Parte, Paragrafo
1 1, 1| repetenda prius est quaenam causa et modus extrudendi in exilium
2 1, 3| dissimulantes latitent. Iovis enim causa parari quae sic parentur:
3 1, 4| quod iam pridem aliorum causa esset, erga Momum occulte
4 1, 8| suspiciosissimo, sua fuisse deas causa demissas interpretabatur,
5 1, 8| opis consiliique sua in causa esset impetraturus. Accedebat
6 1, 11| publice, tum private Momi causa curasse ut superi Momi salutem
7 1, 28| futura sint dum et tua et mea causa refero, auscultato ipsa:
8 2, 6| quos oderit, quae cuiusque causa et voluntas, quae cuique
9 2, 9| imperaris, mea praesertim causa, mature summa fide et summa
10 2, 10| contumeliam meminissent, qua de causa sacrum deorum ignem inclusum
11 2, 10| durus? Quod si te mea in causa nequeo flectere, at, mi
12 2, 10| admonuisse tua praesertim causa, ut videas quos ad te recipias,
13 2, 11| Interea quae tua fieri causa voles, et Iuno, et coniunx,
14 2, 13| atque despiciant. Tu aliorum causa facies multa, erro nec tua,
15 2, 13| erro nec tua, nec aliorum causa facit quippiam, sibi facit
16 2, 14| commovebuntur? Cui tota in causa vehementius assentientur?
17 2, 18| simulare dissimulareque omni in causa decrevisset, tenui oratione
18 2, 18| vulgo velint sua praesertim causa, id quidem ut venerentur,
19 2, 18| certamen ut cum eloquentem ipsa causa faceret, tum se dicente
20 2, 18| intererat id, vel maxime superum causa, per quos templa, sacrificia
21 2, 18| deditum qui malorum tantorum causa non fuissent. Verum quid
22 2, 18| demum cedo fecerint hominum causa, quaero bonorumne an malorum?
23 2, 18| quam ceterorum animantium causa fore producta assentiamur;
24 2, 18| liceat diis, spreta hominum causa: cum Ganymede inter epulas
25 2, 20| de Momi dictis deque tota causa quid a Iove optimo et maximo
26 2, 23| deorum an hominum gratia et causa instituas novum exaedificare
27 2, 23| illis morem gerere quorum causa haec aggrederis, scrutandas
28 2, 23| sententias censeo quorum te causa et commoditas moveat, ne
29 3, 2| sibi ut deorum hominumve causa alium vellet orbem condere.
30 3, 9| acceptam et ea fortassis de causa latitantem facile posse
31 3, 11| admonitores audiendos, qui mea in causa eum velint esse me qui ipsi
32 3, 14| atrium dii cum solemnium causa, tum et concionis ineundae
33 3, 14| interea deorum desideria ab causa hac sibi difficili et gravi
34 3, 14| insperatarumque fuere perturbationum causa. Quam rem futuram Momus,
35 3, 19| coniectorem putarent, non sine causa consulto abfuisse a tumultu
36 3, 20| bellissime te cognito et causa intellecta satisfecerit.
37 3, 21| existimetis me facili de causa aut simulasse his non succensere
38 3, 21| cuperent. Quod si quae in causa sint diligentius pensitabitis,
39 4, 4| una et deos maximos quorum causa vigilarent exsecrabantur.
40 4, 5| es deorum» inquit «cuius causa haec pertuli, ut eveniant
41 4, 5| negavit, quod se imitarer tua causa tam impie in me grassatus
42 4, 12| factum aut fieri posse vacuum causa. Causas quidem eas interpretamur
43 4, 19| quidem, maxime Pluto, qua de causa remanserint periucundissimum
44 4, 21| tam multorum flagitiorum causa fuerint: ludos interturbarint,
45 4, 21| maximoque Iovi et sua et hominum causa suadeas ut tabellis Momi
46 4, 21| otium civibus parasti, cuius causa tanti tam frequentes armorum
|