Parte,  Paragrafo

 1 pro,    4|           dictum. Quare sic statuo, fore ut ex raro hominum genere
 2   1,    1|            insolescens, nihil ab se fore editum gloriabatur, et in
 3   1,    1|          suo decentique loco fronti fore oculos adactos, quo fiat
 4   1,    4|             idque sibi unum indixit fore negotium, vindictae gratia
 5   1,    8|       legatum congredi haud putabat fore utile exuli, ni forte id
 6   1,    8|             intelligebat hanc ab se fore non alienam, a qua aliquid
 7   1,   18|           puellam videret se nullis fore non ingratam atque una praesertim
 8   1,   19|            nemo, quandoquidem omnes fore improbos perdidicit Momus.
 9   1,   21|            furtim seu vi, suos sibi fore petendos amores instituit.
10   1,   27|           primum caeperat suspicari fore ut pessime secum a diis
11   1,   27|            ipsa sic statuebat Momus fore ut, quo superum ferme invenias
12   1,   31|          insperatum eventum optimam fore in partem accipiendum. Non
13   2,    1|           quicquid hucusque legeris fore nulla ex parte comparandum
14   2,    2|          animum quod violatos ab se fore optimi et maximi deorum
15   2,    5|            inter se, decernunt deae fore id Iovis consilium ut mature
16   2,    9|            omnia probe et praeclare fore constituta sentio quae quidem
17   2,   13|           esse velis quam oporteat, fore ut sordidam illiberalissimamque
18   2,   17|           se proxima ignium iniuria fore lacessitum Momum, non temere
19   2,   17|          institit non id quidem sua fore amissum opera, ut tanto
20   2,   18|          genere deorum superum bene fore merendum statuerit, et doloris
21   2,   18|          ceterorum animantium causa fore producta assentiamur; loquendi
22   2,   21|             delirare? Quidvis malim fore me quam principem, dum quibus
23   3,    2|          status robur et firmitatem fore accessuram. Hinc minores
24   3,    4|              instituit aliorum sibi fore opus consilio. Sed ita peritorum
25   3,    6|         sacrum ab se deorum insigne fore ita contectum ut cum adesse
26   3,    7|             filium forte immortalem fore optasset, sed in se dictum
27   3,    9| peropportune ad suas institutas res fore ut referret.~
28   3,   12|        asserant illud hominum genus fore sapientissimum quod litteras
29   3,   20|             Momum praedixisse tales fore mortales ut etiam, sin aliter
30   3,   21|       possit, intra oceanum maximum fore relegandum et catenis ad
31   4,    8|          parte se omnes aeque gravi fore notatos rubigine non negabant.~
32   4,   10|      defunctorum rumoribus proximum fore ut omnis mundus vastaretur,
33   4,   11|            quidem statuebam apprime fore philosophantis, ut quam