Parte, Paragrafo
1 pro, 8| prooemium attuli, tuisque tantis tanquam maximis ex virtutibus
2 1, 3| sint, ad rem redeo. Itaque tantis ab Iove exhibitis donis
3 1, 13| excandescebat: «Ne vero tantis lacessiti iniuriis, o cives,
4 1, 14| desperatus meis in rebus, tantis laesus incommodorum et horum
5 1, 25| 25-~ ~Tantis igitur casibus confectam
6 1, 32| deorum ornantur, et pro tantis iniuriis illud rependitur,
7 2, 3| 3-~ ~Tantis curis confectum Momum Fama
8 2, 9| optime consultam deam a tantis rerum agendarum molestiis
9 2, 18| immergi. Nobisne non licebit tantis miseriis moveri? Non licebit
10 2, 18| gerant odisse? Et quid iuvat tantis supplicationibus obsecrationibusque
11 2, 19| ne quid de his, a quibus tantis tamque divinis prosecuti
12 2, 22| fugias, vide ne id deceat tantis caeptis hominum insaniam
13 2, 23| Sin aliorum te ratio in tantis caeptis commovet et ita
14 3, 2| posse Iovem arbitrabantur tantis in rerum motibus primorum
15 3, 9| praestantissimam dearum in tantis rebus agendis non accivisse.
16 3, 12| industriam adhibiturum, modo tantis rebus agendis valeat ingenio,
17 3, 14| principem faceret, non quo illum tantis honoribus dignum censeret,
18 3, 20| Democriti esse quam qui sis tantis conceptis irarum motibus
19 3, 21| heroum statuis occupabantur. Tantis apparatibus superi ab caetu
20 3, 21| reprehensores superos fuerit tantis conatibus prosecutus, idem
21 4, 14| ceteras ob res, tum quod tantis iniuriarum offensionibus
22 4, 14| remus, sceleste Oenops, quem tantis officiis et beneficiis prosecutus
23 4, 17| ut balneis ablueretur ne tantis sordibus illibutus apud
24 4, 20| nostrarum exitium fecit, quod tantis honoribus honestatus mea
25 4, 20| habet, ut congratulandum in tantis malis putem mihi vel quod
26 4, 22| habendum; ingratum erat quod tantis praeceptis tamque ad gloriam
|