Parte,  Paragrafo

 1   1,    4|           fore negotium, vindictae gratia Etruriam ab deorum cultu
 2   1,    6|         universi ordines comitandi gratia frequentes adfuere; tum
 3   1,    6|        formae venustate indolisque gratia et vultus proceritate morumque
 4   1,   10|      tentata et cognita deae in se gratia adivisset exclusus multitudini
 5   1,   11|      nequeat. Sed tamen pro vetere gratia non defuisse cum publice,
 6   1,   14|         para et te pristina deorum gratia dignum praesta: maiora longe
 7   1,   17|   langueret morbo, rus valitudinis gratia petierat. In hanc conversus
 8   1,   23|     stuprandi profanandique templi gratia, prehensisque hinc atque
 9   1,   28|            ad laedendum occasionis gratia. Sed illico in rem sibi
10   2,    9|  respondere praeter unum id, cuius gratia proficiscerentur, at satis
11   2,   12|       denique inter se dii votorum gratia grave inire certamen parati
12   2,   13|        omnes dii oportet puellarum gratia, siquidem una sola in puella
13   2,   13|      hominum generi oportet, ut te gratia et benivolentia dignum deputent,
14   2,   16|      possit principis erga quemvis gratia et frons), Momum, publicum
15   2,   18|            se invitari non honoris gratia, sed ad risum. Accedebat
16   2,   18|        dignus videretur apud Iovem gratia et apud caelicolas auctoritate.
17   2,   18|           nondum obsoleta parentis gratia ita rogare: utrumne illud,
18   2,   18|           quam homines? At hominum gratia tam multa in medium effudisse
19   2,   23|         tuane an deorum an hominum gratia et causa instituas novum
20   3,    3|       interea iuvat de Iovis in me gratia et benignitate melius mereri.
21   3,    4|         pertinaciae quam in debita gratia retribuendum fidei statuunt.
22   3,    5|            tum multo etiam visendi gratia. Sed prius, quo praestantissimorum
23   3,   14|          tum et concionis ineundae gratia laeti frequentes venissent,
24   3,   16|     ingenio ut de rebus his quorum gratia convenerint docte atque
25   3,   17|            quam perditissimi unius gratia omni de caelo duriter mereri.~
26   3,   19|            continentia, humanitas, gratia, gravitas, integritas unaque
27   3,   20|            vires ad suadendum quam gratia, nihil quod veritatem obnubilet
28   3,   21|          cupiebat videri beneficii gratia id facere quod esset ultro
29   4,    2|           ludorum spectaculorumque gratia. Canebant tubae, subaudiebantur
30   4,   12|         Charon, fingisne haec ludi gratia an vera praedicas?». «Quin»
31   4,   16|     balneum committunt ibique ludi gratia crapulonum regem miro et
32   4,   16|    conspirationem sese quoque ludi gratia regem constituit. Huic ille
33   4,   17|         rebus, illi quae simulandi gratia quasi exposituri attulerant
34   4,   20| exspectationem successit. Nam unde gratia debebatur inde invidia redundavit,