ut frater meus carnalis,
1410 1, 11| dolore semper Auctori gratias referre, semper Dei laudibus fraternisve
1411 1, 11| supernae pacis et lucis quiete refoveret. Nam et Sigfridus, ut diximus,
1412 2, 14| temporalium, inductus est in refrigerium sempiternae quietis, introiit
1413 2, 15| beati Petri apostoli, quod regebat, veteranus ac religiosus,
1414 1, 13| unis hisdemque suae gentis regebatur a ducibus; at postquam praecedentium
1415 1, 7 | sub se duos per ordinem ad regendam aecclesiam constituisse,
1416 2, 19| continuas, quibus monasteriis regendis abbatis iure praefuit, incomparabili
1417 1, 3 | monasterium beati Petri apostoli regendum, cuius postea praefatus
1418 1, 1 | donativo terrestrem, ut vero regi militans, regnum in superna
1419 1, 8 | IIII ex eis monasterii regimen agebat; ac sic terrenos
1420 2, 15| viginti et octo annos sollerti regimine praefuit; et cuncta quae
1421 2, 19| glorificum electionis vas regimini totius aecclesiae praeficere
1422 1, 9 | portantem, proxima super invicem regione, pictura coniunxit. Item
1423 1, 5 | potuit, de transmarinis regionibus advectare religiosus emptor
1424 1, 4 | Aecfricum Transhumbranae regionis regem adiit, cuncta quae
1425 1, 8 | membra relinquens, caelestia regna petivit. ~~
1426 2, 15| terra postmodum, Osredo regnante, Ceolfridus, addito pretio
1427 1, 1 | virginitatis gloria candidum in regnis celestibus; abnuit liberos
1428 1, 2 | revocaret, atque in patria ac regno suo faceret residere, nihilominus
1429 1, 7 | oceanum aegressus incertusque regressus. Nam et beatissimum Petrum
1430 1, 8 | oportunum conperiebat, peccantes regulari disciplina cohercens, sed
1431 1, 3 | episcopum, precepitque ut, relicta peregrinatione quam pro
1432 1, 3 | legatariis obeuntibus legatio religiosa fidelium fructu competente
1433 1, 3 | Benedictum sapientem, industrium, religiosum ac nobilem virum fore conspexit,
1434 1, 8 | artus moribundaque membra relinquens, caelestia regna petivit. ~~
1435 2, 23| dignam loco illi sui martyrii reliquere memoriam, qui piam etiam
1436 1, 6 | adportavit; secundo quod reliquiarum beatorum apostolorum martirumque
1437 1, 4 | apostolorum sive martyrum Christi reliquias adtulisset, patefecit; tantamque
1438 2, 14| caelestis intrabat, ab huius reliquiis et altari post mortem nec
1439 2, 17| deliquissent, gratiam suae remissionis et placationis offert; omnes
1440 2, 23| editi, eadem aecclesiae fide renati, simul cum avia sua Leonilla,
1441 1, 2 | sacratam eius corpore civitatem repedare statuit. ~~
1442 2, 17| competens, non minore gratia rependeret. Cantata ergo primo mane
1443 2, 16| fuerat, Romae loca sancta repeteret; quatinus et ipse ante mortem
1444 2, 19| apostolorum devotus limina repetiit. Et post longos amplius
1445 1, 4 | patriam adolescens deseruit, replicavit; quo religionis desiderio
1446 1, 6 | quae nec in Gallia quidem repperiri valebant, Romanis e finibus
1447 2, 19| his locis ad inveniendam requiem animabus suis suavissimum
1448 1, 11| officium patientiae virtutemque reservatis; studebant in dolore semper
1449 1, 8 | quadam egrediens, et sub divo residens, accitis ad se fratribus
1450 2, 23| Geminorum, adstante ac psalmos resonante exercitu non parvo tam Anglorum,
1451 2, 14| erit tibi?” Cuius totus hoc resonat textus, quod inimici nominis
1452 2, 18| abbatem nuntiant: Deo gratias, respondit, electionem confirmat, et
1453 1, 1 | vitam aeternam possideret; respuit nuptiis servire carnalibus,
1454 2, 14| aliquatenus impediendo vel retardando, etiam psalmus qui tum pro
1455 2, 17| honorabilis, eius caepta retardarentur, et ne pecunia daretur illi
