Caput
1 A| verbum potest accusativum nomen sive pronomen cum dativo
2 A| saecularibus inlecebris». ~Alius nomen dativum dupliciter effert,
3 C| coenobium» a communi vita nomen accepit. Quod in Exodo et
4 F| ceteraque huiusmodi. ~Falso et nomen et verbum et adverbium est.
5 F| verbum et adverbium est. Nomen ablativi casus, ab hoc falso;
6 F| etiam bona opera designant. Nomen a faciendo figuratum. ~Fratres
7 H| plurali. ~Hamo, hamas, et nomen hamus cum adspiratione scribenda;
8 I| et peregrinus, nonnumquam nomen dativi casus, ut Augustinus
9 M| etiam viventium corporum nomen est.~
10 N| temporis est adverbium; nocte nomen est. ~Nubunt feminae: vir
11 N| Nihil adverbium est, nihili nomen. Homo enim nullius momenti
12 N| dicitur. ~Navis unius ratis nomen est; navigium omnis classica
13 O| Organum unius musici proprie nomen est, sed generaliter omnia
14 P| Petra et graecum et latinum nomen est, unum idemque in utraque
15 P| Unde et Petri apostoli nomen in utraque lingua eandem
16 P| probat, a graeca origine nomen tractum atque a latitudine
17 P| generis feminini - inde nomen apud interpretes septuaginta
18 P| vita excedendi. ~Peregrinus nomen saepe socium habet et coniunctum
19 P| habet et coniunctum sibi nomen aliud dativi casus, ut «
20 S| ames, amet. ~Scylla habet nomen a spoliando sive vexando
21 S| fidem tamen tenent». ~Sensus nomen est quartae declinationis;
22 S| Graecis, apud quos aliud nomen habet gravitas post inventutem,
23 S| Suspiro verbum trahit nomen dativi casus et accusativi,
24 T| memor gratiae. ~Torques nomen generis communis, nam et
25 V| utrumque sine .u.; attamen ad nomen derivatum .u. addit, ut «
26 V| voce; sermo autem, cuius nomen ex duobus verbis compositum
|