Parte, Paragrafo
1 1, 1| laus attributa est, caepi animo accuratius repetere, destiti
2 1, 1| nemo fronte non tristi et animo non penitus pleno indignatione.
3 1, 1| alioquin non pessima, sed animo fortassis immoderate libero:
4 1, 3| inimicum intenta, Momum esse animo in Iovem subinfenso. Idcirco
5 1, 3| quos suos irarum aestus ex animo profunderet, in quos ut
6 1, 8| sane: ipsum te intus in animo habeto quem voles, dum vultu,
7 1, 17| poteram tacendo meo cum animo mecum hoc nostro solo potiri
8 1, 21| Laude igitur ut potiretur animo destinarat nihil rerum omnium
9 1, 21| furore male sui compos et animo in omnem audaciam percitus,
10 1, 21| diffluens intensis brachiis animo suspensus dependebat; quo
11 1, 26| commota procacitate Virtus dea animo repetebat quam ferme omnium
12 1, 28| inter quae illud inprimis animo versabatur, quod audiebat
13 2, 4| rationes Pallas, ut suo cum animo diceret: «Nos quidem debilitatum
14 2, 6| ubi solus lavat haec secum animo caepit deputare: «Olim quod
15 2, 8| moeroris sui, conceptamque animo laetitiam nequivit non propalare.
16 2, 11| abstersisset, quaeque de Momi animo erga Iovem vereretur subtexuit
17 2, 14| atque in levissimis versari animo aequabili, nullam in partem
18 2, 15| tota illa erronum arte quod animo ferebam minus aequo: id
19 2, 18| 18-~ ~Momus, etsi acrem animo ex ea re indignationem concepisset,
20 2, 18| alias ob res, tum ne eam animo ferat molestiam quam vindicandi
21 2, 18| calamitosus infelixque Momus animo redditus miti et mansueto.
22 2, 18| Accedebat quod novissimam animo personam imbuerat, superiore
23 2, 18| temporum memoriam delesse ex animo quam totiens refricasse.
24 2, 18| quidem sempiterne inscriptum animo beneficium quod acceperit,
25 2, 18| etiam in perditos liberos animo unquam ferat aequo et moderato,
26 2, 18| mereri pessime eos quis animo ferat non aegro et perturbato?
27 2, 20| tristique fronte referens, animo erat alacri, cum ceteras
28 2, 21| conversus ad Herculem Iuppiter, animo vehementer commotus, «En»
29 2, 22| hominum rebus, exultabat animo sibique congratulans gloriabatur
30 3, 4| neque odia dediscere suo cum animo neque non meminisse iniuriarum
31 3, 6| seque ad iter accinxit animo admodum alacri et prompto.
32 3, 12| His dictis Mercurius animo factus perturbatior e Iovis
33 3, 14| quam perplexe sese agitaret animo atque in omnis partis haesitaret.
34 3, 14| ingenio excitus, fortassis animo praesagibat, sed Iovi, cui
35 3, 19| accommodatius. Quod si vacas animo ad has res audiendas, eam
36 3, 21| ut Momi naturam et mores animo repeteret: demum statueret
37 4, 4| in urbem agit laetus et animo secum adiurans nihil minus
38 4, 11| cognitioni et studiis traderem animo soluto et libero». Tum Charon «
39 4, 11| praesertim in paupertate, versari animo libero et soluto! Tu quidem,
40 4, 11| operae exigent quam ut te animo esse curis vacuo possis
41 4, 12| quae facta cuperet hancque animo conceptam et consignatam
42 4, 12| primus rerum conditor quid animo habuerit te non ignorare
43 4, 12| commensurando et disquirendo. Adsis animo: audies rem rarissimam.
44 4, 18| caelicolis. Etenim occurrit animo ut metuat ne mortales iudicent
45 4, 19| dolorem atque iniuriam Pluto animo forti, sed ingemuit atque
|