Parte,  Paragrafo

 1 pro,    7|              si quando de sacris et diis conscribemus.~
 2   1,    1| ornatissimum omni ex parte cuperet, diis edixerat ut sua pro virili
 3   1,    1|        approbandam uti ab imperitis diis approbabatur, quandoquidem
 4   1,    1|             unis atque item alteris diis inflexo diductoque sermone
 5   1,    1|           est. Nam aegre ferentibus diis novum alterum deorum genus,
 6   1,    1|   pulcherrime distinxit. Demum haec diis Phoebo, Marti, Saturno patri,
 7   1,    1|            quam ut una cum reliquis diis integra voluptate ex animi
 8   1,    2|         illucet, atque ea quidem in diis hanc habet vim, ut ea conspicui
 9   1,    6|       prisci gentium ritus et iusta diis sacra labefactata obliterarentur.
10   1,   11|        spondere, omnia ab se deberi diis magnifice de se meritis
11   1,   14|         aliquid et tibi salutare et diis gratum velle experiri, profecto
12   1,   17|      triumpho gloriari: sed superis diis sponte ac lubens pareo.
13   1,   18|             et Baccho atque Aurorae diis te coronas tua manu illibatis
14   1,   18|       opemque poscere superum, hac, diis volentibus et annuentibus,
15   1,   18|            posthac puellae, atque a diis audete votis quaeque collibuerint
16   1,   19|             exul, miseriis obrutus, diis atque hominibus odio et
17   1,   20|           aliud adoriretur facinus, diis superis et diis inferis
18   1,   20|            facinus, diis superis et diis inferis et hominum generi
19   1,   22|           atque omnem in partem, ne diis a somno excitatis male quod
20   1,   27|             fore ut pessime secum a diis ageretur. Redibat in mentem
21   1,   29|          requiem, mortalibus dono a diis deditam, mortem! Sed quid?
22   1,   32|          eiulatu vociferabat: «Nos, diis genitae, prius reiectae
23   1,   33|        aditus pateat, atque ignavis diis nisi unam liceat in formam
24   2,    1|       caepissent puellae ab superis diis levia primum et pusilla
25   2,    1|           voluptate et risu, ita et diis iucunda erant puellarum
26   2,    1|        probantibus deceret: ergo ab diis sponte ac volentibus audiebantur.
27   2,    3|         Bonis commodisque usurum te diis, Mome, annuntio» inquit «
28   2,    3|          locus aut facultas dabatur diis superis omnia spectantibus,
29   2,    7|           operam ut Iovi ceterisque diis, quoad in se sit, perspectum
30   2,    9|         votis vacare occupatissimis diis licuerit, et putare se quidem
31   2,   15|           ea irritamenta si maximis diis accidissent, nihil in rerum
32   2,   17|             gesserint, quo etiam in diis naturam mulierum recognoscas.
33   2,   18|            illud sat videri Iovi et diis semel atque iterum succincte
34   2,   18|      libenter ea omnia quae maximis diis grata intelligeret, nequedum
35   2,   18|  profiteantur. Horum duas primum de diis exstitisse sententias, subinde
36   2,   18|             numinibus magnisque cum diis grandia habere rerum agendarum
37   2,   18|             hominum quendam, cum de diis disputaretur, his verbis
38   2,   18|          animis hominum opinione de diis, quos tamen vestrum nemo,
39   2,   18|         illos parentes nostros quos diis proximos arbitramur et eos,
40   2,   18|         sibi non licuisse optent? O diis invisum genus mortalium,
41   2,   18|    arbitrentur? Atqui id ita liceat diis, spreta hominum causa: cum
42   2,   19|        inter admonendum eos, qui de diis ita obloquerentur, hortaretur
43   2,   19|           ab Iove optimo et maximis diis ne huic mortalium insipientiae
44   2,   20|            quidem tam multis quae a diis susceperit bonis prope indignum
45   2,   20|           hominibus, tum et ipsis a diis, inprimisque divina a mente
46   2,   20|       diductis rationibus, ut honos diis redderetur, ut cerimoniarum
47   2,   20|            sapientibus et optime de diis meritis omnia ad gratiam
48   2,   21|    marcescunt. Morbos et aerumnas a diis importatas praedicant. De
49   3,    8|     nonnullos intus disceptantes de diis et maiorem in modum altercantes.
50   3,    9|        Mercurio deam male a superis diis atque inferis acceptam et
51   3,   21|    animadvertissent, ludos voverunt diis maximos, et eos dictu incredibile
52   3,   21|         nullos putent, an eorum qui diis se acceptissimos et commendatissimos
53   4,    3|           essent, incidit in mentem diis ut futuros postridie mane
54   4,    4|            votis commendare maximis diis. Sed consilio inter se habito
55   4,    4|   exspectabant offendit de se deque diis mereri non bene, nam supersedentis
56   4,    8|            faciant et gratificandis diis deditos nequeo modestiores
57   4,   18|            iudicent ingratos fuisse diis ludorum apparatus et bene
58   4,   20|             quid studuerim prodesse diis. Sino ceteras res: tanta
59   4,   20|         modice, meliora a piissimis diis meoque fato sperans quam