Parte,  Paragrafo

 1   1,    1|     imperitis diis approbabatur, quandoquidem nullos currus subegisset,
 2   1,    4|          pensentur ab hominibus, quandoquidem invita repugnanteque Natura
 3   1,   19|         scio, Momum fallet nemo, quandoquidem omnes fore improbos perdidicit
 4   1,   26|      inquit «malam in rem, Fama, quandoquidem fari non desinis, aliasque
 5   1,   29|        non est ut pigeat exilii, quandoquidem unam hanc ob rem refertum
 6   2,    7|          sperare se assecuturum, quandoquidem agendo recte omnem exspectationem
 7   2,    8| oppressus obruptusque sum ferre, quandoquidem et tanta est ut ad miseriam
 8   2,   13|        insolentis viri, ratione, quandoquidem in his omnibus rebus quae
 9   2,   13|     moderabimur arte et ratione, quandoquidem iusta et recta imperantibus,
10   2,   13|         et ipse nullis invideas, quandoquidem in aliis cernas nihil quod
11   2,   15|     affirmasse id factum optime, quandoquidem, maximis hominum aerumnis
12   2,   18|         invisum genus mortalium, quandoquidem, praeter eas gravissimas
13   2,   18|        in re assentire oporteat, quandoquidem ex nostro mortalium numero
14   2,   20|          se Momum desipientibus, quandoquidem apud superos Momus ita se
15   2,   21|  superque furoribus exagitantur, quandoquidem se deorum superum haeredes
16   3,    6|          dignam se vitam degere, quandoquidem nihil sibi esse rerum omnium
17   3,   19|         inde vigeat necesse est, quandoquidem omnes nervorum fibrae e
18   3,   20|          tu tamen nihil feceris, quandoquidem nihil deinceps apud superos
19   3,   21|      Iunonis arcu exaedificando, quandoquidem non iniuria vulgo dictitent
20   4,    5|     atque mihi evenere imprecor, quandoquidem huc qui ullos esse deos
21   4,   13|        ex te fieri certior volo, quandoquidem, ut praedicas, multa hoc
22   4,   14|  personatos et fictos mores odi, quandoquidem tu qui saxa non metuebas