Commentarius Caput

 1   II,  arg |       M. Catonem autem qui id iudicium, ut diximus, exercebat metuebat
 2   II,  arg | offensionis contraxisse, quod iudicium eius in Muciam crimine impudicitiae
 3   II,  enar|    est: ~ Subiit etiam populi iudicium inquirente Cn. Domitio tribuno
 4   II,  enar|       habuerunt.~Cato praetor iudicium, quia aestate agebatur,
 5  III,  arg |        d. VII Id. April. Quod iudicium cum ageretur, exercitum
 6  III,  arg |    ambitu ea spe, quod primum iudicium de vi futurum apparebat,
 7  III,  arg |     ambitu diceret quam de vi iudicium esset perfectum.~Apud Domitium
 8  III,  enar|      exemplo quem vitupero et iudicium tollam,~et reliqua de intercessione.~
 9  III,  enar|      hortis superioribus ante iudicium mansisse, ita ut villam
10  III,  enar|       tabernis postero die ad iudicium adesset nec pateretur elabi
11  III,  enar|     ut extra ordinem de ea re iudicium fieret.~Ver. a novis. CLX~
12   IV,  arg |      apparuisset Manilius qui iudicium per operarum duces turbaverat,
13   IV,  arg |   perterritus Manili exitu in iudicium adhibuit, ut ne clamor quidem
14   IV,  arg |       duas orationes apparet. Iudicium id exercuit Q. Gallius praetor.~[
15   IV,  enar|        senatui non placere is iudicium de Sullae bonis fieri. Quam
16   IV,  enar|       praetereo et ne quem in iudicium oratio mea revocare videatur.~
17    V,  enar|       socios diripuerit, quod iudicium recusarit, quod propter
18    V,  enar|       absolutus: si aut illud iudicium aut illa absolutio nominanda
19    V,  enar|     dixit? et cur ipsum illud iudicium saepius in infamiam vocat?
20    V,  enar|     verum ad aliquod severius iudicium ac maius supplicium reservatum!~
21    V,  enar|      Diximus modo de hoC. Nam iudicium quoque secutum est repetundarum,