Cap.  Par.

 1  2,  1 |          Hinc calamitatum mearum, que nunc usque perseverant,
 2  2,  8 |           repatriare me compulit; que videlicet post conversionem
 3  4,  1 |      manifesta livoris calumpnia, que nemini umquam ulterius acciderat.
 4  4,  1 |        umquam ulterius acciderat. Que quanto manifestior tanto
 5  5,  1 |      inceperam consummare studui. Que quidem adeo legentibus acceptabiles
 6  5,  2 |          exercebam; superbie vero que mihi ex litterarum maxime
 7  6,  2 |        quatinus me in domum suam, que scolis nostris proxima erat,
 8  6,  2 |          flecterem. Sed duo erant que eum maxime a turpi suspicione
 9  6,  3 |           furor, gratia, non ira, que omnium ungentorum suavitatem
10  6,  4 |          mestitiam, quos gemitus, que lamenta nostri super hoc
11  7,  1 |        philosophos consulerem, et que super hoc ab eis vel de
12  7,  2 |    honeste conversationis statum. Que enim conventio scolarium
13  7,  2 |        pueriles vagitus, nutricum que hos mittigant nenias, tumultuosam
14  7,  2 |         turbam sustinere poterit? Que etiam inhonestas illas parvulorum
15  7,  2 |        hec conditio philosophorum que divitum, nec qui opibus
16  7,  5 |   sanctimonialium prope Parisius, que Argenteolum appellatur,
17  7,  5 |           vestesque ei religionis que conversationi monastice
18  8,  2 | monasterio Argenteoli supradicto. Que quidem, memini, cum eius
19  8,  4 |         concitavi, qui in omnibus que poterant mihi derogantes,
20  9,  1 |     rationes requirebant, et plus que intelligi quam que dici
21  9,  1 |           plus que intelligi quam que dici possent efflagitabant:
22  9,  5 |         Nulla enim omnino res est que se ipsam gignat.» Quod cum
23  9,  6 |   presenti scripto nulla videamus que aliquid obtineant aperte
24 10,  3 |        possum. Conferebam cum his que in corpore passus olim fueram
25 10,  3 |         fidei nostre induxissent, que me ad scribendum compulerant. ~
26 10,  5 |          agnita, in gestis illius que conscripsit, hanc penitus
27 11,  5 |      quippe est crebro videre per que aliquando captus sis, et
28 11,  6 |       ignominiosum. Quicum cuncta que poterant in me egissent,
29 11,  10|           sacramenta beneficiorum que in Ecclesia fiunt operationi
30 11,  10|         operationi divine gratie, que Spiritus sanctus intelligitur,
31 11,  10|           cuius operationi cuncta que in ecclesia ministrantur
32 13,  2 |         furabantur et asportabant que poterant, ut cum in administratione
33 13,  3 |           penitus, cum recordarer que fugerem et considerarem
34 13,  3 |           fugerem et considerarem que incurrerem; et priores molestias
35 13,  4 |    habebat, violenter expelleret. Que cum diversis locis exules
36 13,  5 |        omnium illi sorori nostre, que ceteris preerat, Dominus
37 13,  5 |       mansuetudinem ammirabantur. Que quanto rarius se videri
38 14,  1 |         ablata, suspitio remanet? Que est tam impudens hec criminatio
39 14,  2 |          illo et mulieres alique, que erant curate a spiritibus
40 14,  2 |         et infirmitatibus: Maria, que vocatur Magdalene, et Johanna,
41 14,  2 |         et Susanna, et alie multe que ministrabant ei de facultatibus
42 14,  2 |     queque et qualis esset mulier que tangit eum, quia peccatrix
43 14,  9 |        quoniam Deus sprevit eos.» Que diligenter beatus attendens
44 14,  9 |      quanto iniuriosius accidunt. Que si non ad meritum nobis,
45 14,  9 |        bonitas permittit, et quod que cumque perverse fiunt optimo
46 14,  9 |          gravamine his irascuntur que erga se divina dispensatione