bold = Main text
Columna grey = Comment text
1 | ab
2 II| titerunt, et quidem cum adcensus novo tum opere et in ad
3 I | Romam migravit, | regnum adeptus est. Huic quoque et filio
4 I | annuos magis | tratus, administratio rei p. translata est. | ~
5 II| hanc partem censurae meae adprobare coepero, quid |de ea re
6 II| Timide quidem, p. c. egressus adsuetos familiares que vobis pro|
7 II| comatae Galliae | causa agenda est. In qua si quis hoc
8 I | tradere contigit. Supervenere aileni et quidem exter | ni, ut
9 II| imagines maiorum suorum Allobrogici no | men legere. Quod si
10 II| Persicum, nobilissimum virum, ami | cum meum, inter imagines
11 I | dem, sed tunc externus, ut Anco Marcio Priscus Tarquinius.
12 II| sacerdotiorum gradu, post modo cum | annis promoturi dignitatis suae
13 II| Iulium, idem opponat centum | annorum immobilem fidem obsequiumque
14 II| quod bello per de | cem annos exercuerunt Divom Iulium,
15 I | mentes regni, et ad consules, annuos magis | tratus, administratio
16 | ante
17 I | militum | consulari imperio appellatos, qui seni et saepe octoni
18 I | Mastarna | ei nomen erat) ita appellatus est, ut dixi, et regnum
19 I | a duce suo | Caelio ita appellitatus, mutatoque nomine (nam Tusce
20 | apud
21 II| avocatus esset. Quod opus quam ar | duum sit nobis nunc cum
22 I | apud maiores nostros quo in as | perioribus bellis aut
23 I | eius (nam et | hoc inter auctores discrepat) insertus Servius
24 II| ill sane|novo . . . Divus Aug. . . . . . no . . . . i
25 I | difficiliore uterentur? | aut in auxilium plebis creatos tribunos
26 II| sue | to Gallis ad bellum avocatus esset. Quod opus quam ar |
27 I | sacerdotiorum quoque? Iam si narrem bella, a quibus | coeperint maiores
28 I | nostros quo in as | perioribus bellis aut in civili motu difficiliore
29 II| quis hoc intuetur, quod bello per de | cem annos exercuerunt
30 II| in ad sue | to Gallis ad bellum avocatus esset. Quod opus
31 II| solidum civitatis Roma | nec benificium consecuta est. Idem de fratre
32 II| coloniarum et municipiorum, bo | norum scilicet virorum
33 II| extremos fines Galliae Nar | bonensis venisti. | ~ Tot ecce insignes
34 II| obsequiumque multis trepidis re | bus nostris plusquam expertum.
35 II| paenitet? | Timide quidem, p. c. egressus adsuetos familiares
36 I | natus Ocresia; Si Tuscos, Caeli quondam Vi | vennae sodalis
37 I | exactus cum omnibus reliquis Caeliani |exercitus Etruria excessit,
38 I | occupavit et a duce suo | Caelio ita appellitatus, mutatoque
39 I | Etruria excessit, montem Caelium occupavit et a duce suo |
40 I | si nostros | sequimur, captiva natus Ocresia; Si Tuscos,
41 II| quidem indignissimoque hoc casu, ut vobis utilis | senator
42 I | fidelissimus omnisque eius casus comes, post | quam varia
43 II| destricte iam comatae Galliae | causa agenda est. In qua si quis
44 II| intuetur, quod bello per de | cem annos exercuerunt Divom
45 II| vobis cum hanc partem censurae meae adprobare coepero,
46 II| Divom Iulium, idem opponat centum | annorum immobilem fidem
47 I | perioribus bellis aut in civili motu difficiliore uterentur? |
48 I | cogitetis, quam multa in hac civitate novata sint, et | quidem
49 I | Sed illoc potius revertar. Civitatem | ~
50 I | Superbi mores in | visi civitati nostrae esse coeperunt,
51 II| quam colonia sua solidum civitatis Roma | nec benificium consecuta
