Parte,  Paragrafo

 1   1,    1|       nihil sibi esse relictum velle, quam ut una cum reliquis
 2   1,    6|        tanti erat Momi conatus velle evertere! Eccam igitur deam
 3   1,   14|        salutare et diis gratum velle experiri, profecto ex sententia
 4   1,   35|     voluptatibus perfrueretur, velle degere. Idcirco in papilionem
 5   2,    2|       reduci. Recusarat Pallas velle ad mortales accedere, nam
 6   2,    9|        causam tueri et erratis velle veniam impetrare diceres.
 7   2,   11|     tibi purgem? Aurea dixisti velle habere vota ut coaedificares.
 8   2,   18|    nostra superstitione de his velle bene mereri, qui quidem
 9   2,   21|        ea in principis gremium velle reicere? Vota mortalium
10   2,   21|     libidine, impelli audacia, velle indigna, appetere immoderata,
11   2,   22|       caeptis hominum insaniam velle habere castigatam. Tu tamen
12   2,   23|       commovet et ita decresti velle illis morem gerere quorum
13   3,    4|     facile intelligeres videri velle apud Iovem plus sapere longe
14   3,    7|         Num tanti est» inquit «velle quod nequeas?». Id dictum
15   3,   14| ornandos ultro omnia sponteque velle conferre qui quidem non
16   3,   14|         quoad in se sit, morem velle gerere; quae res cum ita
17   3,   16|    quidvis aliud potuit videri velle dicere quam quod ad rem
18   3,   16|      negare id genus artificum velle imperitis censoribus subesse,
19   3,   18|     decreverat, et non invitum velle supersedere quando videat
20   3,   19|     Quid ego philosophos mirer velle ceteros suo arbitratu degere,
21   4,   11|       traxit tantum onus nobis velle imponere». Tum Charon: «
22   4,   13|    adolescentibus? Ineptum eos velle dictis regere, qui non auscultent.
23   4,   14|       et qui tantopere negabas velle te huc ad mortalium sedes