Parte,  Paragrafo

 1 pro,    8|          principem sectantur: ni forte illud desit, quod assentatorem,
 2   1,    3|        profiteri quae sentio, ni forte uni tibi, quem aeque atque
 3   1,    3|           inquit «utrumque, illi forte si adsit non vitium, inquam,
 4   1,    3|    quanti voles esse apud te, si forte dabitur ut imperes?». «Mihi
 5   1,    3|          in ara, sese cum factus forte deorum fuerit rex Fraudem
 6   1,    8|     putabat fore utile exuli, ni forte id multa fiat cum significatione
 7   1,   17|         inter puellas, quae tunc forte in triviis atque angiportibus
 8   1,   21|         atque illuc suspexisset, forte neglectam posticam fenestram
 9   1,   29|         imitati consequantur. Da forte ut sint illi quidem, vel
10   2,    2|     delitescendi locus detur, si forte liceat fallere subterfugiis.
11   2,    7|        moderateque ferre si quid forte suam praeter sententiam
12   2,    9|        et ornamentum faciant, ni forte illud, quantum videre licet,
13   2,    9|        si qua in illa procreanda forte videar amorum culpa obnoxius,
14   2,   10|          quod semper negetur, ni forte studeas ut continuo aliquid
15   2,   15|       iumentis debeatur, quae si forte desint fiat ut divites velint
16   2,   18|   maiestate dignum deputans? Cui forte iterato si via sit, ac sibi
17   2,   18| stultitia, quibus rebus summorum forte deorum aliqui vel inviti
18   2,   23|     aliquid immutari posse, nisi forte in deterius arbitreris.
19   2,   23|         et commoditas moveat, ne forte his quibus gratificari studeas
20   2,   24|          negasse tuto possim, si forte me illi dedicem? Servire
21   3,    3|          suadebis fieri, quod si forte iam factum sit vituperes?
22   3,    3|          ut sic me inde habituri forte sint arbitrum? Hic igitur
23   3,    4|   captare affectabat, ut si quid forte dignum laude a quoquam in
24   3,    6|   mortales appulit, in Academiam forte ingressus, complures illic
25   3,    7|          eam dictum, quae filium forte immortalem fore optasset,
26   3,    8|     altercantium unus elata voce forte sic dicere aggressus est: «
27   3,   14|        quod cavisse velit ne qui forte humiles dii et in publicis
28   3,   19|           Quam inter frequentiam forte aderat et dea Nox, quae
29   3,   19|      Unum excipio Socratem, nisi forte quibusdam minutis interrogatiunculis
30   3,   21|         vellet Iuppiter. Si quid forte hoc pacto quaerat novandis
31   3,   21|   fecerim non est ut referam, ni forte hac spe qua vota ineunt
32   4,   11|         et soluto! Tu quidem, si forte dabitur ut possis id sine
33   4,   12|        secernas fictos vultus ni forte accuratius ipsa per foramina
34   4,   18|         posthac intermittant, si forte vacuum statuis theatrum
35   4,   21|           hoc scio oportuerat si forte periclitassemus: aut totas