Parte, Paragrafo
1 1, 1| quod non exsecrarentur, verum gloriari suo secum facto
2 1, 1| erga se invidiam extinsere, verum et sui misericordiam excitavere.
3 1, 3| hosce oculos meos diligo. Verum quid me celem apud te, a
4 1, 3| non iniuria verisimile. Verum et quisnam tanto imperio
5 1, 4| non homines modo regere, verum et iumenta et alites et
6 1, 10| commisisset rerum perturbationes. Verum accedat ut lubet.»~
7 1, 19| plerasque omnes reddidit. Verum petiit in abdito facere
8 1, 27| non quae approbes modo, verum etiam et inprimis quae improbes
9 1, 32| percommode hospitem appulisse, verum et ab inferis arcessendum
10 2, 4| aegre sustinuimus. Quid tum, verum ac superum donis confirmatum
11 2, 6| morem obliviscemur? Minime; verum id quidem moderabimur taciturnitate,
12 2, 7| sacrum insigne commodetur. Verum interea exulem perquam benigne
13 2, 8| exequi officium dedignari, verum immani quadam votorum phalange
14 2, 18| lepiditate Momi voluptuosissimam. Verum id longe evenit secus quam
15 2, 18| tantorum causa non fuissent. Verum quid hoc? Ceteras prope
16 2, 19| bibliothecis absumerent. Verum se pro suorum temporum conditione
17 2, 22| quidem ridendo prosequeretur. Verum, ut ad suas dissimulandi
18 2, 23| poenam statuas oportere. Verum id egisse intempestive,
19 2, 24| eos qui te plus se ament? Verum Herculem ames, Herculem
20 3, 2| in dies suppeditabatur, verum et quo tersissimas redderet
21 3, 3| tantas res aggrederetur! Verum commovi hactenus, nunc impellendus
22 3, 6| facies obversari credita est: verum ille nusquam minus. Sed
23 3, 14| honoribus dignum censeret, verum ut ostenderet audacibus
24 3, 19| maximi mundi casum quaeris! Verum et quidnam? Hisce in extis
25 3, 20| apud coriarios diversetur! Verum agedum, quaeso, o Apollo:
26 3, 20| dicam, et expertus novi. Verum vide quam bellissime te
27 3, 21| iuvantibus edisserebat, verum et omni prope caelo probante
28 4, 2| concinentes non audire modo, verum inprimis spectare quoque
29 4, 4| imminxisse modo erat contentus, verum et alvi praeterea illic
30 4, 6| philosophus ipse Oenops dixerit. Verum et quid demum, quid tum?
31 4, 9| diximus quam postulaverit res. Verum de his hactenus: ad rem
32 4, 11| proficiscentem turbae admirabantur. Verum illi inter pergendum in
33 4, 15| profundius esse aut turbulentius. Verum et quidnam illinc monstri
34 4, 15| persaepius intellexerat, expavit; verum etsi perterritus contremisceret
35 4, 16| ceteri contumaces immergitur, verum enimvero ita immergitur
36 4, 18| apud mortales remanserat, verum etiam Pluto et Nox dea desiderabantur.~
37 4, 21| historiam modo neglexeris, verum et tui pene oblitus sis?».
38 4, 21| Gelastus: «Places, Charon; verum sequere, narra disceptationem
39 4, 22| Abite hinc tristes curae! Verum aliquo me exerceam opere
|