Parte, Paragrafo
1 pro, 2| est quod si quos praestare ingenio et prae ceteris eo a multitudine
2 1, 1| nomen Momo. Hunc enim ferunt ingenio esse praeditum praepostero,
3 1, 8| sectabatur. Atque, ut erat ingenio suspiciosissimo, sua fuisse
4 1, 9| Namque inter divas puellas ingenio erat Laus levissimo et oculorum
5 1, 19| maiestati consuluisse quantum ingenio et simplici prudentia valui;
6 1, 24| strepitu excita, ut erat ingenio acutissimo et consilio praesenti,
7 2, 1| copia plus ab scribendo, dum ingenio diffidimus, absterreat,
8 2, 18| eos pro nominis dignitate ingenio praeditos alioquin non tardo
9 2, 21| modestiori esse praeditos ingenio. Sed quid agam, quo me vertam?
10 2, 24| atque fugiendos, qui quidem ingenio elati, animis tumidi, successibus
11 3, 4| quorum industriam probaret, ingenio perquam paucissimi excellebant,
12 3, 4| disceptare; valere quidem ingenio et suarum artium cultu ut,
13 3, 9| concupisceret et id suo se ingenio assequi non posse animadverteret,
14 3, 12| tantis rebus agendis valeat ingenio, fidem vero et diligentiam
15 3, 14| Momus, ut erat acutus atque ingenio excitus, fortassis animo
16 3, 16| numero plurimi tanto praediti ingenio ut de rebus his quorum gratia
17 3, 21| cognovi quali essent plerique ingenio praediti vario et longe
18 4, 8| etsi mente esset bardus et ingenio prorsus plumbeo, tamen neque
19 4, 8| libenter abegisset ab se sed, ingenio tardus, quo id pacto posset
20 4, 18| prudentissimi, suo secum ingenio praecurrit disquirens quidnam
21 4, 21| ostentare quam alterius favere ingenio. His dictis abiit. Abiit
|