Cap.  Par.

 1  2,  7|        discretos de religione eius plurimum hesitare et de conversione
 2  2,  7|         lectionem Prisciani in qua plurimum valere credebatur. Postquam
 3  3,  2|     inceperam in ipso earum initio plurimum solliciti esse. ~
 4  6,  2|      domestica nostre familie cura plurimum prepediret, et impensa nimia
 5  6,  2|          proficeret litteratoriam, plurimum studiosus. Quibus quidem
 6  6,  5|            enim facile de his quos plurimum diligimus turpitudinem suspicamur,
 7  6,  7|      maxime cum ego mihi super hoc plurimum providerem, quod eum, si
 8  7,  4| latenterque vidimus, dissimulantes plurimum quod egeramus. Avunculus
 9  7,  5|          opinati sunt me nunc sibi plurimum illusisse, et ab ea moniali
10  8,  4|          convenientius erat, sacre plurimum lectioni studium intendens,
11  8,  4|        assuetus fueram etquas a me plurimum requirebant non penitus
12  9,  2|           cepit in commune omnibus plurimum placere, quod in eo pariter
13  9,  9|           esset litteratus fuerat, plurimum archiepiscopi consilio nitebatur,
14  9,  9|   manifeste invidie violentiam eis plurimum obfuturam, et mihi profuturam
15 11,  8|           calumpniam hic eos error plurimum induxit, quod inter Paraclitum
16 12,  1|          retinente, quod videlicet plurimum vocis habet sed nihil substantie,
17 12,  1|           apostolos, quibus mundus plurimum credebat, excitaverunt;
18 13,  3|     confugi pericula.» Illud autem plurimum me cruciabat, quod oratorio
19 13,  5|     sustinentes vitam et ad tempus plurimum desolatas, divine misericordie