Parte, Capitolo
1 1, 2| extendent. Erit itaque apud nos linea signum cuius longitudo sane
2 1, 2| dicitur, alia flexa. Recta linea est signum a puncto ad punctum
3 1, 2| et ipsa fimbria aut unica linea aut pluribus lineis perfinita,
4 1, 2| ambiatur. Circularis quidem linea est ipsa fimbria quae totum
5 1, 2| est forma superficiei quam linea veluti corona obambit, quod
6 1, 2| centrum circuli dicitur. Linea idcirco recta quae bis coronam
7 1, 13| quas eadem continuata recta linea omni in parte sui aeque
8 1, 13| illud probatur quod, si linea recta duo alicuius trianguli
9 1, 13| novissime triangulum condens linea alterae lineae prioris trianguli
10 1, 19| ipsa iacens quadranguli linea est proximiori transversae
11 1, 19| est non altius a iacenti linea quam sit illius pingendi
12 1, 20| eas partes in quas iacens linea quadranguli divisa est.
13 1, 20| Dehinc pono sursum ab hac linea punctum unicum ad alterum
14 1, 20| iacente divisa quadranguli linea distans, ab hocque puncto
15 1, 20| perpendiculari, ut aiunt mathematici, linea intercisionem omnium linearum,
16 1, 20| Perpendicularis quidem linea est ea quae aliam rectam
17 1, 20| haec mihi perpendicularis linea suis percisionibus terminos
18 1, 20| eademque recta continuata linea in picto pavimento coadiunctorum
19 1, 20| quadranguli recta quaedam linea ab angulo ad sibi oppositum
20 1, 20| permeet. Haec mihi quidem linea est terminus atque limes,
21 2, 31| quidem si valde apparenti linea fiat, non margines superficierum
22 2, 32| inter utrunque spatium est, linea signare oportet, quo omnis
23 2, 33| et centrico puncto atque linea disserui. In pavimento ergo
24 2, 33| picti longitudo, et fuerit linea centrica ad hominis altitudinem
25 2, 34| inferior in pictura quadranguli linea divisa est, lineasque a
|