|
Large et largiter: Iulius Modestus utrumque recte dici
ait, sed large esse qualitatis, largiter quantitatis.
Libidinosus a libidine per .b.. Lividus a livore per .v. proferendus.
Larba per .b..
Ludificor stultum et deludor, quod venit ex uno graeco empaizw. Praeterito perfecto
ludificatus sum, veteres vero ludificavi dixerunt.
Labium superius dicitur, labrum inferius; rostrum nonnisi quod
incurvum est.
Latere et absconsum esse aliquid dicimus et late patere. Virgilius: «Et scuta latentia condunt».
Lepus animal est, lepos iucunditas voluptatis; unde et
gratum aliquid lepidum dicimus.
Limen aedium est, limes regionum.
Largitas humanitatis est, largitio ambitionis.
Ligat quis vinculo, legat testamento.
Loqui hominis est, obloqui obtrectatoris, sicut obicit
opponit; adloqui persuadentis hortantisque vel iubentis, eloqui oratoris.
Laurentius Caelius et talia plura, quae nominativum
casum in .ius. habent, genetivum singularem et nominativum pluralem in duplicem
.i. mittunt, vocativum singularem in simplicem .i., ut hic Laurentius Caelius,
huius Laurentii Caelii, hi Laurentii Caelii, o Laurenti Caeli. Sic et hic
filius, huius filii, hi filii, o fili. aut certe vocativum in .ie., ut hic
impius, huius impii, o impie. Notandum sane in Actibus Apostolorum, ubi
Cornelius vidit angelum Dei introeuntem ad se et dicentem sibi «Corneli». Hic
vocativus in latino recte per simplicem .i. profertur, in graeco autem per
.ie., «Cornelie», scriptum est.
Limus, lux, labes, letum, pluralem numerum non habent.
Liberi, quando filios significant, et «latebrae»
singularem non habent.
Lac, liquamen, lenticula, lens, singularia semper.
Locus singulariter masculinum, pluraliter haec loca.
Luter graecum masculini generis, latinum labrum.
Luceo et lugeo in eundem perfectum deveniunt, luxi.
Libero te periculo, liberor molestia.
Lino facit perfectum linui et linivi.
|