Commentarius Caput

 1    I,  enar|     tenebant. Deduxerunt IIIviri P. Cornelius Asina, P. Papirius Maso,
 2    I,  enar|        Asina, P. Papirius Maso, Cn. Cornelius Scipio. Eamque coloniam
 3   II,  enar|      laudavit, frater eius, Faustus Cornelius Sullae filius. Is in laudatione
 4   IV,  arg |          annum quam supe riores. C. Cornelius homo non improbus vita habitus
 5   IV,  arg |  Cretensibus pecuniam mutuam daret.~Cornelius ea re offensus senatui questus
 6   IV,  arg |     pronuntiare passus non est. Tum Cornelius ipse codicem recitavit.~
 7   IV,  arg |         consulem iacti: quo tumultu Cornelius perturbartus concilium dimisit
 8   IV,  arg |          magnis contentionibus. Tum Cornelius ita ferre rursus coepit
 9   IV,  arg |        solebant.~Aliam deinde legem Cornelius, etsi nemo repugnare ausus
10   IV,  arg |        Alias quoque complures leges Cornelius promulgavit, quibus plerisque
11   IV,  arg | exspectatione. Paucos autem comites Cornelius perterritus Manili exitu
12   IV,  arg |           autem hoc: vidisse se cum Cornelius in tribunatu codicem pro
13   IV,  arg |         habuit quod, sicut diximus, Cornelius praeter destrictum propositum
14   IV,  arg |           ipsum quoque diximus quod Cornelius Pompeii Magni quaestor fuerat,
15   IV,  arg |         quaestiones: prima, cum sit Cornelius reus maiestatis legis Corneliae,
16   IV,  arg |       proponit. Secunda est an quod Cornelius fecit ne ca maiestatis teneatur.
17   IV,  enar|             libertinorum suffragiis Cornelius C. Manilio dedit. Quid est
18   IV,  enar|          nisi haec ipsa lex quam C. Cornelius tulit obstitisset, decrevissent
19   IV,  enar|        posse fieri ut alius aliquis Cornelius sit qui habeat Philerotem
20   IV,  enar|          consul eodem anno fuit quo Cornelius tribunus plebis erat, cum
21   IV,  enar|           Magno numero sententiarum Cornelius absolutus est.~