Parte, Paragrafo
1 1, 3| quidam» inquit «mi Mome? Num et tu, ut videor videre,
2 1, 14| innuens, et ad Momum conversa «Num tu hoc» inquit «pacto, Mome,
3 1, 19| Postremo et quid illud? Num qui incultas agrestesque
4 1, 28| praemeditaris in deorum genus? Num tu adeo ignarum te rerum
5 1, 29| subivi? Quid mea intererat? Num tacitus poteram mortalem
6 2, 9| fidentis fronte, subridens «Num tu, o dignissime deorum
7 2, 10| si per te liceat, agedum: num illud oportuit, cum aliorum
8 2, 15| Atqui» inquit «heus Mome, num et, quod aiunt, figulus
9 2, 24| loquaris, Momum despexeris; num etiam ludum facies?». Tum
10 3, 7| despectans et subridens «Num tanti est» inquit «velle
11 3, 8| periturum mundum opinetur? Num is insanire quidem deum
12 3, 8| concurrentibus atque congruentibus. «Num tu» inquit alius «deos tollis?
13 3, 19| cepe litteras c atque o? Num eas clare aperteque admodum
14 3, 20| adivisses. Et quid igitur? Num ab his quippiam rari et
15 3, 20| acquievisset, eum intuens Iuppiter «Num» inquit «o Apollo, cancrum
16 4, 3| agimus?» inquiunt inter se «Num ad nostras redibimus sedes,
17 4, 4| dolarunt fabri! Vel tu, Oenops, num simulacrum hoc vidisti ad
18 4, 5| facio, o interturbator: num tu non perspicis quam hunc
19 4, 11| sapitis, philosophi?». «Num» inquit Gelastus «quaeris
20 4, 11| faveant et opitulentur etiam num ascribitis?». Tum Gelastus «
21 4, 15| mortales adivisse. Atqui num vides? Eccam rempublicam
22 4, 21| regnum dicito, Megalophe. Num id non est publicum quoddam
|