Parte, Paragrafo
1 pro, 4| attulerit. Proximus huic erit is, qui cognitas et communes
2 1, 2| ita res sese haberet, cum is focus ad tantas res agendas
3 1, 10| inquit «satis meminisset is quidem nostra se habitum
4 1, 29| inimicorum satis, ni et is ex numero eorum qui quidem
5 2, 13| qui veste proteget, erit is quidem satis et ad usus
6 2, 13| maximum dormitares. Fitque is quem natura dedit ad requiescendum
7 2, 18| ordinum sua affabilitate, is nunc sibi contumeliae loco
8 2, 18| orsum fuisse dicere: «Non is sum, o viri optimi, qui
9 2, 23| Ego de me hoc fateor, non is sum qui existimem habere
10 2, 24| arripuit inquiens: «Non est is quidem Hercules qui non
11 3, 3| modo sim huic uni cordi. Is me Iuppiter dum non respuet,
12 3, 8| periturum mundum opinetur? Num is insanire quidem deum posse
13 3, 12| ceteri concupiscunt. Ne vero is non furor est nolle rebus
14 3, 13| Ergo» inquit «omnium is quidem sapientissimus est».
15 3, 16| fuit Neptuni sententia: is quidem, acri voce atque
16 3, 16| Successit Vulcanus, et is quidem suam omnem orationem
17 3, 19| virtutis cultus placebit. Is omnium unus opinione longe
18 4, 11| ascripti exercebantur'. Is cum ita fuerit insolens,
19 4, 12| praedicas». At Charon: «Is profecto ipse est rex; eo
20 4, 12| quodam memini audivisse. Is quidem lineamentis contemplandis
21 4, 14| videas, o Charon, quam is quidem iactator sese perstrenuum
22 4, 14| mihi in theatro affuisset is remus, sceleste Oenops,
23 4, 16| quem mus nando applicuerit, is habetur rex. Hoc sortis
24 4, 16| archipiratam deventum est: is, quod negasset iurare, raptus
25 4, 16| ut immergerentur. Itaque is ut ceteri contumaces immergitur,
26 4, 18| caelicolarum deposuerant. Is et veli et statuarum casus
27 4, 20| laetentur calamitate, neque is quidem, qui recta consulentes
28 4, 21| Megalophe. Publicus fuit servus is, ego item publicus. Hoc
|