Parte,  Paragrafo

 1 pro,    2|               nuncupemus proximeque ad deos admiratione et honoribus
 2 pro,    7|             clarior, tum me purgem cur deos introduxerim et quasi poetarum
 3 pro,    7|           Iovem, Herculem huiusmodique deos introduxere: quorum hi cupiditatum
 4 pro,    8|        moderatur, scribere adoriremur, deos suscepimus, quibus et cupidos
 5   1,    1|              ut potuerit superos omnes deos omneque caelum et universam
 6   1,    1|              ceteros celebres opifices deos magna in admiratione suorum
 7   1,    1|            frueretur. Suorum vero erga deos meritorum hoc satis sibi
 8   1,    3|               inquit Momus «Tamne esse deos omnes animis modicos et
 9   1,    4|             commentum; nullos inveniri deos, praesertim qui hominum
10   1,    4|        nequicquam esse quod se amplius deos deputent. Interea Momus
11   1,    4|               tueri sententiam, negare deos, ac demum falli homines,
12   1,    4|                ambitum moti, praesides deos ullos praeter Naturam putent.
13   1,    4|                demum frustra eos metui deos qui aut nulli sint, aut
14   1,    6|             pictis alis, motuque vocis deos hospites consalutare.~
15   1,    8|         credere truces et truculentos; deos alia ex parte meminerat
16   1,   18|        laboribus patefactam ad superos deos immortales consulendos placandosque
17   1,   19|              unus humunculorum cunctos deos sua insolentia expostulando
18   1,   23|             scurrae, quod nullos neque deos neque homines vereri, id
19   1,   27|            inde et metuere et venerari deos credulum vulgus molto assuesceret.
20   1,   31|          discerent olim se fieri posse deos.~
21   2,    1|              pene ultimum in discrimen deos et homines et universam
22   2,    1|        ditissimaeque respublicae votis deos poscere assuescerent.~
23   2,    2|        Principio hominum haec adversus deos et veneratio et cultus adeo
24   2,    2|          caepisse delabi caelo armatos deos. Quam rem audiens Momus,
25   2,    2|           filiam uti, quoad in se sit, deos ipsos adventantes interpellet
26   2,    9|              exterritos adolescentulos deos a matre restitisse variasque
27   2,   12|              acu aut fuso amisso votis deos poscere auderent. Sed haec
28   2,   13|             eos, qui tum illic aderant deos, inprimisque Momum, ridendi
29   2,   18|          constare. Nam alii ullos esse deos penitus negare: orbem rerum
30   2,   18|             aut manu constructum; alii deos esse cum ipsi non credant (
31   2,   18|               atque laboriosum, hic ut deos esse ostenderet, illic ut
32   2,   18|          ostenderet, illic ut non esse deos tales probaret quos scelerosi
33   2,   18|                optimi, qui nullos esse deos et inane volvi caelum ausim
34   2,   18|                cur patres et piissimos deos superos nuncupemus. Quaeso,
35   2,   18|             esse non malam si eam sibi deos arripuisse perspicerem,
36   2,   18|              multa in medium effudisse deos praedicant, quae quidem
37   2,   18|               uti ferunt, quod si quis deos ea fecisse asserat ut iis
38   2,   18|               se nossent pro dignitate deos gerere! Quod si nostrum
39   2,   18|                licebit opinari superos deos aut nullam gerer mortalium
40   2,   19|      aggrederentur, caverentque ne dum deos negent, demum sentiant praesentes
41   2,   20|               ceteras ob res, tum quod deos atque inprimis Iovem dictorum
42   2,   20|                ad invidiam trahere, an deos lacessere dictis et ironia?
43   2,   21|             inter, qui tum adventarant deos, aliquid fortasse aderat
44   3,    5| philosophantium catervas cuperet inter deos caelicolas asciscere, quo
45   3,    8|                  Num tu» inquit alius «deos tollis? Cave te esse ita
46   3,   16|       superbiam increpare, quae tantos deos totamque concionem indignam
47   3,   21|              acti, hominum genus, quod deos votis aureis maiorem in
48   3,   21|         conveniant, sintne illorum qui deos nullos putent, an eorum
49   3,   21|           mortales, quibus esset odio, deos invisos et infensos reddere
50   3,   21|     refertissima, et Momi esse illa in deos nefanda, non mortalium,
51   3,   21|                intermittat; ne superos deos lacessere deorumque delitias,
52   4,    2|          cantuque ad saltum et thiasos deos venerantur. Tantas res superi
53   4,    2|              adeo institit precari eos deos qui aderant, quoad impetravit
54   4,    4|                vetere illa Momi contra deos disputandi flagitiosissima
55   4,    4|                etsi in eam diem nullos deos, inane caelum esse crediderat
56   4,    4|             luminibus manifesto adesse deos animadvertentes obmutuerunt
57   4,    4|               posthac quam nullos esse deos quos tam praesentes extremo
58   4,    4|        supersedentis tarditatem una et deos maximos quorum causa vigilarent
59   4,    4|          repente religio incessit? Qui deos aeternum negasti, frigentem
60   4,    4|               Oenops «etiam praesentis deos irridens negligis!». Tum
61   4,    4|               vultus,~ ~non facit ille deos: qui rogat ille facit».~ ~ ~
62   4,    5|        quandoquidem huc qui ullos esse deos semper negavit, quod se
63   4,    6|           opinor, quod praesentes esse deos philosophus ipse Oenops
64   4,    7|                nullos credidisset esse deos, ordine quaeque sibi apud
65   4,    8|              ductus inveteratam contra deos opinionem opinionisque pervicaciam
66   4,   18|          irrideantur: convenire quidem deos quidvis incommodorum pati
67   4,   20|              malis putem mihi vel quod deos malorum meorum comites habeam,
68   4,   20|               comites habeam, vel quod deos meliores ad res natos tristiori
69   4,   21|    interturbarint, maria perverterint, deos affecerint. Dehinc poscenti
70   4,   22|            sumus? Indignos caelo inter deos accepimus, benemerentes
71   4,   24|               reliquosque eius generis deos desumere plenos sinus et