Parte,  Paragrafo

 1 pro,    4|            res novas, inauditas et praeter omnium opinionem et spem
 2   1,    1|            parte comperias similem praeter unum deorum, cui nomen Momo.
 3   1,    1|             alii domum, singulique praeter Momum aliquid muneris Iovi
 4   1,    4|         moti, praesides deos ullos praeter Naturam putent. Naturam
 5   1,   15|         benigne admonenti referret praeter lacrimas non habebat. Illud
 6   1,   16|           et improbe tentasset tam praeter spem atque exspectationem
 7   1,   21|        captet consilii non invenit praeter id, ut pronus tacitusque
 8   1,   24|       vehementer indoluit. Monstro praeter cetera foeda et obscena
 9   1,   27|       quale ab se foret in templo, praeter deum hominumque ius fasque,
10   1,   28|       omnique corporis facie longe praeter exspectationem opinionemque
11   2,    3|         atque aperte intellexisset praeter spem se ex omnium rerum
12   2,    7|           ferre si quid forte suam praeter sententiam et voluntatem
13   2,    9| profectione aliud nihil respondere praeter unum id, cuius gratia proficiscerentur,
14   2,   10|           cum essent nulla re alia praeter puritatem et sordium vacuitatem
15   2,   13|           potest quam inter epulas praeter omnium opinionem iocosum
16   2,   13|    deieraret quod satis delectaret praeter id, quod interdum, stulto
17   2,   13|            nullum congeras capital praeter egestatem rogandique impudentiam
18   2,   15|            cum esset erro, nunquam praeter semel tota illa in vita
19   2,   18|           mortalium, quandoquidem, praeter eas gravissimas res quas
20   2,   18|         quippiam relictum sentiat, praeter eas tantum res, quibus ademptis
21   2,   20|           deorum omnium qui illis, praeter te unum, Mome, succenseat?
22   2,   20|            Quis erit deorum omnium praeter te unum, Mome, qui illos
23   2,   20|    fateatur? Quis erit quin illis, praeter te unum, Mome, habendas
24   2,   22|        merito id quidem. Quis enim praeter te illorum ineptias diutius
25   2,   22|      aggrediare. Illi quidem, quod praeter cetera animantia erecto
26   3,    2|          nullam rem aliam curabant praeter id, ut Iovem a suscepto
27   3,    2|     populos perire, huicque causae praeter Herculem, qui quidem in
28   3,    5|        nihil homine dignum nossent praeter id quod longo servitutis
29   3,   11|      prosiliens, cum alium neminem praeter Mercurium videret, rapto
30   3,   12|        deesse: demum cetera omnia, praeter suam Mercuriique peregrinationem
31   3,   13|             At subinde Iovi, cuius praeter id quod aliis impertitus
32   3,   19|    delirare atque insanire deputat praeter eos quibus fortassis eadem
33   3,   21|          impensarum praemium nihil praeter solum plebis plausum quaeritet,
34   3,   21|        cautem commendandum, ita ut praeter summum os reliquo haereat
35   3,   22|      petulanter, tam impudenter et praeter id quod seque nosque deceat
36   4,    4|         nihil invenias quod probes praeter artificis manum, Iovis instar
37   4,    7|      adduxisset hominem et quid se praeter spem et exspectationem omnium
38   4,   11|     collibrans graditur. Arduum et praeter aetatem firmissimum senem
39   4,   11|       rerum omnium quod conferret, praeter preces». «At» inquit Charon «
40   4,   11|           quare, Charon, videto ne praeter officium siet enecto fame
41   4,   12|            hic animas videre alias praeter me praedicas». At Charon: «
42   4,   12|           iterum caverent ne alias praeter hanc inirent vias: videri
43   4,   13|        invenies dignum admiratione praeter id, ut vituperes tantorum
44   4,   14|           Sat peragrati sumus. Hic praeter ineptias et improbitatem
45   4,   18|          Paruere Iovis dicto omnes praeter Stuporem deum, qui quidem
46   4,   20|         proficerem non poeniteret. Praeter opinionem atque exspectationem