52 I | sanguinem, quod patre Demaratho Co | rinthio natus erat et
53 I | narrem bella, a quibus | coeperint maiores nostri, et quo processerimus,
54 II| censurae meae adprobare coepero, quid |de ea re sentiam,
55 I | visi civitati nostrae esse coeperunt, qua ipsius qua filiorum
56 I | Equidem primam omnium illam cogitationem hominum, quam | maxime primam
57 I | exhorrescatis, sed illa | potius cogitetis, quam multa in hac civitate
58 II| nimis | magnos experimento cognoscimus. | ~
59 II| huic curiae confert? Ex qua colo | nia inter paucos equestris
60 II| Caesar omnem florem ubique coloniarum et municipiorum, bo | norum
61 II| Column II~. . . . . . . . . ill
62 I | Columna I~mae rerum nostr . . . . .
63 II| terminos sum, sed destricte iam comatae Galliae | causa agenda est.
64 I | fidelissimus omnisque eius casus comes, post | quam varia fortuna
65 I | translata est. | ~ Quid nunc commemorem dictaturae hoc ipso consulari
66 I | octoni crearen | tur? Quid communicatos postremo cum plebe honores
67 II| tempore senatores huic curiae confert? Ex qua colo | nia inter
68 I | tribunos plebei? Quid a consa | libus ad decemviros translatum
69 II| Germanice, detegere te patribus conscriptis | quo tendat oratio tua:
70 II| civitatis Roma | nec benificium consecuta est. Idem de fratre eius
71 II| legere. Quod si haec ita esse consentitis, quid ultra desidera | tis,
72 I | in plu | ris distributum consulare imperium, tribunosque militum |
73 II| prodigium, quod ante in do | mum consulatum intulit, quam colonia sua
74 I | succes|soribus eam tradere contigit. Supervenere aileni et quidem
75 I | qui seni et saepe octoni crearen | tur? Quid communicatos
76 I | aut in auxilium plebis creatos tribunos plebei? Quid a
77 | cuius
78 II| virorum et locupletium, in hac curia esse voluit. | Quid ergo?
79 II| iam tempore senatores huic curiae confert? Ex qua colo | nia
80 II| quidem, | si modo ornare curiam poterint, reiciendos puto. | ~
81 I | imperium, solutoque postea decemvirali regno ad consules rusus
82 I | Quid a consa | libus ad decemviros translatum imperium, solutoque
83 | Deinde
84 I | Sabinis veniens, vicinus qui | dem, sed tunc externus, ut Anco
85 I | temeratum sanguinem, quod patre Demaratho Co | rinthio natus erat
86 II| tis, quam ut vobis digito demonstrem solum ipsum ultra fines |
87 I | occursuram mihi provideo, deprecor, ne | quasi novam istam
88 II| consentitis, quid ultra desidera | tis, quam ut vobis digito
89 II| vinciarum terminos sum, sed destricte iam comatae Galliae | causa
90 II| iam, Ti. Caesar Germanice, detegere te patribus conscriptis |
91 II| et hodieque in rebus meis detineo; cuius libe | ri fruantur
92 II| Idem de fratre eius possum dicere, | miserabili quidem indignissimoque
93 I | Quid nunc commemorem dictaturae hoc ipso consulari impe |
94 I | statusque respublica nostra diducta sit. | ~ Quondam reges hanc
95 I | bellis aut in civili motu difficiliore uterentur? | aut in auxilium
96 II| desidera | tis, quam ut vobis digito demonstrem solum ipsum ultra
97 II| modo cum | annis promoturi dignitatis suae incrementa. Vt dirum
98 II| Vestinum, fa|miliarissime diligo et hodieque in rebus meis
99 II| dignitatis suae incrementa. Vt dirum nomen la | tronis taceam,
100 I | et | hoc inter auctores discrepat) insertus Servius Tullius,
101 I | reditum? Quid in plu | ris distributum consulare imperium, tribunosque