1456 2, 21| illius loci accolis pro retardato tam reverendi senis desiderio,
1457 1, 12| 12 Neque hoc reticendum, quod venerabilis abbas
1458 2, 17| daretur illi a quibusdam, quam retribuere pro tempore nequiret; hanc
1459 2, 21| accolis pro retardato tam reverendi senis desiderio, in lacrimas
1460 1, 10| Aeosterwyni virum aeque reverentissimum ac mitissimum de monasterio
1461 2, 20| 20 Reverso autem domum Hwetberegto,
1462 2, 21| hunc sepultum nuntiarent, reverti; partim ad tumbam defuncti
1463 1, 2 | intentione memorati itineris revocaret, atque in patria ac regno
1464 2, 14| 14 Igitur post haec revolutis mensibus duobus, primo venerabilis
1465 2, 22| aderat. Cui ne prisci morem rigoris, vel etatis, vel infirmitatis,
1466 2, 14| cubiculum in quo eger, animo robustus egressum mortis et vitae
1467 1, 11| hunc vobis accito episcopo rogetis abbatem consueta benedictione
1468 1, 6 | ministrandi iuxta morem Romanae institutionis suo monasterio
1469 1, 5 | lapideam sibi aecclesiam iuxta Romanorum quem semper amabat morem
1470 1, 6 | monasterii Brittannias, Romanum Anglis adduceret. Qui illo
1471 2, 14| ad extrema pervenit. “Nox ruit hibernis algida flatibus,”
1472 2, 14| dominici corporis et sanguinis sacramentum hora exitus instante pro
1473 2, 20| quondam sui, quae foris sacrarium ad meridiem fuerant condita,
1474 1, 2 | principis amore devictus, sacratam eius corpore civitatem repedare
1475 1, 9 | magna quidem copia voluminum sacrorum; sed non minori, sicut et
1476 1, 8 | relictis semel negotiis saecularibus, depositis armis, assumpta
1477 2, 16| ipse ante mortem aliquandiu saeculi curis absolutus, liberius
1478 1, 8 | iniquietudinis abscondere. Saepe pro curandis monasterii
1479 2, 20| monasterii iura quae iuvenili sagax sollertia recuperabat, hoc
1480 1, 13| iudicantibus, praeposuit patrem; salubre ratus per omnia ad conservandam
1481 1, 13| cumque universis fratribus salubri consilio, acciit abbatem
1482 1, 11| universa didici, et vobis salubriter observanda contradidi.”
1483 2, 19| Saxonia, perpetuam in Domino salutem. Gratias agere non cesso
1484 2, 15| incolarum lingua ad villam Sambuce vocatur, quia haec vicinior
1485 2, 16| privilegii iuxtaque regulam sancti abbatis Benedicti, de suis
1486 2, 14| algida flatibus,” diem mox sancto nascitura aeterne felicitatis,
1487 1, 6 | semper amabilem Christi sanctorumque eius, quamvis in imagine,
1488 2, 14| legitur; dominici corporis et sanguinis sacramentum hora exitus
1489 1, 8 | omnes, iuxta id quod quidam sapiens ammonet dicens: “Rectorem
1490 1, 3 | quia venerabilem Benedictum sapientem, industrium, religiosum
1491 1, 11| secundum vitac meritum et sapientiae doctrinam aptior ad tale
1492 1, 3 | nave mercatoria, desiderio satisfecit. Eo autem tempore miserat
1493 2, 19| apostolorum principis Petri de Saxonia, perpetuam in Domino salutem.
1494 1, 4 | ad regem se occidentalium Saxonum nomine Counvalh conferendum
1495 2, 19| munus expleatis; pro certo scientes quia etsi vos corpus habetis
1496 1, 2 | Vitaliani papae; et non pauca scientiae salutaris quemadmodum et
1497 2, 18| disciplinae institutus, sed et scribendi, cantandi, legendi ac docendi
1498 1, 7 | illo beatus papa Gregorius scribit, XII abbates suis discipulis,
1499 2, 15| Fresca ab Aldfrido rege in scripturis doctissimo in possessionem
1500 2, 16| absolutus, liberius sibimet secreta quiete vacaret; et illi
1501 1, 8 | ad exitus horam dies in secretiori se aede locabat; qua die
1502 2, 17| tertia die ex quo fratribus secretum sui propositi aperuit, iter
|