Cap., Par.

1     2,  3|    occupat. At vero in iram uno saepe agmine curritur catervatim. ~
2     2,  5|     credulitas facit. Quamobrem saepe nec audiendum quidem est,
3     2,  5| crediderint. Adeo ergo iniuriam saepe vindicare non expedit, ut
4     2,  6|    cogita quamdiu placuerit. Si saepe, fer quod saepe tulisti.
5     2,  6|   placuerit. Si saepe, fer quod saepe tulisti. Iussus est, necessitate
6     2,  7|      fecit, innocentibus parce. Saepe etiam quam stulte his rebus
7     3,  8|       retulit pedem. Victus est saepe qui vicit. Percussit te?