102 II| cem annos exercuerunt Divom Iulium, idem opponat centum |
103 II| ill sane|novo . . . Divus Aug. . . . . . no . . . .
104 I | ita appellatus est, ut dixi, et regnum summa cum rei |
105 II| prodigium, quod ante in do | mum consulatum intulit,
106 I | tenuere urbem, nec tamen domesticis succes|soribus eam tradere
107 I | habuerit succumbere, cum domi re | pelleretur a gerendis
108 II| expertum. Illi patri meo Druso Germaniam | subigenti tutam
109 I | montem Caelium occupavit et a duce suo | Caelio ita appellitatus,
110 II| esset. Quod opus quam ar | duum sit nobis nunc cum maxime,
111 | ea
112 | eam
113 II| Timide quidem, p. c. egressus adsuetos familiares que
114 | ei
115 | enim
116 II| colo | nia inter paucos equestris ordinis ornamentum, L. Vestinum,
117 I | sii . . . . . . . . |~ Equidem primam omnium illam cogitationem
118 | ergo
119 II| Gallis ad bellum avocatus esset. Quod opus quam ar | duum
120 I | reliquis Caeliani |exercitus Etruria excessit, montem Caelium
121 I | post | quam varia fortuna exactus cum omnibus reliquis Caeliani |
122 I | Caeliani |exercitus Etruria excessit, montem Caelium occupavit
123 I | omnibus reliquis Caeliani |exercitus Etruria excessit, montem
124 II| bello per de | cem annos exercuerunt Divom Iulium, idem opponat
125 I | novam istam rem introduci exhorrescatis, sed illa | potius cogitetis,
126 II| exquiratur, nimis | magnos experimento cognoscimus. | ~
127 II| re | bus nostris plusquam expertum. Illi patri meo Druso Germaniam |
128 II| sint facultates nostrae, exquiratur, nimis | magnos experimento
129 I | Supervenere aileni et quidem exter | ni, ut Numa Romulo succescerit
130 I | vicinus qui | dem, sed tunc externus, ut Anco Marcio Priscus
131 II| oratio tua: iam enim ad extremos fines Galliae Nar | bonensis
132 II| ornamentum, L. Vestinum, fa|miliarissime diligo et hodieque
133 II| ut publice notae sint facultates nostrae, exquiratur, nimis |
134 II| p. c. egressus adsuetos familiares que vobis pro| vinciarum
135 I | quondam Vi | vennae sodalis fidelissimus omnisque eius casus comes,
136 II| centum | annorum immobilem fidem obsequiumque multis trepidis
137 I | adeptus est. Huic quoque et filio nepotive eius (nam et |
138 I | coeperunt, qua ipsius qua filiorum eius, | nempe pertaesum
139 II| patruus Ti. | Caesar omnem florem ubique coloniarum et municipiorum,
140 I | origine urbis nostrae in quod formas | statusque respublica nostra
141 I | comes, post | quam varia fortuna exactus cum omnibus reliquis
142 II| benificium consecuta est. Idem de fratre eius possum dicere, | miserabili
143 II| detineo; cuius libe | ri fruantur quaeso primo sacerdotiorum
144 II| opere et in ad sue | to Gallis ad bellum avocatus esset.
145 I | erat et Tarquiniensi matre generosa, sed inopi | ut quae tali
146 I | cum domi re | pelleretur a gerendis honoribus, postquam Romam
147 II| expertum. Illi patri meo Druso Germaniam | subigenti tutam quiete
148 II| Tempus est iam, Ti. Caesar Germanice, detegere te patribus conscriptis |
149 I | et quaesisse iactationem gloriae pro | lati imperi ultra
150 II| quaeso primo sacerdotiorum gradu, post modo cum | annis promoturi
151 II| mittere, quando | ex Luguduno habere nos nostri ordinis viros
152 I | quae tali marito necesse habuerit succumbere, cum domi re |
153 | haec
154 II| fa|miliarissime diligo et hodieque in rebus meis detineo; cuius
