Cap.  Par.

 1  2,  4 |  individuis, quorum quidem nulla esset in essentia diversitas sed
 2  6,  1 | studuerat. Quecum per faciem non esset infima, per habundantiam
 3  6,  2 |          quanta eius simplicitas esset vehementer ammiratus, non
 4  7,  1 |      quam de me gloriam habitura esset, cum me ingloriosum efficeret,
 5  7,  1 |       indecens, quam lamentabile esset, ut quem omnibus natura
 6  7,  1 |         mihi per omnia probrosum esset atque honerosum. Pretendebat
 7  7,  3 |         et quam periculosum mihi esset eam reducere, et quam sibi
 8  7,  4 |          iurare quia falsissimum esset. Unde vehementer ille commotus
 9  8,  1 |          humiliata, immo penitus esset extincta, quam iusto Dei
10  8,  1 |        parentibus meis et amicis esset collatura; quanta dilatatione
11  8,  1 |         infamia universum mundum esset occupatura. Qua mihi ulterius
12  9,  5 |    sententiam quod in eam lapsus esset heresim secundum quam is
13  9,  7 |         quid super hoc faciendum esset statueretur. Assensit legatus
14  9,  9 |          ille minus quam necesse esset litteratus fuerat, plurimum
15 11,  4 |     minus regularis abbatia illa esset, magis regi esset subiecta
16 11,  4 |   abbatia illa esset, magis regi esset subiecta atque utilis, quantum
17 11,  5 |         et ipse Plato, cum dives esset et thorum eius Diogenes
18 11,  7 |         honore sancte Trinitatis esset fundatum ac postea dedicatum,
19 11,  10|          modo id fecissemus, non esset rationi adversum, licet
20 13,  2 |         et lex et indisciplinata esset, nulli erant hominum ad
21 14,  2 |          de Domino ait: «Hic, si esset propheta, sciret uti queque
22 14,  2 |      sciret uti queque et qualis esset mulier que tangit eum, quia
23 14,  5 |          earum infirmitati magis esset neccessarium. ~