Parte,  Paragrafo

 1   1,    1|           dictis factisque in dies magis ac magis subire. Erat inter
 2   1,    1|         factisque in dies magis ac magis subire. Erat inter ceteros
 3   1,    1|  dissidebat, criminose iracundeque magis iactabat quam esset par,
 4   1,    3|            sint ea principis opera magis an ambitiosi». Hic dea subridens: «
 5   1,    3|            non defuturum ut nullis magis quam te auctore, o Iuppiter,
 6   1,    4|        acer, durus, omnium impetum magis pervicacia quam iustis viribus
 7   1,    4|         putandum asserebant; neque magis inter se varietate sententiarum
 8   1,    8|        divertisset mortales molto <magis> quidem quam possis credere
 9   1,   14|           iniuria nobis sempiterna magis quam beneficiis certandum
10   1,   19|        Disputabunt altercationibus magis quam sententiis. Illic nostrae
11   2,   12|          exposcebant. Quid et quod magis oderis? Vota audebant facere
12   2,   13|           homine contra servitutem magis contumax; contra item homine
13   2,   13|          regibus ut divitiarum usu magis quam errones fruantur: erronum
14   2,   14|   attentius audient? Quo perorante magis commovebuntur? Cui tota
15   2,   14|         maiestatisque decus faciat magis quam ita sese habere paratum
16   2,   20| studiosorum familiam, Mome, superi magis quam ut dictis tuis commoti
17   2,   22|         unde sit quod nulla re sis magis quam facilitate et mansuetudine
18   3,    2|           principis ac reipublicae magis quam privatis emolumentis
19   3,    2|            quidvis poterat perpeti magis quam hominum populos perire,
20   3,    4|            atque constantes haberi magis quam esse velint, illic
21   3,   18|      Iuppiter, etsi facti exemplum magis quam factum ipsum non probaret,
22   3,   18|    carissimas incidisse ait dolere magis quam ut audeat improbare:
23   3,   19|           nusquam invenio, et quod magis solliciter accedit, quod
24   3,   21|           consuetas res desiderent magis quam ut novis delectentur.
25   4,    2|        atrocius incoharit. Et quod magis miretur, in hominum numero
26   4,    7|           executus sit, et idcirco magis atque magis cupere sibi
27   4,    7|             et idcirco magis atque magis cupere sibi fieri cognitum
28   4,    8|     hominibus posse intelligentes, magis ut proprium periculum metuerent
29   4,    9| recensuimus: eaque de re nos velim magis secutos initam institutionem
30   4,   11|           me vero, qui nulla ab re magis absum quam a petulantia
31   4,   12|            Ille etsi nihil invitus magis posset audire, ductori tamen
32   4,   14|            vindicandasque iniurias magis quam ad firmandam insolentium
33   4,   18|         tempestatum quaerentem vel magis quam suas aerumnas dolentem.
34   4,   20|    miserias relegare. Vos hic quid magis vituperabitis, an desidiam
35   4,   21|           esse uti erant, et nihil magis. Reliquum est quod si tua
36   4,   23|       afficiat malis nisi invitus. Magis notabit quosque per ea quae