155 I | omnium illam cogitationem hominum, quam | maxime primam occursuram
156 I | communicatos postremo cum plebe honores non imperii | solum, sed
157 I | pelleretur a gerendis honoribus, postquam Romam migravit, |
158 I | esse videar, et quaesisse iactationem gloriae pro | lati imperi
159 II| Column II~. . . . . . . . . ill sane|
160 II| Column II~. . . . . . . . . ill sane|novo . . . Divus Aug. . . . . .
161 | illa
162 | illam
163 | Illi
164 I | imperi ultra Oceanunar. Sed illoc potius revertar. Civitatem | ~
165 | illud
166 II| virum, ami | cum meum, inter imagines maiorum suorum Allobrogici
167 II| opponat centum | annorum immobilem fidem obsequiumque multis
168 I | dictaturae hoc ipso consulari impe | ium valentius repertum
169 I | iactationem gloriae pro | lati imperi ultra Oceanunar. Sed illoc
170 I | postremo cum plebe honores non imperii | solum, sed sacerdotiorum
171 I | tribunosque militum | consulari imperio appellatos, qui seni et
172 II| promoturi dignitatis suae incrementa. Vt dirum nomen la | tronis
173 II| dicere, | miserabili quidem indignissimoque hoc casu, ut vobis utilis |
174 I | Tarquiniensi matre generosa, sed inopi | ut quae tali marito necesse
175 I | inter auctores discrepat) insertus Servius Tullius, si nostros |
176 II| bonensis venisti. | ~ Tot ecce insignes iuvenes, quot intueor, non
177 I | processerimus, vereor, ne nimio | insolentior esse videar, et quaesisse
178 I | quasi novam istam rem introduci exhorrescatis, sed illa |
179 II| ecce insignes iuvenes, quot intueor, non magis sunt paenitendi |
180 II| est. In qua si quis hoc intuetur, quod bello per de | cem
181 II| ante in do | mum consulatum intulit, quam colonia sua solidum
182 | ipsius
183 | ipso
184 | ipsum
185 I | Marcio Priscus Tarquinius. Is | propter temeratum sanguinem,
186 | istam
187 II| voluit. | Quid ergo? Non Italicus senator provinciali potior
188 II| annos exercuerunt Divom Iulium, idem opponat centum | annorum
189 I | hoc ipso consulari impe | ium valentius repertum apud
190 II| venisti. | ~ Tot ecce insignes iuvenes, quot intueor, non magis
191 II| equestris ordinis ornamentum, L. Vestinum, fa|miliarissime
192 II| incrementa. Vt dirum nomen la | tronis taceam, et odi
193 I | iactationem gloriae pro | lati imperi ultra Oceanunar.
194 II| suorum Allobrogici no | men legere. Quod si haec ita esse consentitis,
195 II| rebus meis detineo; cuius libe | ri fruantur quaeso primo
196 I | tribunos plebei? Quid a consa | libus ad decemviros translatum
197 II| norum scilicet virorum et locupletium, in hac curia esse voluit. |
198 II| valentissimaque Viennensium quam|longo iam tempore senatores huic
199 II| senatores mittere, quando | ex Luguduno habere nos nostri ordinis
200 I | Columna I~mae rerum nostr . . . . . sii . . . . . . . . |~
201 II| nostrae, exquiratur, nimis | magnos experimento cognoscimus. | ~
202 II| cum meum, inter imagines maiorum suorum Allobrogici no |
203 I | sed tunc externus, ut Anco Marcio Priscus Tarquinius. Is |
204 I | sed inopi | ut quae tali marito necesse habuerit succumbere,
205 I | mutatoque nomine (nam Tusce Mastarna | ei nomen erat) ita appellatus
206 I | natus erat et Tarquiniensi matre generosa, sed inopi | ut
207 | meae
208 II| diligo et hodieque in rebus meis detineo; cuius libe | ri
209 II| suorum Allobrogici no | men legere. Quod si haec ita
210 I | eius, | nempe pertaesum est mentes regni, et ad consules, annuos
