Cap.  Par.

 1  2,  1|         amplius fama extendebatur nostra, aliena in me succensa est
 2  2,  3| crebriores disputationis assultus nostra daret importunitas. Non
 3  2,  5|           roboris et auctoritatis nostra suscepit disciplina, ut
 4  2,  7|       quem dimiserat ab obsidione nostra liberaturus. Verum cum illi
 5  6,  2|           neptim suam ex doctrina nostra aliquid percepturam crederet.
 6  8,  3|           Erat autem abbatia illa nostra ad quam me contuleram secularis
 7  9,  6|      cupiens aiebat: «Numquid lex nostra iudicat hominem, nisi audierit
 8 11,  6|       quanto duriorem in doctrina nostra vitam sustinebant, tanto
 9 11,  8|          nos in omni tribulatione nostra,» et secundum quod Veritas
10 13,  4|         in qua religionis habitum nostra illa iam in Christo soror
11 13,  4|   sanctimonialium, ubi illa comes nostra prioratum habebat, violenter
12 14,  1|          consulerem, et facile id nostra saltem predicatione valerem,
13 14,  2|          Propter nos, consciencia nostra sufficit nobis; propter
14 14,  2|          nobis; propter vos, fama nostra non pollui, sed pollere
15 14,  7|            forte me die quadam de nostra lapsum equitatura manus