Parte, Paragrafo
1 pro, 7| ut deorum nominibus eas animi vires intelligi voluerint,
2 pro, 7| vim significant, quibus animi aut virtute imbuuntur rationeque
3 1, 1| diis integra voluptate ex animi libidine frueretur. Suorum
4 1, 4| radii quidam sint hominum animi, Deum putandum asserebant;
5 1, 8| fiat cum significatione animi penitus deiecti atque demissi,
6 1, 18| vigilia fessam curisque animi fractam atque defatigatam
7 1, 18| pronis manibus quanta dabatur animi fide ex insomnio vovi. Credin?
8 1, 21| audendum haesitabat ac ad omnes animi intento facinore concitatos
9 1, 24| Accedebat quod prae se eam ipsam animi ferebat sollicitudinem et
10 1, 26| umbra, non oculi acies, non animi ulla vis ulla ex parte ad
11 1, 27| hominis mirificam divinamque animi, ingenii, morumque pulchritudinem
12 1, 29| utramque in partem commotus animi perturbationibus exstiterit.
13 2, 1| desiderarent, id simplici quadam animi puritate deprecarentur,
14 2, 2| gratae rei auctore, cunctorum animi ab eo quo erant erga Momum
15 2, 2| dictu est quam omnes in animi pertubationes iactarit se
16 2, 3| gaudio, quibus verbis pro animi libidine congratularetur
17 2, 5| prius perversi indomitique animi rationes perspectas et cognitas
18 2, 6| familiaritate et blanditiis iram animi operiant; omnium sermones
19 2, 9| quod haberet neminem, ex animi sui sententia, quem volentem
20 2, 13| ipsum se continere quin prae animi laetitia in maximum cachinnum
21 2, 13| sola in puella pro eius animi sententia construenda quicquid
22 2, 13| beneque rem gessisse manu et animi viribus, postremo ductitasse
23 2, 13| cerneret ad utilitatem, ad animi libidinem, ad rerum temporumque
24 2, 13| conclamitabis, faciesque ex animi libidine quaecumque collibuerint.
25 2, 18| vestigio Pallas, iisdem animi suspicionibus excita quibus
26 2, 18| compesceret lacrimas. Sed hunc animi dolorem Themis deorum apparitoris
27 2, 18| praecordiorum impetus et saevissimos animi cruciatus importarunt! O
28 2, 21| horae persimilem, nihil ad animi sententiam secundare? Nos
29 3, 2| optimatibus qui quidem, seu quod animi quadam integritate atque
30 3, 3| commoderanda eius mihi est animi concitata ratio. Quid, si
31 3, 12| inquit «resipiscere a maximis animi curis per te incipiam, o
32 3, 19| inhaustum abspirantibus animi igniculis concoqui in sanguinem
33 3, 20| vitabunt. Quare malo tuos istos animi aestus sedes. Desine casum
34 4, 2| Momum consalutandum abque animi miseria levandum plerique
35 4, 4| in theatrum dispositi ex animi libidine haberent, res omnium
36 4, 12| perficere qua facile exque animi sententia materiae formam
37 4, 14| dignitatemque suam neglexerit per animi pusillitatem. Neque probare
38 4, 15| imperium gerere; tum et quae ad animi libidines student, quae
39 4, 16| exstitit rex. Ergo, dum animi omnium risu et ioco soluti
40 4, 17| foedissimus, in medium prae gaudio animi resultans, Gelastum amplexus
41 4, 20| misericordia suos mitigarunt animi dolores. Atqui et quis esset
42 4, 20| semper fueram, sed novo animi instituto imbutus: et qui
43 4, 20| artibus et ad pristinam animi libertatem ipsum me restituerem,
44 4, 21| offenso omnes voluptates animi abiiciamus, et periculo
45 4, 22| etiam acerbis his curis animi ingratisque durissimorum
46 4, 22| tandem tabellas perlegit animi laetitia adeo maxima et
|