Sunt his simillima perplurima quae diligens artifex animadvertet, et
fortasse quae ipse hactenus retuli, usque adeo in promptu sunt ut superflua
videri possint. Sed ea idcirco non
negleximus, quod plerosque in ea re vehementer errare noverimus. Motus
enim nimium acres exprimunt, efficiuntque ut in eodem simulacro et pectus et
nates uno sub prospectu conspiciantur, quod quidem cum impossibile factu, tum
indecentissimum visu est. Sed hi, quo audiunt eas imagines maxime vivas videri,
quae plurimum membra agitent, eo histrionum motus, spreta omni picturae
dignitate, imitantur. Ex quo non
modo gratia et lepore eorum opera nuda sunt, sed etiam artificis nimis fervens
ingenium exprimunt. Suaves
enim et gratos atque ad rem de qua agitur condecentes habere pictura motus
debet. Sint in virginibus motus et habitudo venusta simplicitate compta atque
amena, quae statum magis sapiat dulcem et quietem quam agitationem, tametsi
Homero, quem Zeuxis sequutus est, etiam in feminis forma validissima placuit.
Sint in adolescente motus leviores, iocundi cum quadam significatione valentis
animi et virium. Sint in viro motus firmiores et status celeri palaestra
admodum ornati. Sint in senibus omnes motus tardi, sintque ipsi status defessi,
ut corpus non pedibus modo ambobus sustineant, sed et manibus aliquo haereant. Denique pro dignitate cuique sui motus
corporis ad eos quos velis exprimere motus animi referantur. Tum denique maximarum animi perturbationum
maximae in membris significationes adsint necesse est. Atqui haec de motibus
ratio in omni animante admodum comunis est. Non enim convenit bovem
aratorem his motibus uti quibus Bucephalum generosum Alexandri equum. At
celebrem illam Inachi filiam, quae in vaccam conversa sit, fortassis currentem,
erecta cervice, levatis pedibus, intorta cauda, perapte pingemus.
|