Parte,  Paragrafo

 1   1,    3|       lumine despectabat. Sensit illico perfida dea, unicum erga
 2   1,   18|        ex insomnio vovi. Credin? Illico me bona spe factam firmiorem
 3   1,   21|         Virtute suscepto posset, illico sese hortatus ad murum templi
 4   1,   28| laedendum occasionis gratia. Sed illico in rem sibi gratissimam
 5   2,    8|     rediens refert Phoebum ipsum illico affuturum, neque, quod inimici
 6   2,    8|          At Momo id Iovis dictum illico in animum induxit ut faceret
 7   2,   13|        inepte ridendo insaniret, illico versipellis, se recipiens,
 8   2,   16|   principi familiarem et gratum, illico bene de illo sentire dignumque
 9   2,   19| magnificentiam fuissent intuiti, illico in illam omnem scelestissimam
10   2,   21|        vixdum eo appulerant, cum illico Iunonis illud vastum et
11   2,   24|        ignominiae notam inurere, illico eam arripuit inquiens: «
12   3,    6|        consertissima ex plebe se illico proripiat atque abducat.~
13   3,   15|        lubentes obtemperare; sed illico ut caepit mandata Iovis
14   3,   20|         rogasset atque obmutuit: illico ipse me ingessi, consalutavi,
15   4,    2|        adstitit. Qua visa, Momus illico animum atque ingenium ut
16   4,   12|      aderant, applicuisset odor, illico se ad flores ipsos colligendos
17   4,   12|        caepisse conscendere, sed illico alios per stultitiam boves,
18   4,   15|         et respuunt, perturbatur illico respublica atque in discrimine
19   4,   17|      submersum suffocabimus'. Me illico pavor occupat, oblitum mei.
20   4,   18| decantando. Ventos idcirco tanta illico invasit spectandorum deorum
21   4,   18|        imperat ut quisque deorum illico suam in theatrum referat