Cum autem
utrique Remis scolas regerent, crebris suggestionibus archiepiscopum suum
Radulfum adversum me commoverunt, ut ascito Conano Prenestino episcopo, qui
tunc legatione fungebatur in Gallia, conventiculum quoddam sub nomine concilii
in Suesionensi civitate celebrarent, meque invitarent quatenus illud opusculum
quod de Trinitate composueram mecum afferrem; et factum est ita. Antequam autem
illuc pervenirem, duo illi predicti emuli nostri ita me in clero et populo
diffamaverunt, ut pene me populus paucosque qui advenerant ex discipulis
nostris prima die nostri adventus; lapidarent, dicentes me tres deos predicare
et scripsisse, sicut ipsis persuasum fuerat. Accessi autem, mox ut ad civitatem
veni, adlegatum, eique libellum nostrum inspiciendum et diiudicandum tradidi;
et me, si aliquid scripsissem aut dixissem quod a catholica fide dissentiret,
paratum esse ad correctionem vel satisfactionem obtuli. Ille autem statim mihi
precepit libellum ipsum archiepiscopo illisque emulis meis defferre, quatinus
ipsi inde iudicarent qui me super hoc accusabant: ut illud in me etiam
compleretur: «Et inimici nostri sunt iudices».
|