E.
Egeo victus et victum et victu.
Eripio flammae hominem.
Egredior domo et civitate.
Error est rei vitium, ut amor, dolor; erratio certae viae; erratrix
personam respicit, ut venatrix; erratica hedera, vitis.
Eloquentia et eligantia singularia semper.
Exuvia, exequiae, excubiae, quae graece nuktofulakia dicuntur, exta quoque tantum pluralia.
Emporia feminino genere et est graecum; latine mercatus.
Emolumentum per .e. simplicem scribendum; aemulatio per .ae.
diphthongon.
Equo sedeo dativo casu et ablativo sine praepositione dicendum; et equum
sedeo accusativo, et in equo et super equum similiter.
Emanat fons sive terra aquam, id est gignit et
producit; et emanat aqua de terra sive fonte, id est profluit. Gregorius: «Qui
locus a romana urbe quadraginta fere milibus distans frigidas atque perspicuas
emanat aquas». Et iterum: «De eodem sepulchro illius fraglantia suavitatis
emanavit».
Exprobrat qui commemorat quae praestitit; obprobrat
qui obprobrium obiectat, hoc est vitium.
Expectatur venturus; spectatur qui videtur vel
probatur.
Exercitus laboribus, exercitatus studiis.
Exstruere est in altum struere; instruere aciem vel actionem;
adstruere adfirmare; construere in struendo coniungere; substruere re aliqua
supra posita subter struere.
Excubiae per .b., exuviae per .u. scribendae.
Eorundem et earundem per .n. exprimenda, non
per .m..
|