Parte, Paragrafo
1 1, 1| Iovis dicto certatim paruere superi: idcirco alii alias res,
2 1, 2| agendas esset commodus, cavere superi, magistratu ignium creato,
3 1, 4| contremuere: obstupuere superi. Cogitur frequens deorum
4 1, 5| philosophorum tumultu perciti superi, unde a caelo exaudiri voces
5 1, 11| private Momi causa curasse ut superi Momi salutem non negligant,
6 2, 12| complerant. Illudque inprimis superi abhorrebant atque exsecrabantur,
7 2, 18| ex parte possent placere superi occuparunt, mortem longe
8 2, 18| quod sibi non vindicarint superi atque ascripserint? Nostros
9 2, 18| in dies afficiunt malis superi ut cum nunquam vacare calamitatibus
10 2, 20| dictis et ironia? Sed nos, o superi, tam grandi accurataque
11 2, 20| sint, nostro pro officio, o superi, ne vero non fovebimus,
12 2, 20| inter mortales a quibus superi multa et praestantissima
13 2, 20| inficientur, quibusve et superi omnia pietatis officia cum
14 2, 20| studiosorum familiam, Mome, superi magis quam ut dictis tuis
15 2, 20| fecisse volet Iuppiter, o superi optimi, et quosnam diliget,
16 3, 11| de re appulisset et quid superi pararent omnia exhausit.
17 3, 19| haberem cepe demoliturine sint superi dii mundum an perpetuo servaturi.
18 3, 19| nunc constat mundi rudera superi reicient, si demoliri aggrediantur?'.
19 3, 21| occupabantur. Tantis apparatibus superi ab caetu hominum dignari
20 3, 21| produxerit; quare illud cogitent superi, an qui sui reprehensores
21 4, 2| deos venerantur. Tantas res superi intuentes obmutuerant atque
22 4, 2| sed solum audiri possent, superi sese in periculum dederint.
23 4, 2| ut intra mortalium caetus superi considerent et commiscerentur.
|