Parte,  Paragrafo

 1 pro,    8|                          8-~ ~Nos igitur, poetas imitati, cum de
 2   1,    1|          vobis satisfaciam». Inde igitur rem se dignam excogitavit.
 3   1,    6|     conatus velle evertere! Eccam igitur deam quadrato reptantem
 4   1,   21|           caepisse adamare. Laude igitur ut potiretur animo destinarat
 5   1,   25|                      25-~ ~Tantis igitur casibus confectam puellam
 6   1,   29|       metu voluptas latitat. Quid igitur? Tene fugiunt hominum mores,
 7   2,    8|        superos adduxere. Ad Iovem igitur cum appulisset Momus, pro
 8   2,   15|        potest quod doleas». «O te igitur stultum» inquit Iuppiter «
 9   2,   18|         gemmas et huiusmodi. Haec igitur iuvet inter nos considerasse,
10   2,   18|   providisse dicent, quaeram quid igitur ea bonis non erogentur,
11   2,   18|       vestrum quis ignorat? O nos igitur iterum male acceptos! Quid
12   2,   19|           detrimento et malo. Hic igitur ambitiosos illos, qui omnia
13   3,    3|          forte sint arbitrum? Hic igitur opus est insistam. Atqui
14   3,    8|                      8-~ ~Ex urbe igitur excedenti evenit ut cum
15   3,    9|   delitescentem agnoscerent. «Non igitur est» inquit «ut hic tuto
16   3,   19|      Democritum revertor. Ad hunc igitur iterato rediens offendo
17   3,   19|   vehementer ridens; 'Tu' inquit 'igitur, o piissime, orbis excidium
18   3,   20|    philosophos adivisses. Et quid igitur? Num ab his quippiam rari
19   3,   21| diligendum arbitrabar. Quid mirum igitur si huic quem diligerem,
20   4,    7|    assueverunt». Itaque fit: face igitur incensa circum statuas signaque
21   4,   10|        portorium solveret. Cum eo igitur paciscitur Charon, si se
22   4,   11|       inprimis ducimus». «Officii igitur erit» inquit Charon «eos
23   4,   11|          Gelastus «ut dicis». «Tu igitur officio legique hoc dato»
24   4,   12|          quam possis credere. Cum igitur ad eius nares florum, qui
25   4,   14|    succincte rettulerimus. Audito igitur statuarum risu, Charon «
26   4,   14|             Risere» inquit. «Quid igitur?» inquit Charon «Malles
27   4,   15|         neque audias quippiam. Eo igitur versus cursum dirigemus,
28   4,   15|      litus peteret navigando. Eam igitur subduxit in contiguam paludem
29   4,   18|     difficillimam applicarent. Eo igitur confugientes obstrictum
30   4,   19|       multitudine subriperet. Cum igitur Iovis imperio ardenti opera
31   4,   20|          procella oborta est. Hac igitur procella acti Charon et
32   4,   22|           otium demerebamur. Quid igitur assecuti sumus? Indignos