Commentarius Caput
1 I, arg | ante paucos dies quam Cn. Pompeius ludos faceret, quibus theatrum
2 I, arg | Pompeio et Crasso, quo anno Pompeius exquisitissimis magnificentissimisque
3 I, enar| post plures aetates Cn. Pompeius Strabo, pater Cn. Pompei
4 I, enar| Transpadanas colonias deduxerit. Pompeius enim non novis colonis eas
5 I, enar| aerariis. Rursus deinde Pompeius in consulatu secundo quo
6 II, arg | Sed in eo iudicio neque Pompeius propensum adiutorium praebuit
7 II, enar| Servilius Isauricus pater, Cn. Pompeius Magnus. Horum magna pars
8 II, enar| quia aberant: inter quos Pompeius quoque; nam quod erat pro
9 III, arg | trahere vellent, ideoque Pompeius gener Scipionis et T.Munatius
10 III, arg | Planci oratoris, et Q. Pompeius Rufus, Sullae dictatoris
11 III, arg | pro contione Plancus et Pompeius qui competitoribus Milonis
12 III, arg | et tribuni plebis et Cn. Pompeius, qui pro cos. ad urbem erat,
13 III, arg | caperet, dilectus autem Pompeius tota Italia haberet. Qui
14 III, arg | consulatus, si ita ei videretur; Pompeius respondisse nemini se neque
15 III, arg | Bibuli sententiam S.C. Pompeius ab interrege Servio Sulpicio
16 III, arg | vituperaret, eo processit irae Pompeius ut diceret, si coactus esset,
17 III, arg | defensurum. Timebat autem Pompeius Milonem seu timere se simulabat:
18 III, arg | semel repente dimiserat Pompeius, quod diceret timere se
19 III, arg | Idem quoque Munatius et Pompeius tribuni plebis in rostra
20 III, arg | exponenda. Inter primos et Q. Pompeius et C. Sallustius et T.Munatius
21 III, arg | patrocinium Ciceroni. Postea Pompeius et Sallustius in suspicione
22 III, arg | ostendebat postea, ante Q. Pompeius idem meditatus erat. Tanta
23 III, arg | qui de ea re iudicarent Pompeius tale proposuit ut numquam
24 III, arg | Sedebat eo tempore Cn. Pompeius ad aerarium, perturbatusque
25 III, arg | circa omnis fori aditus Pompeius disposuit; ipse pro aerario,
26 III, enar| T.Munatius Plancus et Q. Pompeius Rufus tribuni pl., de quibus
27 III, enar| exilium, cum III Idus Sextiles Pompeius in senatum venit, dicitur
28 III, enar| imperatum a P. Clodio ut Pompeius occideretur.~Pompeius statim
29 III, enar| ut Pompeius occideretur.~Pompeius statim domum rediit et ex
30 III, enar| a re publica remotus Cn. Pompeius obsessusque est, cum appeller,
31 III, enar| nece Papiri cruentavit.~Pompeius post triumphum Mithridaticum
32 III, enar| domo nusquam adhuc legi; Pompeius tamen cum defenderet Milonem
33 III, enar| apparet, C. Sallustius et Q. Pompeius, utrique et inimici Milonis
34 III, enar| perditi describebant.~Q. Pompeius Rufus et C. Sallustius tribuni
35 III, enar| militum circumdaret.~Q. Pompeius Rufus tribunus plebis, qui
36 III, enar| veniret. Prius etiam quam Pompeius ter consul crearetur, tres
37 III, enar| crearetur, tres tribuni, Q. Pompeius Rufus, C. Sallustius Crispus,
38 III, enar| insidiari Milonem. Responderat Pompeius: Licinium quendam de plebe
39 III, enar| interrege et tribunis plebis Pompeius daret operam ne quid res
40 III, enar| caperet. Ob has suspiciones Pompeius in superioribus hortis se
41 III, enar| porticu Pompeii haberetur ut Pompeius posset interesse, unum eum
42 IV, enar| ex qua lege tum Magnus Pompeius bellum gerebat.~ Dicit de
43 IV, enar| tum sedebat in Cornelium, Pompeius in Asia bellum Mithridaticum
|