Cap., Par.

1     2,  3|         Quotiens siquidem iratus animus opes suas adactus spargit?
2     2,  4| fulminantur; eodem modo sublimis animus quietus semper et in statione
3     2,  4|        ac venerabilis invenitur. Animus autem qui in negotia multa
4     2,  4|        sibi. Ut ergo quietus sit animus, non est multarum rerum
5     2,  7|          cum minimis sordidisque animus exacerbatur in rebus. Si
6     2,  7|         et infelicis valetudinis animus est, quem talium rerum levis
7     2,  7|         Dure ergo tractandus est animus, ut ictum non sentiat nisi