Parte, Paragrafo
1 pro, 2| singulares ac perinde rari, hos divinos nuncupemus proximeque
2 1, 1| effecissent; proxime ad hos accedebat ut belle dea Fraus
3 1, 1| risumque lacrimasque. Etenim hos praesertim cum ceteri dii
4 1, 6| caelicolarum iuventutis; hos laute ornatos secum dea
5 1, 33| amisso, levem in fumum versa hos atque hos sui prehensatores
6 1, 33| in fumum versa hos atque hos sui prehensatores occaecatos
7 2, 14| dormi'. Quid postremo? Quo hos atque illos animis affectos
8 2, 18| barba diffugisset, Momus hos intuens ita ridicule in
9 2, 18| respectes, merito oderis. Hos quidem sese spectatores
10 2, 18| immortalitati affectent. Hos per conciones vagari solitos,
11 2, 18| plecteretur. Sed tu deosne esse hos putes, qui res mortalium
12 2, 18| desidioseque negligant, aut hos qui monstra, ut videre licet,
13 2, 21| insania revocavi, quotiens hos nostros tumultus oppressi!
14 2, 21| atque vastare aggrederetur. Hos accusabat Aeolus quod Zephyro
15 2, 22| acceptus. Sed vide par ne sit hos labores suscipere alium
16 2, 24| istiusmodi amantium genus cupere! Hos ego Hercules non penitus
17 3, 3| te insultaverint, tu ad hos alteros confugias, ubi tot
18 3, 5| sermonibus expiscatus est. At hos inter sermones incidit ut
19 3, 7| cadavera considere atque cultro hos atque hos, seu canes seu
20 3, 7| considere atque cultro hos atque hos, seu canes seu mures, concidere
21 3, 12| commentari formas orbis: hos se aditurum et consulturum,
22 3, 12| crumena, qua sortes inerant, hos eduxit versiculos:~ ~Quae
23 3, 12| insipiens». Eduxit Apollo hos alteros versiculos:~ ~Scire
24 3, 16| variis formis suadebat et hos atque alios habendos ad
25 3, 16| omnes voce illa sua boanti hos atque hos increpans, ita
26 3, 16| illa sua boanti hos atque hos increpans, ita conclamitabat
27 4, 3| tarditatem deplorabat, qui hos tales tam mirifici operis
28 4, 3| positam sui similem applicans hos atque hos validiores deorum
29 4, 3| similem applicans hos atque hos validiores deorum ut se
30 4, 4| captivo abvolarunt. Vidisses hos amissis armis quasi temulentos
31 4, 13| Gelaste,» inquit «ne tu hos singulos flocci pendis,
|