Parte,  Paragrafo

 1   1,    1| perennesque velit, ex deorum caetu deam Fraudem sibi ducat exterminandam.
 2   1,    1|         Fraudem usurpabat, tametsi deam ipsam amabat perdite: sed
 3   1,    6|       velle evertere! Eccam igitur deam quadrato reptantem agmine:
 4   1,    6|          media subsequitur; matrem deam binae item puellae filiae
 5   1,    6|     lapidem longo ordine confertim deam egredientem comitati sunt.
 6   1,    8|          Alia ex parte metuebat ne deam ipsam, alioquin facilem
 7   1,    8|           hoc irrupit consilii, ut deam sibi conveniendam duceret.
 8   1,   11|         mutua officia, summam erga deam benivolentiam commemorare,
 9   1,   12|          protruso Momo, in templum deam consalutatum ingressi sunt.
10   1,   15|            habebat. Illud commovit deam, quod vetula quaedam incurva
11   1,   25|         affirmabat. Et ad Virtutem deam versum «Cum tibi» inquit «
12   1,   27|       divos commodorum interpretem deam alienasset ab se audaci
13   1,   28|   affectasset quodve in ea re sibi deam Virtutem praelatum iri dedignaretur,
14   1,   28|          erat, adventasse Fortunam deam ut Virtutis deae caepta
15   1,   29|  substinere, caepit hortari filiam deam ut hostem audacem et temerarium
16   1,   35|   consuluit: in eam enim se vertit deam, quam quidem Echo nuncuparunt.
17   2,    9|            quidem optime consultam deam a tantis rerum agendarum
18   2,    9|            gaudio, et cum Virtutem deam videret apud Iovem deosque
19   3,    9|          edicit uti ad se Virtutem deam ab inferis deducat: dedecere
20   3,    9|        accivisse. Neganti Mercurio deam male a superis diis atque
21   3,    9|           afficior, quaesivi eamne deam viderint: illi eam quidem
22   3,   11|      Virtutem quae ab caelo exulet deam pervestiget ubinam sit,
23   4,   18|            statua superne decidens deam Spem pene oppressit, non
24   4,   20|       proscripserant: quod vero et deam et virginem in templo oppresserim,