211 | meo
212 | meum
213 I | honoribus, postquam Romam migravit, | regnum adeptus est. Huic
214 | mihi
215 II| ornamentum, L. Vestinum, fa|miliarissime diligo et hodieque in rebus
216 I | consulare imperium, tribunosque militum | consulari imperio appellatos,
217 II| fratre eius possum dicere, | miserabili quidem indignissimoque hoc
218 II| Narbonensis iam vobis senatores mittere, quando | ex Luguduno habere
219 I | exercitus Etruria excessit, montem Caelium occupavit et a duce
220 I | postquam Tarquini Superbi mores in | visi civitati nostrae
221 I | perioribus bellis aut in civili motu difficiliore uterentur? |
222 | multa
223 II| immobilem fidem obsequiumque multis trepidis re | bus nostris
224 II| prodigium, quod ante in do | mum consulatum intulit, quam
225 II| florem ubique coloniarum et municipiorum, bo | norum scilicet virorum
226 I | Caelio ita appellitatus, mutatoque nomine (nam Tusce Mastarna |
227 II| ad extremos fines Galliae Nar | bonensis venisti. | ~
228 II| ultra fines | provinciae Narbonensis iam vobis senatores mittere,
229 I | sacerdotiorum quoque? Iam si narrem bella, a quibus | coeperint
230 I | inopi | ut quae tali marito necesse habuerit succumbere, cum
231 | nempe
232 I | est. Huic quoque et filio nepotive eius (nam et | hoc inter
233 I | aileni et quidem exter | ni, ut Numa Romulo succescerit
234 II| curiae confert? Ex qua colo | nia inter paucos equestris ordinis
235 II| nunc cum maxime, quam vis nihil ultra quam | ut publice
236 I | processerimus, vereor, ne nimio | insolentior esse videar,
237 II| facultates nostrae, exquiratur, nimis | magnos experimento cognoscimus. | ~
238 II| quam paenitet Persicum, nobilissimum virum, ami | cum meum, inter
239 | nobis
240 I | appellitatus, mutatoque nomine (nam Tusce Mastarna | ei
241 II| coloniarum et municipiorum, bo | norum scilicet virorum et locupletium,
242 | nos
243 I | Columna I~mae rerum nostr . . . . . sii . . . . . . . . |~
244 I | formas | statusque respublica nostra diducta sit. | ~ Quondam
245 | nostris
246 II| ultra quam | ut publice notae sint facultates nostrae,
247 I | provideo, deprecor, ne | quasi novam istam rem introduci exhorrescatis,
248 I | quam multa in hac civitate novata sint, et | quidem statim
249 I | et quidem exter | ni, ut Numa Romulo succescerit ex Sabinis
250 II| annorum immobilem fidem obsequiumque multis trepidis re | bus
251 I | excessit, montem Caelium occupavit et a duce suo | Caelio ita
252 I | hominum, quam | maxime primam occursuram mihi provideo, deprecor,
253 I | pro | lati imperi ultra Oceanunar. Sed illoc potius revertar.
254 I | sequimur, captiva natus Ocresia; Si Tuscos, Caeli quondam
255 I | appellatos, qui seni et saepe octoni crearen | tur? Quid communicatos
256 II| nomen la | tronis taceam, et odi illud palaestricum prodigium,
257 | omnem
258 | omnibus
259 I | vennae sodalis fidelissimus omnisque eius casus comes, post |
260 | omnium
261 II| quidem cum adcensus novo tum opere et in ad sue | to Gallis
262 II| exercuerunt Divom Iulium, idem opponat centum | annorum immobilem
263 I | summa cum rei | p. utilitate optinuit. Deinde postquam Tarquini
264 II| bellum avocatus esset. Quod opus quam ar | duum sit nobis
265 II| conscriptis | quo tendat oratio tua: iam enim ad extremos
266 I | sint, et | quidem statim ab origine urbis nostrae in quod formas |
