Parte,  Paragrafo

 1 pro,    1|                              1-~ ~Principem opificemque rerum, optimum
 2 pro,    8|         comperias quae ad optimum principem formandum spectent, tum
 3 pro,    8|         mores pertinent eorum qui principem sectantur: ni forte illud
 4   1,    3|         recte enim pieque optimum principem Iovem pro sua prudentia
 5   1,    3| pensitarentur! Neque enim sat est principem praesenti libidini prospexisse,
 6   1,    3|          iratum et armatum deorum principem superent, homunculis non
 7   1,   29|           apud minime malum illum principem Iovem triduo assecuturum
 8   2,   15|          si spectes facile credas principem esse abiectissimorum hominum,
 9   2,   17|           intuerentur beatissimum principem Iovem, cui relictum esset
10   2,   21|        Quidvis malim fore me quam principem, dum quibus praesis, quorum
11   2,   24|           optimumque caelicolarum principem hospitio atque convivio
12   2,   24|           interpreter, qui deorum principem alienis convitare in aedibus
13   3,    2|           qua esse opus arte apud principem intelligebant, ea tum docte
14   3,    3|         qui potui verbis adducere principem ut tantas res aggrederetur!
15   3,    5|           lauto apparatu esse, ad principem assistere, appellentes arte
16   3,   14| institueret senatus comitiorumque principem faceret, non quo illum tantis
17   3,   15|        regem senatus concionisque principem gerere, sensit tantam in
18   4,   21|      praescribat: ambitiosum enim principem quidvis prius posse quam
19   4,   21|         Illud profecto grave est, principem ita institutum esse ut neque
20   4,   21|        constitutum sit praestetne principem esse istiusmodi an servum?».
21   4,   21|         lepidissimis; nam se ille principem et honore quovis dignum
22   4,   23|      tabellis ista continebantur: principem sic institutum esse oportere