22 Erat autem, quando obiit,
annorum septuaginta IIII, presbyterii gradu functus annis quadraginta septem,
abbatis officium ministrans annis triginta quinque, vel potius annis
quadraginta tribus, quia scilicet a primo tempore, quo Benedictus in honore
beatissimi apostolorum principis suum coepit condere monasterium, ipse illi
comes individuus, cooperator et doctor regularis et monasticae institutionis
aderat. Cui ne prisci morem rigoris, vel etatis, vel infirmitatis, vel itineris
unquam minueret occasio; ex die quo de monasterio suo profectus abiit, usque ad
diem quo defunctus est, id est, a pridie Nonas Iunias usque ad septimum
Kalendarum Octobrium diem, per dies centum quatuordecim, exceptis canonicis
orationum horis, cotidie bis psalterium ex ordine decantare curavit; etiam tunc
cum ad hoc per infirmitatem deveniret, ut equitare non valens feretro
caballario veheretur, cotidie missa cantata salutaris hostiae Deo munus
offerret, excepto uno, quo oceanum navigabat, et tribus ante exitum diebus.
|