267 II| paucos equestris ordinis ornamentum, L. Vestinum, fa|miliarissime
268 II| provinciales quidem, | si modo ornare curiam poterint, reiciendos
269 II| poterint, reiciendos puto. | ~ Ornatissima ecce colonia valentissimaque
270 II| de ea re sentiam, rebus ostendam. Sed ne provinciales quidem, |
271 II| quiete sua securamque a tergo pacem praes | titerunt, et quidem
272 II| intueor, non magis sunt paenitendi | senatores, quam paenitet
273 II| tronis taceam, et odi illud palaestricum prodigium, quod ante in
274 II| est? Iam | vobis cum hanc partem censurae meae adprobare
275 I | temeratum sanguinem, quod patre Demaratho Co | rinthio natus
276 II| plusquam expertum. Illi patri meo Druso Germaniam | subigenti
277 II| Caesar Germanice, detegere te patribus conscriptis | quo tendat
278 II| no . . . . i set patruus Ti. | Caesar omnem florem
279 II| Ex qua colo | nia inter paucos equestris ordinis ornamentum,
280 I | succumbere, cum domi re | pelleretur a gerendis honoribus, postquam
281 | per
282 I | maiores nostros quo in as | perioribus bellis aut in civili motu
283 II| senatores, quam paenitet Persicum, nobilissimum virum, ami |
284 I | qua filiorum eius, | nempe pertaesum est mentes regni, et ad
285 I | communicatos postremo cum plebe honores non imperii | solum,
286 I | plebis creatos tribunos plebei? Quid a consa | libus ad
287 I | uterentur? | aut in auxilium plebis creatos tribunos plebei?
288 I | consules rusus reditum? Quid in plu | ris distributum consulare
289 II| trepidis re | bus nostris plusquam expertum. Illi patri meo
290 II| utilis | senator esse non possit. | ~ Tempus est iam, Ti.
291 II| est. Idem de fratre eius possum dicere, | miserabili quidem
292 | postea
293 I | tur? Quid communicatos postremo cum plebe honores non imperii |
294 II| si modo ornare curiam poterint, reiciendos puto. | ~ Ornatissima
295 II| Italicus senator provinciali potior est? Iam | vobis cum hanc
296 II| securamque a tergo pacem praes | titerunt, et quidem cum
297 II| libe | ri fruantur quaeso primo sacerdotiorum gradu, post
298 I | externus, ut Anco Marcio Priscus Tarquinius. Is | propter
299 I | coeperint maiores nostri, et quo processerimus, vereor, ne nimio | insolentior
300 II| et odi illud palaestricum prodigium, quod ante in do | mum consulatum
301 II| gradu, post modo cum | annis promoturi dignitatis suae incrementa.
302 | propter
303 I | maxime primam occursuram mihi provideo, deprecor, ne | quasi novam
304 II| solum ipsum ultra fines | provinciae Narbonensis iam vobis senatores
305 II| rebus ostendam. Sed ne provinciales quidem, | si modo ornare
306 II| ergo? Non Italicus senator provinciali potior est? Iam | vobis
307 II| vis nihil ultra quam | ut publice notae sint facultates nostrae,
308 II| curiam poterint, reiciendos puto. | ~ Ornatissima ecce colonia
309 | quae
310 I | insolentior esse videar, et quaesisse iactationem gloriae pro |
311 II| cuius libe | ri fruantur quaeso primo sacerdotiorum gradu,
312 | quando
313 | quasi
314 II| egressus adsuetos familiares que vobis pro| vinciarum terminos
315 | quibus
316 II| Germaniam | subigenti tutam quiete sua securamque a tergo pacem
317 | quis
318 | quot
319 I | regno ad consules rusus reditum? Quid in plu | ris distributum
320 I | diducta sit. | ~ Quondam reges hanc tenuere urbem, nec
321 I | nempe pertaesum est mentes regni, et ad consules, annuos
322 I | solutoque postea decemvirali regno ad consules rusus reditum?
