Parte, Paragrafo
1 1, 1| domum, singulique praeter Momum aliquid muneris Iovi non
2 1, 1| spe ut, multorum in unum Momum invidia odiisque citatis,
3 1, 1| in dies multorum adversus Momum querimoniae exporgerentur
4 1, 1| sed frigidula oratione Momum omnibus accusantibus et
5 1, 1| damnatum defendebat, inquiens Momum quidem esse mente alioquin
6 1, 3| unicum erga inimicum intenta, Momum esse animo in Iovem subinfenso.
7 1, 4| aliorum causa esset, erga Momum occulte factus iratior.
8 1, 4| oborta vox publicum odium Momum maiestatis teneri acclamavit:
9 1, 4| instituto omnes una adversus Momum sese infestos variis modis
10 1, 5| Etenim philosophi adversus Momum concitati, natura ambitiosi,
11 1, 5| circumstrepentium philosophorum vocibus Momum accusantium satis explicite
12 1, 10| esse aliquem suae gentis, Momum, qui se non invitas percupiat
13 1, 14| maiestate innuens, et ad Momum conversa «Num tu hoc» inquit «
14 1, 14| rediremus? Saniore esse Momum posthac mente optamus». «
15 1, 19| de his alias. Hoc scio, Momum fallet nemo, quandoquidem
16 1, 21| 21-~ ~Momum diximus Laudem, unam Virtutis
17 2, 2| animi ab eo quo erant erga Momum praediti odio ad misericordiam
18 2, 2| deorum genere promeritum Momum quam honorificentissime
19 2, 2| stridentibus properantem ad Momum anxiam atqui, uti est eius
20 2, 3| Tantis curis confectum Momum Fama rediens recreavit,
21 2, 4| muneris spe et exspectatione Momum a furore cohibere, an porrigere
22 2, 5| republica deorum deputet Momum versari insignem inter caelicolas
23 2, 8| prosecutae, medium inter se Momum excepere atque ad superos
24 2, 8| remissa frontis severitate, in Momum versus «Nos» inquit «vota
25 2, 9| statuerent. Confabulantem Momum Iuppiter audiens et ii qui
26 2, 10| abscederent; quod Iunonem et in Momum esse infestam et veterem
27 2, 10| nefarium et consceleratissimum Momum, ad se recipere, regni consortem
28 2, 10| maiestatemque imperii tui; hunc tu Momum si satis noris, etiam atque
29 2, 13| aderant deos, inprimisque Momum, ridendi cupidus vocavit
30 2, 15| Iuppiter, cum satis risisset, Momum facetias istas recensentem
31 2, 15| impedimenta ferres?». Haec dixisse Momum. At illum, ut erat immanis,
32 2, 15| asinum percusserat reddidisse Momum onustum plagis. Affuisse
33 2, 15| maledicerent atque condolerent; Momum vero affirmasse id factum
34 2, 16| quemvis gratia et frons), Momum, publicum caelicolarum odium,
35 2, 16| observarent, colerent: idcirco Momum singuli deorum adire, consalutare,
36 2, 17| iniuria fore lacessitum Momum, non temere vereri caeperant
37 2, 17| callebat dicendi arte convenit Momum, ac de sacrorum ignium facto
38 2, 18| quibus et fuerat Minerva, ad Momum appulit suadereque institit
39 2, 18| solemne convivium Herculis Momum accersiturus advenerat.
40 2, 18| obsonium et mensae condimentum Momum ad irridendum deposcerent.
41 2, 20| adversus ignotum apud se Momum desipientibus, quandoquidem
42 2, 20| accommodet. Neque tamen velim Momum nostrum, deorum festivissimum,
43 2, 21| 21-~ ~Hanc Herculis ad Momum orationem et animos utrinque
44 2, 23| 23-~ ~Tum Iuppiter ad Momum annuens «Piccine» inquit «
45 2, 24| fallendique usum nimium posse Momum intellexit. Ea de re omnem
46 2, 24| simultatem sibi adversus Momum longe evitandam posthac
47 2, 24| agites, Herculem loquaris, Momum despexeris; num etiam ludum
48 3, 4| opinabatur atque inprimis Momum, quem unum multo praestare
49 3, 5| condisceret, habuit apud se Momum et quantum potuit quae ad
50 3, 14| Tandem incidit in mentem ut Momum regem institueret senatus
51 3, 15| invidiae ob id adversus Momum, quantum querimoniarum adversus
52 3, 15| tantum flagrabat odii in Momum ut se in faciem sentiret
53 3, 17| sua iam pridem satis in Momum commota, nunc deae Fraudis
54 3, 17| Hercules, huc ocius trahe Momum: sic soror et coniunx Iovis
55 3, 17| aut publicum ipsum odium Momum releget aut universum dearum
56 3, 20| illud addebat, non iniuria Momum praedixisse tales fore mortales
57 3, 21| reiciendae ab se invidiae in Momum libenter usurpavit, tametsi
58 3, 21| consceleratissimum rerum perturbatorem Momum, deorum hominumque odium,
59 3, 22| feminarum genus invectus est, Momum, ex semiviro reddas ut sit
60 3, 22| ea de re commutilatumque Momum posthac caelicolae commutilato
61 4, 2| ineptissimus, quod sese Momum imitans in gratiam Iovis
62 4, 2| dii praesertim maritimi ad Momum consalutandum abque animi
63 4, 18| confugientes obstrictum vinctumque Momum reperiunt, tantarum causam
64 4, 21| castigarat, ac deinceps ad Momum consalutandum accesserat.
|