323 II| ornare curiam poterint, reiciendos puto. | ~ Ornatissima ecce
324 I | fortuna exactus cum omnibus reliquis Caeliani |exercitus Etruria
325 I | ne | quasi novam istam rem introduci exhorrescatis,
326 I | consulari impe | ium valentius repertum apud maiores nostros quo
327 I | Columna I~mae rerum nostr . . . . . sii . . . . . . . . |~
328 I | quod formas | statusque respublica nostra diducta sit. | ~
329 I | Oceanunar. Sed illoc potius revertar. Civitatem | ~
330 II| meis detineo; cuius libe | ri fruantur quaeso primo sacerdotiorum
331 I | quod patre Demaratho Co | rinthio natus erat et Tarquiniensi
332 I | rusus reditum? Quid in plu | ris distributum consulare imperium,
333 II| colonia sua solidum civitatis Roma | nec benificium consecuta
334 I | gerendis honoribus, postquam Romam migravit, | regnum adeptus
335 I | quidem exter | ni, ut Numa Romulo succescerit ex Sabinis veniens,
336 I | decemvirali regno ad consules rusus reditum? Quid in plu | ris
337 I | Numa Romulo succescerit ex Sabinis veniens, vicinus qui | dem,
338 I | appellatos, qui seni et saepe octoni crearen | tur? Quid
339 | sane
340 I | Is | propter temeratum sanguinem, quod patre Demaratho Co |
341 | scilicet
342 II| subigenti tutam quiete sua securamque a tergo pacem praes | titerunt,
343 I | imperio appellatos, qui seni et saepe octoni crearen |
344 II| coepero, quid |de ea re sentiam, rebus ostendam. Sed ne
345 I | Servius Tullius, si nostros | sequimur, captiva natus Ocresia;
346 I | auctores discrepat) insertus Servius Tullius, si nostros | sequimur,
347 II| no . . . . i set patruus Ti. | Caesar omnem
348 I | mae rerum nostr . . . . . sii . . . . . . . . |~ Equidem
349 I | Caeli quondam Vi | vennae sodalis fidelissimus omnisque eius
350 II| intulit, quam colonia sua solidum civitatis Roma | nec benificium
351 I | decemviros translatum imperium, solutoque postea decemvirali regno
352 I | tamen domesticis succes|soribus eam tradere contigit. Supervenere
353 I | novata sint, et | quidem statim ab origine urbis nostrae
354 I | nostrae in quod formas | statusque respublica nostra diducta
355 | suae
356 II| patri meo Druso Germaniam | subigenti tutam quiete sua securamque
357 I | urbem, nec tamen domesticis succes|soribus eam tradere contigit.
358 I | exter | ni, ut Numa Romulo succescerit ex Sabinis veniens, vicinus
359 I | marito necesse habuerit succumbere, cum domi re | pelleretur
360 II| novo tum opere et in ad sue | to Gallis ad bellum avocatus
361 | sum
362 I | est, ut dixi, et regnum summa cum rei | p. utilitate optinuit.
363 | sunt
364 | suo
365 | suorum
366 I | Deinde postquam Tarquini Superbi mores in | visi civitati
367 I | soribus eam tradere contigit. Supervenere aileni et quidem exter |
368 II| dirum nomen la | tronis taceam, et odi illud palaestricum
369 I | generosa, sed inopi | ut quae tali marito necesse habuerit
370 | tamen
371 I | optinuit. Deinde postquam Tarquini Superbi mores in | visi
372 I | rinthio natus erat et Tarquiniensi matre generosa, sed inopi |
373 I | ut Anco Marcio Priscus Tarquinius. Is | propter temeratum
374 | te
375 I | Tarquinius. Is | propter temeratum sanguinem, quod patre Demaratho
376 II| Viennensium quam|longo iam tempore senatores huic curiae confert?
377 II| senator esse non possit. | ~ Tempus est iam, Ti. Caesar Germanice,
378 II| patribus conscriptis | quo tendat oratio tua: iam enim ad
379 I | Quondam reges hanc tenuere urbem, nec tamen domesticis
380 II| quiete sua securamque a tergo pacem praes | titerunt,
381 II| que vobis pro| vinciarum terminos sum, sed destricte iam comatae
382 II| ordinis viros non paenitet? | Timide quidem, p. c. egressus adsuetos
383 II| consentitis, quid ultra desidera | tis, quam ut vobis digito demonstrem
384 II| securamque a tergo pacem praes | titerunt, et quidem cum adcensus
385 II| tum opere et in ad sue | to Gallis ad bellum avocatus
386 | Tot
387 I | domesticis succes|soribus eam tradere contigit. Supervenere aileni
388 I | tratus, administratio rei p. translata est. | ~ Quid nunc commemorem
389 I | consa | libus ad decemviros translatum imperium, solutoque postea
390 I | consules, annuos magis | tratus, administratio rei p. translata
391 II| fidem obsequiumque multis trepidis re | bus nostris plusquam
392 I | auxilium plebis creatos tribunos plebei? Quid a consa | libus
393 I | distributum consulare imperium, tribunosque militum | consulari imperio
394 II| incrementa. Vt dirum nomen la | tronis taceam, et odi illud palaestricum
395 | tua
396 I | discrepat) insertus Servius Tullius, si nostros | sequimur,
397 II| quidem cum adcensus novo tum opere et in ad sue | to
398 | tunc
399 I | et saepe octoni crearen | tur? Quid communicatos postremo
400 I | appellitatus, mutatoque nomine (nam Tusce Mastarna | ei nomen erat)
401 I | captiva natus Ocresia; Si Tuscos, Caeli quondam Vi | vennae
402 II| Druso Germaniam | subigenti tutam quiete sua securamque a
403 | ubique
404 I | Quondam reges hanc tenuere urbem, nec tamen domesticis succes|
405 I | quidem statim ab origine urbis nostrae in quod formas |
406 I | civili motu difficiliore uterentur? | aut in auxilium plebis
407 II| indignissimoque hoc casu, ut vobis utilis | senator esse non possit. | ~
408 I | regnum summa cum rei | p. utilitate optinuit. Deinde postquam
409 II| Ornatissima ecce colonia valentissimaque Viennensium quam|longo iam
410 I | ipso consulari impe | ium valentius repertum apud maiores nostros
411 I | casus comes, post | quam varia fortuna exactus cum omnibus
412 I | Romulo succescerit ex Sabinis veniens, vicinus qui | dem, sed
413 II| fines Galliae Nar | bonensis venisti. | ~ Tot ecce insignes iuvenes,
414 I | Tuscos, Caeli quondam Vi | vennae sodalis fidelissimus omnisque
415 I | nostri, et quo processerimus, vereor, ne nimio | insolentior
416 II| equestris ordinis ornamentum, L. Vestinum, fa|miliarissime diligo
417 I | Si Tuscos, Caeli quondam Vi | vennae sodalis fidelissimus
418 I | succescerit ex Sabinis veniens, vicinus qui | dem, sed tunc externus,
419 I | nimio | insolentior esse videar, et quaesisse iactationem
420 II| colonia valentissimaque Viennensium quam|longo iam tempore senatores
421 II| familiares que vobis pro| vinciarum terminos sum, sed destricte
422 II| municipiorum, bo | norum scilicet virorum et locupletium, in hac curia
423 II| habere nos nostri ordinis viros non paenitet? | Timide quidem,
424 II| paenitet Persicum, nobilissimum virum, ami | cum meum, inter imagines
425 II| nobis nunc cum maxime, quam vis nihil ultra quam | ut publice
426 I | Tarquini Superbi mores in | visi civitati nostrae esse coeperunt,
427 II| locupletium, in hac curia esse voluit. | Quid ergo? Non Italicus
428 II| dignitatis suae incrementa. Vt dirum nomen la | tronis
|